헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἄνευ μὲν γὰρ τοῦ καθόλου οὐκ ἔστιν ἐπιστήμην λαβεῖν, τὸ δὲ χωρίζειν αἴτιον τῶν συμβαινόντων δυσχερῶν περὶ τὰσ ἰδέασ ἐστίν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 226:2)
ἑπομένωσ γὰρ δεῖ παρεκβαίνειν καὶ τὸ χεῖρον ἀεὶ πλῆθοσ χωρίζειν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 63:1)
ποίασ οὖν ἁρμόττει συνάγειν καὶ ποίασ χωρίζειν, δεῖ μὴ λανθάνειν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 111:1)
διὸ βέλτιον καὶ ταύτην χωρίζειν, καὶ τὸ σόφισμα ζητεῖν καὶ περὶ ταύτην.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 124:1)
καὶ μόνη σοι αὕτη πιστὴ καὶ βέβαιοσ ἐλπὶσ ἐπὶ τὴν ἀλήθειάν τε καὶ εὑρ́εσιν αὐτῆσ, άλλη δὲ οὐδ̓ ἡτισοῦν ἢ τὸ κρίνειν δύνασθαι καὶ χωρίζειν ἀπὸ τῶν ἀληθῶν τὰ ψευδῆ ὑπάρχειν σοι καὶ κατὰ τοὺσ ἀργυρογνώμονασ διαγιγνώσκειν ἅ τε δόκιμα καὶ ἀκίβδηλα καὶ ἃ παρακεκομμένα, καὶ εἴ ποτε τοιαύτην τινὰ δύναμιν καὶ τέχνην πορισάμενοσ ᾔεισ ἐπὶ τὴν ἐξέτασιν τῶν λεγομένων·
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 140:1)
μᾶλλον δὲ ὑπέρμεγα τοῦτο κακόν, εἰ μὴ εἰδείη τισ χωρίζειν τὰ ἱστορίασ καὶ τὰ ποιητικῆσ, ἀλλ̓ ἐπεισάγει τῇ ἱστορίᾳ τὰ τῆσ ἑτέρασ κομμώματα, τὸν μῦθον καὶ τὸ ἐγκώμιον καὶ τὰσ ἐν τούτοισ ὑπερβολάσ, ὥσπερ ἂν εἴ τισ ἀθλητὴν τῶν καρτερῶν τούτων καὶ κομιδῇ πρινίνων ἁλουργίσι περιβάλοι καὶ τῷ ἄλλῳ κόσμῳ τῷ ἑταιρικῷ καὶ φυκίον ἐντρίβοι καὶ ψιμύθιον τῷ προσώπῳ, Ἡράκλεισ ὡσ καταγέλαστον αὐτὸν ἀπεργάσαιτο αἰσχύνασ τῷ κόσμῳ ἐκείνῳ.
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 8 2:1)
ὅστισ δὲ Ἁλιάρτου γέγονε καὶ Κορωνείασ οἰκιστήσ, οὔ με ἀπὸ τῶν ἐσ Ὀρχομενίουσ ἐχόντων εἰκὸσ ἦν χωρίζειν·
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 32 10:2)
ἐκεῖνα ταῦτα δ’ αἰσθάνεσθαι δοκούσησ, ὁ κοινὸσ λόγοσ ἀεὶ περί τε ταὐτὸν ἐντυγχάνων τῷ θατέρῳ καὶ ταὐτῷ περὶ θάτερον ἐπιχειρεῖ μὲν ὁρ́οισ καὶ διαιρέσεσι χωρίζειν τὸ ἓν καὶ τὰ πολλὰ καὶ τὸ ἀμερὲσ καὶ μεριστόν, οὐ δύναται δὲ καθαρῶσ ἐν οὐδετέρῳ γενέσθαι διὰ τὸ καὶ τὰσ ἀρχὰσ ἐναλλὰξ ἐμπεπλέχθαι καὶ καταμεμῖχθαι δι’ ἀλλήλων.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 26 6:1)
ἐοίκεν, ἢ θατέρου θάτερον ἀποκρίνων καὶ ἀμφότερα χωρίζειν ἀλλήλων.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 50 6:1)
τὸ δ’ εὐπαρακολούθητον καὶ σαφῆ γίνεσθαι τὴν διήγησιν οὐδὲν ἀναγκαιότερον ἐπὶ ταύτησ τῆσ ὀλυμπιάδοσ ἡγούμεθ’ εἶναι τοῦ μὴ συμπλέκειν ἀλλήλαισ τὰσ πράξεισ, ἀλλὰ χωρίζειν καὶ διαιρεῖν αὐτὰσ καθ’ ὅσον ἐστὶ δυνατόν, μέχρισ ἂν ἐπὶ τὰσ ἑξῆσ ὀλυμπιάδασ ἐλθόντεσ κατ’ ἔτοσ ἀρξώμεθα γράφειν τὰσ κατάλληλα γενομένασ πράξεισ.
(폴리비오스, Histories, book 5, chapter 31 4:1)
"ἀλλὰ μὴν κἀκεῖνο φανερόν, ὅτι οὐκ ἐνδέχεται, μὴ δυναμένησ τῆσ αἰσθήσεωσ χωρίζειν ἕκαστον τῶν εἰρημένων, παρακολουθεῖν τε δύνασθαι τοῖσ καθ’ ἕκαστα καὶ συνορᾶν τὸ θ’ ἁμαρτανόμενον ἐν ἑκάστῳ αὐτῶν καὶ τὸ μή.
(위 플루타르코스, De musica, section 354)

SEARCH

MENU NAVIGATION