헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

"ἡ δὲ γενναία γυνὴ πρὸσ ἄνδρα νόμιμον συγκραθεῖσα δι’ Ἔρωτοσ ἄρκτων ἂν ὑπομείνειε καὶ δρακόντων περιβολὰσ μᾶλλον ἢ ψαῦσιν ἀνδρὸσ ἀλλοτρίου καὶ συγκατάκλισιν.
(플루타르코스, Amatorius, section 2128)
"αὐτὸν δὲ τὸν ἀέρα λέγουσιν οὐκ ἀπορροαῖσ τισὶν οὐδ’ ἀκτῖσι μεμιγμέναισ ἀλλὰ τροπῇ καὶ μεταβολῇ κατὰ νύξιν ἢ ψαῦσιν ἀπὸ τοῦ φωτὸσ ἐξηλιοῦσθαι·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 184)
οὔτ’ ἤκουον οὔτ’ ἦσαν παρ’ ἑαυταῖσ, ἀλλ’ ἔκφρονεσ καὶ διεπτοημέναι , πᾶσαν ὄψιν ἀποφεύγουσαι καὶ ψαῦσιν , ἐρρέμβοντο πρῶτον αὐταὶ καθ’ ἑαυτάσ, εἶτα πολλαῖσ ὁμοίωσ διακειμέναισ ἐντυγχάνουσαι καὶ περιπλεκόμεναι φοράσ τε πάσασ πρὸσ οὐδὲν ἀκρίτωσ ἐφέροντο καὶ φωνὰσ ἱέσαν ἀσήμουσ, οἱο͂ν ἀλαλαγμοὺσ θρήνῳ καὶ φόβῳ μεμιγμένασ.
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 22 17:1)
οἱ δὲ κροκόδειλοι τῶν ἱερέων οὐ μόνον γνωρίζουσι τὴν φωνὴν καλούντων καὶ τὴν ψαῦσιν ὑπομένουσιν, ἀλλὰ καὶ διαχανόντεσ παρέχουσι τοὺσ ὀδόντασ ἐκκαθαίρειν ταῖσ χερσὶ καὶ περιμάττειν ὀθονίοισ.
(플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 23 14:1)
"καὶ καθάπερ τὰ τῶν ἄλλων ὀρνέων πτερὰ τοῖσ τοῦ ἀετοῦ συντεθέντα διόλλυται ψηχόμενα καὶ ἀπανθεῖ τῶν πτίλων μυδώντων, οὕτωσ οὐδὲν ἀπέχει καὶ ἀνθρώπου ψαῦσιν τὴν μὲν ὠφέλιμον εἶναι τὴν δ’ ἀπηνῆ καὶ βλαβεράν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, περὶ τῶν καταβασκαίνειν λεγομένων. 3:8)
ἄλλοσ δέ τισ ἔφη τὸ καλὸν ἐκ πάντων συντεθὲν μόνῳ τούτῳ τῶν ἀκροδρύων ὁρᾶν ὑπάρχον καὶ γὰρ τὴν ψαῦσιν ἔχει καθάριον, ὥστε μὴ μολύνειν ἀλλ’ εὐωδίασ ἀναπιμπλάναι τὸν ἁπτόμενον, καὶ τὴν γεῦσιν ἡδεῖαν, ὀσφραίνεσθαί τε καὶ ἰδεῖν ἐπιτερπέστατόν ἐστι·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Διὰ τί τὴν μηλέαν ἀγλαόκαρπον ὁ ποιητὴσ εἶπεν, Ἐμπεδοκλῆσ δ’ ὑπέρφλοια τὰ μῆλα. 3:3)
δι’ ὅλου γὰρ αὑτῷ συμπαθεῖ πρὸσ τὴν ψαῦσιν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τί ὁ ποιητὴσ ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων ὑγρῶν τοῖσ ἰδίοισ ἐπιθέτοισ χρῆται, μόνον δὲ τοὔλαιον ὑγρὸν καλεῖ. 5:1)
"ὃ δὲ δεινότατόν ἐστι, μόνα τῶν συνοίκων μυῖα καὶ χελιδὼν οὐχ ἡμεροῦται πρὸσ ἄνθρωπον οὐδ’ ἀνέχεται ψαῦσιν οὐδ’ ὁμιλίαν οὐδὲ κοινωνίαν ἔργου τινὸσ ἢ παιδιᾶσ, ἡ μὲν μυῖα φοβουμένη τῷ πάσχειν κακῶσ καὶ διασοβεῖσθαι πολλάκισ, ἡ δὲ χελιδὼν τῷ φύσει μισάνθρωποσ εἶναι καὶ δι’ ἀπιστίαν ἀτιθάσευτοσ ἀεὶ καὶ ὕποπτοσ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Περὶ συμβόλων Πυθαγορικῶν, ἐν οἷσ παρεκελεύοντο χελιδόνα οἰκίᾳ μὴ δέχεσθαι καὶ τὰ στρώματα συνταράττειν εὐθὺσ ἀναστάντασ. 10:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION