헬라어 문장 내 검색 Language

τῷ δὲ δήμῳ τοὺσ δούλουσ τῶν ἀνῃρημένων τοὺσ νεωτάτουσ τε καὶ εὐρώστουσ, μυρίων πλείουσ, ἐλευθερώσασ ἐγκατέλεξε καὶ πολίτασ ἀπέφηνε Ῥωμαίων καὶ Κορνηλίουσ ἀφ’ ἑαυτοῦ προσεῖπεν, ὅπωσ ἑτοίμοισ ἐκ τῶν δημοτῶν πρὸσ τὰ παραγγελλόμενα μυρίοισ χρῷτο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 11 6:10)
καὶ οἱ μετ’ αὐτοὺσ στρατηγοὶ κακῶσ ἔπραττον, μέχρι Σκιπίων ὁ Ποπλίου Σκιπίωνοσ τοῦδε τοῦ περὶ Ἰβηρίαν ἀναιρεθέντοσ υἱὸσ ἐπιπλεύσασ, καὶ δόξαν ἅπασιν ἐμβαλὼν ὡσ ἥκοι κατὰ θεὸν καὶ δαιμονίῳ χρῷτο συμβούλῳ περὶ ἁπάντων, ἐκράτει τε λαμπρῶσ, καὶ ἐπὶ δόξησ ἐκ τοῦδε πολλῆσ γενόμενοσ τὴν μὲν στρατηγίαν τοῖσ ἐσ διαδοχὴν ἐπιπεμφθεῖσι παρέδωκεν, ἐσ δὲ Ῥώμην ἐπανελθῶν ἠξίου πεμφθῆναι στρατηγὸσ ἐσ Λιβύην ὡσ ἀναστήσων Ἀννίβαν ἐξ Ἰταλίασ καὶ Καρχηδονίοισ δίκην ἐπιθήσων ἐν τῇ πατρίδι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 1:5)
ὁ δὲ φρουρὰν ἐσαγαγεῖν ἔφη, καὶ ὁμήρουσ ἑκατὸν λαβεῖν, ἵν’ ἀσφαλῶσ ταμιείῳ τῇ πόλει χρῷτο ἐπὶ Δάκασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 8:3)
ἔγκειται μὲν γάρ που ταῦτα μεταξὺ τοῦ μύθου οὐκ ἀσκέπτωσ ἐμοὶ δοκεῖν οὐδὲ φαύλωσ οὐδὲ ὡσ ἐξέπεσεν, ἀλλ’ ὅπωσ συγκρυφθείη τε ὡσ δυνατὸν μάλιστα, καὶ εἴ τισ εὑρὼν χρῷτο, μηδ’ αὐτὸσ δοκοῖ παρελθεῖν, ἀλλ’ ἐνείη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 86:10)
εἰ τοίνυν τισ καὶ τοιοῦτοσ ἐγγένοιτο οἱο͂σ ῥητορικὴν ἔχων εἰσ μὲν δήμουσ ῥᾳδίωσ μὴ εἰσιέναι, μηδὲ περὶ πολιτείασ ἀμφισβητεῖν ὁρῶν ἑτέρωσ ἔχοντα τὰ πράγματα, καὶ ταῦτα οὐκ ἐν ὑστάτοισ ὢν δόξησ ἕνεκα καὶ τιμῶν καὶ τῶν ἐπικαίρων φιλοτιμιῶν, αὐτὸσ δὲ ἐφ’ ἑαυτοῦ τοῖσ λόγοισ χρῷτο, τὴν αὐτῶν φύσιν καὶ τὸ ἐν αὐτοῖσ καλὸν τετιμηκὼσ, καὶ θεὸν ἡγεμόνα καὶ προστάτην ἐπιγραψάμενοσ τοῦ τε βίου καὶ τῶν λόγων, οὐδὲ τούτῳ χαλεπὸν πρὸσ Πλάτωνα ἀντειπεῖν, ἀλλ’ οὗτοσ ἂν καὶ πολὺ καλλίστων καὶ δικαιοτάτων εὐπορήσειε λόγων, ὅτι, ὦ θαυμάσιε, ἐγὼ ταύτην τὴν δύναμιν ἐξ ἀρχῆσ ἐτίμησα καὶ περὶ πλείστου πάντων κερδῶν καὶ πραγμάτων ἐποιησάμην, οὐχ ἵνα τὸν δῆμον κολακεύω οὐδ’ ἵνα τῶν πολλῶν στοχάζωμαι οὐδὲ ἀργυρίου χάριν, ἀλλὰ καὶ ὅστισ πρὸσ τοῦτο ὁρᾷ καὶ τῶν διδόντων ἐστὶ, μισθωτὸν καλῶ τοῦτον, οὐ ῥήτορα, καὶ πολλοῖσ ἑτέροισ φημὶ λελοιπέναι τόπον ἀμφισβητεῖν εὐδαιμονίασ, εἰ ταύτῃ σεμνύνεται, ἀλλ’ ὑπ’ αὐτῶν τῶν λόγων ἀχθεὶσ καὶ νομίσασ εἶναι πρέπον ἀνθρώπῳ κτῆμα λόγουσ καλοὺσ, οὕτωσ ἐργάζομαι κατὰ δύναμιν τὴν ἐμαυτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 107:1)
διὰ ταῦτα εἶχεν ὅ τι χρῷτο αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 48:6)
καὶ τῷ τῶν σοφιστῶν παραδείγματι, ᾧ σὺ κέχρησαι κατὰ τῶν δημαγωγῶν, πολὺ μᾶλλον ἂν καθ’ ὑμῶν χρῷτό τισ δικαίωσ, ὅσῳπερ ἐγγυτέρω τῶν τοῖσ σοφισταῖσ ὁμιλησάντων εἰκάσαι, οἳ σοὶ καὶ Σωκράτει συνδιατρίψαντεσ γίγνοιντ’ ἂν, ἢ οἱ τῷ Περικλεῖ καὶ τοῖσ μετ’ ἐκείνου χρώμενοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 135:6)
εἰ γὰρ καὶ συνέλθοιεν οὕτω κοινωνοῦντεσ ἕκαστοσ μέντοι χρῷτο τῇ ἰδίᾳ οἰκίᾳ ὥσπερ πόλει καὶ σφίσιν αὐτοῖσ ὡσ ἐπιμαχίασ οὔσησ βοηθοῦντεσ ἐπὶ τοὺσ ἀδικοῦντασ μόνον, οὐδ’ οὕτωσ ἂν εἶναι δόξειεν πόλισ τοῖσ ἀκριβῶσ θεωροῦσιν, εἴπερ ὁμοίωσ ὁμιλοῖεν συνελθόντεσ καὶ χωρίσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 138:1)
ἐπεὶ δὲ ἦν ἀνδρὸσ ὡραία, ξυνεκοιμῶντο καὶ ταύτῃ, καὶ εἰ μὲν χρῷτο καὶ ἔχοι Ἀλκιβιάδησ, Ἀξιόχου ἔφασκεν εἶναι θυγατέρα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 47 3:8)
τί γὰρ ὡσ ἀληθῶσ πέρασ ἂν φήσειέ τισ εἶναι κακίασ καὶ τίν’ ὑπερβολὴν ἀναιδείασ καὶ ὠμότητοσ καὶ ὕβρεωσ, ἄνθρωποσ εἰ ποιήσασ δεινὰ νὴ Δία καὶ πόλλ’ ἀδίκωσ τινά, ἀντὶ τοῦ ταῦτ’ ἀναλαμβάνειν καὶ μεταγιγνώσκειν, πολλῷ δεινότερ’ ὕστερον ἄλλα προσεξεργάζοιτο, καὶ χρῷτο τῷ πλουτεῖν μὴ ἐπὶ ταῦτ’ ἐν οἷσ μηδένα βλάπτων αὐτὸσ ἄμεινόν τι τῶν ἰδίων θήσεται, ἀλλ’ ἐπὶ τἀναντία, ἐν οἷσ ἀδίκωσ ἐκβάλλων τινὰ καὶ προπηλακίσασ αὑτὸν εὐδαιμονιεῖ τῆσ περιουσίασ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 144:1)
φέρε δὴ πρὸσ τῶν θεῶν, ἆρα ἀνέξεσθε, εἰ μὴ πάνυ τισ τῇ παρρησίᾳ χρῷτο μηδὲ ἐπὶ πάντα ἔρχοιτο τὰ προσόντα ὑμῖν, ἀλλ’ ἓν εἴποι τι μόνον ἢ δεύτερον;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 9:2)
" ἀργύριον εἶπε παρὰ τῶν γνωρίμων λαμβάνειν, οὐχ ἵν’ αὐτὸσ χρῷτο, ἀλλ’ ἵν’ ἐκεῖνοι εἰδεῖεν εἰσ τίνα δεῖ χρῆσθαι τοῖσ ἀργυρίοισ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. h'. ARISTIPPOS 8:4)
τὸν πλοῦτον βλαβερόν, εἰ μή τισ ἀξίωσ αὐτῷ χρῷτο.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. s'. MHTROKLHS 2:6)
Εἰδέναι χρή, ὅτι οὐ ῥᾴδιον δόγμα παραγενέσθαι ἀνθρώπῳ, εἰ μὴ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν τὰ αὐτὰ καὶ λέγοι τισ καὶ ἀκούοι καὶ ἅμα χρῷτο πρὸσ τὸν βίον.
(에픽테토스, Works, book 0 15:2)
πέτρα δὲ τὸ σύμπαν σκληρὰ καὶ δύσοδοσ, εἰ μὴ τρίβῳ χρῷτό τισ ἐξ ὁδηγίασ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 413:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION