헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἄνεμοσ νότοσ ἐπὰν πνεύσῃ ἐν ἐκείνῳ τῷ χώρῳ, τῆσ ψάμμου ἐπιφορεῖ κατὰ τῆσ ὁδοῦ ἐπὶ μέγα, καὶ ἀφανίζεται τῆσ ὁδοῦ τὰ σημεῖα οὐδὲ ἔστιν εἰδέναι ἵνα χρὴ πορεύεσθαι καθάπερ ἐν πελάγει τῇ ψάμμῳ, ὅτι σημεῖα οὐκ ἔστι κατὰ τὴν ὁδὸν οὔτε που ὄροσ οὔτε δένδρον οὔτε γήλοφοι βέβαιοι ἀνεστηκότεσ, οἷσ2τισιν οἱ ὁδῖται τεκμαίροιντο ἂν τὴν πορείαν, καθάπερ οἱ ναῦται τοῖσ ἄστροισ·
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 3 4:3)
οἱ δὲ καὶ ὕπνῳ κάτοχοι κατὰ τὰσ ὁδοὺσ γενόμενοι οἱᾶ δὴ νυκτὸσ τὸ πολὺ τὰσ πορείασ ποιούμενοι, ἔπειτα ἐξαναστάντεσ, οἷσ μὲν δύναμισ ἔτι ἦν κατὰ τὰ ἴχνη τῆσ στρατιᾶσ ἐφομαρτήσαντεσ ὀλίγοι ἀπὸ πολλῶν ἐσώθησαν, οἱ πολλοὶ δὲ ὥσπερ ἐν πελάγει ἐκπεσόντεσ ἐν τῇ ψάμμῳ ἀπώλλυντο.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 25 3:3)
καὶ ‐ οὐ γὰρ εἶναι ἐν τῇ ψάμμῳ πολλῇ τε καὶ ὁμοίᾳ πάντῃ νενημένῃ ὅτῳ τεκμηριώσονται τὴν ὁδόν, οὔτ̓ οὖν δένδρα ξυνήθη παῤ αὐτὴν πεφυκότα, οὔτε τινὰ γήλοφον βέβαιον ἀνεστηκότα·
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 26 4:3)
καὶ γὰρ τῆσ ἑλώδουσ παχύτητοσ ἔχει τὸ νᾶμα λεπτότερον καθαρά τ’ ἐστὶν πάντοθεν αἰγιαλοῖσ ἐπιλήγουσα καὶ ψάμμῳ, πρὸσ δὲ εὔκρατοσ ἀρύσασθαι, ποταμοῦ μὲν ἢ κρήνησ προσηνεστέρα, ψυχροτέρα δὲ ἢ κατὰ λίμνησ διάχυσιν ἀεὶ μένουσα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 602:1)
τοῦτο μέν νυν τὸ ὄροσ τοιοῦτο ἐστί, τὸ δὲ πρὸσ Λιβύησ τῆσ Αἰγύπτου ὄροσ ἄλλο πέτρινον τείνει, ἐν τῷ αἱ πυραμίδεσ ἔνεισι, ψάμμῳ κατειλυμένον, κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τοῦ Ἀραβίου τὰ πρὸσ μεσαμβρίην φέροντα.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 8 3:1)
ἐν δὴ ὦν τῇ ἐρημίῃ ταύτῃ καὶ τῇ ψάμμῳ γίνονται μύρμηκεσ μεγάθεα ἔχοντεσ κυνῶν μὲν ἐλάσσονα ἀλωπέκων δὲ μέζονα·
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 102 3:1)
οἳ δὲ βουλευσάμενοι κοινῷ λόγῳ ἐστρατεύοντο ἐπὶ τὸν νότον λέγω δὲ ταῦτα τὰ λέγουσι Λίβυεσ, καὶ ἐπείτε ἐγίνοντο ἐν τῇ ψάμμῳ, πνεύσασ ὁ νότοσ κατέχωσε σφέασ.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 173 1:4)
ἀλλ’ ὅτ’ ἀναβρόξειε θαλάσσησ ἁλμυρὸν ὕδωρ, πᾶσ’ ἔντοσθε φάνεσκε κυκωμένη, ἀμφὶ δὲ πέτρη δεινὸν ἐβεβρύχει, ὑπένερθε δὲ γαῖα φάνεσκε ψάμμῳ κυανέη·
(호메로스, 오디세이아, Book 12 26:4)
ὥστε τοσούτῳ γελοιότεροι ἂν εἰε͂ν, ἄριστοι μέν, ὡσ φήσ, ὄντεσ, μάτην δὲ τοσαῦτα πάσχοντεσ καὶ ταλαιπωρούμενοι καὶ αἰσχύνοντεσ τὰ κάλλη καὶ τὰ μεγέθη τῇ ψάμμῳ καὶ τοῖσ ὑπωπίοισ, ὡσ μήλου καὶ κοτίνου ἐγκρατεῖσ γένοιντο νικήσαντεσ.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 13:2)
οἱ μάταιοι γὰρ οὗτοι πόνοι, ὦ Ἀνάχαρσι, καὶ αἱ συνεχεῖσ ἐν τῷ πηλῷ κυβιστήσεισ καὶ αἱ ὕπαιθροι ἐν τῇ ψάμμῳ ταλαιπωρίαι τοῦτο ἡμῖν τὸ ἀμυντήριον παρέχουσι πρὸσ τὰσ τοῦ ἡλίου βολάσ, καὶ οὐκέτι πίλου δεόμεθα ὃσ τὴν ἀκτῖνα κωλύσει καθικνεῖσθαι τῆσ κεφαλῆσ.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 16:13)
καὶ ὁ δρόμοσ οὐ πρὸσ τὸ στερρὸν καὶ ἀντίτυπον, ἀλλὰ ἐν ψάμμῳ βαθείᾳ, ἔνθα οὔτε βεβαίωσ ἀπερεῖσαι τὴν βάσιν οὔτε ἐπιστηρίξαι ῥᾴδιον ὑποσυρομένου πρὸσ τὸ ὑπεῖκον τοῦ ποδόσ.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 27:2)
οὐδὲ ἄλλωσ καλὸν ἐνταῦθά που κεῖσθαι ὑπὸ τῇ ψάμμῳ αὐτήν, ἀλλ̓ ὅπερ ἔφην ἐν τῇ Τρῳάδι ἢ ἐν Χερρονήσῳ τεθάψεται.
(루키아노스, Dialogi Marini, poseidon and nereides, chapter 1 1:4)
Ὀκνῶ γάρ σοι εἰπεῖν, ὦ Ἑρμότιμε, ὅτι οὐδὲ τοῦτό πω ἱκανόν, ἀλλ̓ ἔτι μοι δοκοῦμεν λεληθέναι ἡμᾶσ αὐτοὺσ οἰόμενοι μέν τι εὑρηκέναι βέβαιον, εὑρόντεσ δὲ οὐδέν, ὥσπερ οἱ ἁλιεύοντεσ πολλάκισ καθέντεσ τὰ δίκτυα καὶ βάρουσ τινὸσ αἰσθόμενοι ἀνέλκουσιν ἰχθῦσ παμπόλλουσ γε περιβεβληκέναι ἐλπίζοντεσ, εἶτα ἐπειδὰν κάμωσιν ἀνασπῶντεσ, ἢ λίθοσ τισ ἀναφαίνεται αὐτοῖσ ἢ κεράμιον ψάμμῳ σεσαγμένον.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 133:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION