헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ οἶνοσ εἷσ λέγεται καὶ ὕδωρ ἕν, ᾗ ἀδιαίρετον κατὰ τὸ εἶδοσ, καὶ οἱ χυμοὶ πάντεσ λέγονται ἕν οἱο͂ν ἔλαιον οἶνοσ καὶ τὰ τηκτά, ὅτι πάντων τὸ ἔσχατον ὑποκείμενον τὸ αὐτό·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 73:1)
Μνησίθεοσ δ’ ὁ Ἀθηναῖοσ ἐν τῷ περὶ ἐδεστῶν ’ ἁλυκοί,’ φησίν, ’ καὶ γλυκεῖσ χυμοὶ πάντεσ ὑπάγουσι τὰσ κοιλίασ, οἱ δὲ ὀξεῖσ καὶ δριμεῖσ λύουσι τὴν οὔρησιν, οἱ δὲ πικροὶ μᾶλλον μὲν εἰσιν οὐρητικοί, λύουσι δ’ αὐτῶν ἔνιοι καὶ τὰσ κοιλίασ ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 93 2:2)
ὅτι καὶ σκόρπαιναν καὶ σκορπίουσ πολλάκισ ἡμεῖσ ἐφάγομεν καὶ διάφοροι καὶ οἱ χυμοὶ καὶ αἱ χρόαι εἰσὶν οὐδεὶσ ἀγνοεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 115 2:3)
εὔτονοι γὰρ καὶ γλίσχροι οἱ χυμοὶ καὶ πολὺν χρόνον ὑπομένειν ἐν τοῖσ ὄγκοισ δυνάμενοι, ἐσκώπτετο δὲ ὁ ἀθλητὴσ διὰ τὴν ἀπὸ τῶν ἱδρώτων δυσωδίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 665)
ἀποδέδεικται γὰρ ἐκείνοισ τοῖσ ἀνδράσιν ἀλλοιουμένησ τῆσ τροφῆσ ἐν ταῖσ φλεψὶν ὑπὸ τῆσ ἐμφύτου θερμασίασ αἷμα μὲν ὑπὸ τῆσ συμμετρίασ τῆσ κατ’ αὐτήν, οἱ δ’ ἄλλοι χυμοὶ διὰ τὰσ ἀμετρίασ γιγνόμενοι·
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 858)
Χυμοὶ φθείροντεσ καὶ ὅλον καὶ μέροσ καὶ ἔξωθεν καὶ ἔνδοθεν, αὐτόματοι οὐκ αὐτόματοι, ἡμῖν μὲν αὐτόματοι αἰτίῃ δὲ οὐκ αὐτόματοι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΗΣ, xiv.1)
Αἷμα ἀλλότριον ὠφέλιμον, αἷμα ἴδιον ὠφέλιμον, αἷμα ἀλλότριον βλαβερόν, αἷμα ἴδιον βλαβερόν, χυμοὶ ἴδιοι βλαβεροί, χυμοὶ ἀλλότριοι βλαβεροί, χυμοὶ ἀλλότριοι συμφέροντεσ, χυμοὶ ἴδιοι συμφέροντεσ, τὸ σύμφωνον διάφωνον, τὸ διάφωνον σύμφωνον, γάλα ἀλλότριον ἀστεῖον, γάλα ἴδιον φλαῦρον, γάλα ἀλλότριον βλαβερόν, γάλα ἴδιον ὠφέλιμον.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΗΣ, xl.1)
τὰ δὲ δὴ πλεῖστα ὑδάτων εἴδη μεμειγμένα ἀλλήλοισ ‐ σύμπαν μὲν τὸ γένοσ, διὰ τῶν ἐκ γῆσ φυτῶν ἠθημένα, χυμοὶ λεγόμενοι ‐ διὰ δὲ τὰσ μείξεισ ἀνομοιότητα ἕκαστοι σχόντεσ τὰ μὲν ἄλλα πολλὰ ἀνώνυμα γένη παρέσχοντο, τέτταρα δὲ ὅσα ἔμπυρα εἴδη, διαφανῆ μάλιστα γενόμενα, εἴληφεν ὀνόματα αὐτῶν, τὸ μὲν τῆσ ψυχῆσ μετὰ τοῦ σώματοσ θερμαντικὸν οἶνοσ, τὸ δὲ λεῖον καὶ διακριτικὸν ὄψεωσ διὰ ταῦτά τε ἰδεῖν λαμπρὸν καὶ στίλβον λιπαρόν τε φανταζόμενον ἐλαιηρὸν εἶδοσ, πίττα καὶ κίκι καὶ ἔλαιον αὐτὸ ὅσα τ’ ἄλλα τῆσ αὐτῆσ δυνάμεωσ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 272:1)
ὅτου γὰρ ἂν ἢ τῶν ὀξέων καὶ τῶν ἁλυκῶν φλεγμάτων καὶ ὅσοι πικροὶ καὶ χολώδεισ χυμοὶ κατὰ τὸ σῶμα πλανηθέντεσ ἔξω μὲν μὴ λάβωσιν ἀναπνοήν, ἐντὸσ δὲ εἱλλόμενοι τὴν ἀφ’ αὑτῶν ἀτμίδα τῇ τῆσ ψυχῆσ φορᾷ συμμείξαντεσ ἀνακερασθῶσι, παντοδαπὰ νοσήματα ψυχῆσ ἐμποιοῦσι μᾶλλον καὶ ἧττον καὶ ἐλάττω καὶ πλείω, πρόσ τε τοὺσ τρεῖσ τόπουσ ἐνεχθέντα τῆσ ψυχῆσ, πρὸσ ὃν ἂν ἕκαστ’ αὐτῶν προσπίπτῃ, ποικίλλει μὲν εἴδη δυσκολίασ καὶ δυσθυμίασ παντοδαπά, ποικίλλει δὲ θρασύτητόσ τε καὶ δειλίασ, ἔτι δὲ λήθησ ἅμα καὶ δυσμαθίασ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 455:2)
"ὡσ γὰρ τὰ χρώματα τοῦ φωτόσ, οὕτωσ οἱ χυμοὶ τοῦ ἁλὸσ δέονται πρὸσ τὸ κινῆσαι τὴν αἴσθησιν εἰ δὲ μή, βαρεῖσ τῇ γεύσει προσπίπτουσι καὶ ναυτιώδεισ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Εἰ ἡ θάλασσα τῆσ γῆσ εὐοψοτέρα. 12:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION