헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ μὴν τό γε κάλλιστον τῆσ τέχνησ καὶ τελεώτατον καὶ ᾧ γραφικὴν ἢ πλαστικὴν εἶναι διαφέρει, τοῦτ’ ἐστὶν ἡ τοῦ χρώματοσ δή που μίξισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 37:18)
ἐὰν γὰρ εἰσ ἕτερον εἰσίῃ, ἐξελέγχεται ὑπὸ τοῦ χρώματοσ τῆσ βακτηρίασ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 65 1:13)
ὡσ δὲ πρὸσ πᾶν ἀναιδεύεται κοὐ μεθίστησι τοῦ χρώματοσ τοῦ παρεστηκότοσ.
(아리스토텔레스, Agon, antistrophe 21)
ἔτι δὲ ἐπ’ αὐτῶν τῶν αἰσθήσεων οὐχ ὁμοίωσ κυρία ἡ τοῦ ἀλλοτρίου καὶ ἰδίου ἢ τοῦ πλησίον καὶ τοῦ αὑτῆσ, ἀλλὰ περὶ μὲν χρώματοσ ὄψισ, οὐ γεῦσισ, περὶ δὲ χυμοῦ γεῦσισ, οὐκ ὄψισ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 156:3)
μεταβάλλειν δ’ ἐξ ἄλλου γένουσ εἰσ ἄλλο γένοσ οὐκ ἔστιν ἀλλ’ ἢ κατὰ συμβεβηκόσ, οἱο͂ν ἐκ χρώματοσ εἰσ σχῆμα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 107:2)
"τράχηλοσ μέλασ, παχύτεροσ καὶ βραχύτεροσ τῶν ὀρνίθων, τὸ δὲ σῶμα ἅπαν ποικίλον, μέλανοσ ὄντοσ τοῦ χρώματοσ ὅλου, πτίλοισ λευκοῖσ καὶ πυκνοῖσ διειλημμένου οὐ μείζοσιν φακῶν, οὗτοι δ’ εἰσὶν ἐν ῥόμβοισ οἱ κυκλίσκοι ἧσσον μέλασι τοῦ ὅλου χρώματοσ ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 71 1:5)
φησὶν ὅτι παροιμία ἐστὶν καὶ λέγει, ὡσ μέν τινεσ, ἀπὸ τοῦ βάμματοσ οὗ γὰρ ἂν προσψαύσῃ ἕλκει ἐφ’ ἑαυτὸ καὶ τοῖσ προσπαρατεθειμένοισ ἐμποιεῖ χρώματοσ αὐγὴν ἄλλοι δ’ ἀπὸ τοῦ ζῴου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 371)
κύκλῳ γὰρ τῆσ λίμνησ ἐπὶ πολλοὺσ σταδίουσ ὀσμὴ προσπίπτει μετὰ πνεύματοσ, καὶ πᾶσ ὁ περὶ τὸν τόπον ἄργυρόσ τε καὶ χρυσὸσ καὶ χαλκὸσ ἀποβάλλει τὴν ἰδιότητα τοῦ χρώματοσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 48 8:3)
σμαράγδουσ γὰρ καὶ τὰ καλούμενα βηρύλλια κατὰ τὰσ ἐν τοῖσ χαλκουργείοισ μεταλλείασ γινόμενα διὰ τὴν ἀπὸ τῶν θείων βαφὴν καὶ σύνδεσιν συγχρῴζεσθαι, τοὺσ δὲ χρυσολίθουσ ὑπὸ καπνώδουσ ἀναθυμιάσεωσ ἡλίου θερμότητι φυομένουσ λέγουσι τυγχάνειν τούτου τοῦ χρώματοσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 52 3:1)
κύκλῳ γὰρ τῆσ λίμνησ ἐπὶ πολλοὺσ σταδίουσ ὀσμὴ τῆσ ἀσφάλτου προσπίπτει μετὰ πνεύματοσ μοχθηροῦ καὶ πᾶσ ὁ περὶ τὸν τόπον ἄργυροσ καὶ χρυσὸσ καὶ χαλκὸσ ἀποβάλλει τὴν ἰδιότητα τοῦ χρώματοσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 98 1:9)
οὐ γὰρ ἂν ἐναποσφραγίσαιτο τὰ ἔξω τὴν ἑαυτῶν φύσιν τοῦ τε χρώματοσ καὶ τῆσ μορφῆσ διὰ τοῦ ἀέροσ τοῦ μεταξὺ ἡμῶν τε κἀκείνων, οὐδὲ διὰ τῶν ἀκτίνων ἢ ὡνδήποτε ῥευμάτων ἀφ’ ἡμῶν πρὸσ ἐκεῖνα παραγινομένων, οὕτωσ ὡσ τύπων τινῶν ἐπεισιόντων ἡμῖν ἀπὸ τῶν πραγμάτων ὁμοχρόων τε καὶ ὁμοιομόρφων κατὰ τὸ ἐναρμόττον μέγεθοσ εἰσ τὴν ὄψιν ἢ τὴν διάνοιαν, ὠκέωσ ταῖσ φοραῖσ χρωμένων, εἶτα διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν τοῦ ἐνὸσ καὶ συνεχοῦσ τὴν φαντασίαν ἀποδιδόντων καὶ τὴν συμπάθειαν ἀπὸ τοῦ ὑποκειμένου σῳζόντων κατὰ τὸν ἐκεῖθεν σύμμετρον ἐπερεισμὸν ἐκ τῆσ κατὰ βάθοσ ἐν τῷ στερεμνίῳ τῶν ἀτόμων πάλσεωσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 49:2)
καὶ ὁ Μούκιοσ οὔτε μεταβολῇ χρώματοσ οὔτε συννοίᾳ προσώπου τὸν ὀρρωδοῦντα διασημήνασ οὔτ’ ἄλλο παθὼν οὐδέν, ὧν φιλοῦσι πάσχειν οἱ μέλλοντεσ ἀποθνήσκειν, λέγει πρὸσ αὐτόν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 29 1:1)
καίτοι οὐδέπω ἐκεῖνο ἔφην ὅτι τῶν ἄλλων ἥδιστόν τε καὶ παλαιότατον οἶνον πινόντων μόνοσ σὺ πονηρόν τινα καὶ παχὺν πίνεισ, θεραπεύων ἀεὶ ἐν ἀργύρῳ ἢ χρυσῷ πίνειν, ὡσ μὴ ἐλεγχθείησ ἀπὸ τοῦ χρώματοσ οὕτωσ ἄτιμοσ ὢν συμπότησ.
(루키아노스, De mercede, (no name) 26:9)
καὶ αὖ εἰ περὶ χρώματοσ ὡσαύτωσ ἀνήρετο ὅτι ἐστίν, καὶ εἰπόντοσ σου ὅτι τὸ λευκόν, μετὰ ταῦτα ὑπέλαβεν ὁ ἐρωτῶν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 27:5)
εἰ οὖν τῷ ἐρωτῶντι οὕτωσ ἢ περὶ σχήματοσ ἢ χρώματοσ εἶπεσ ὅτι "ἀλλ’ οὐδὲ μανθάνω ἔγωγε ὅτι βούλει, ὦ ἄνθρωπε, οὐδὲ οἶδα ὅτι λέγεισ," ἴσωσ ἂν ἐθαύμασε καὶ εἶπεν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 31:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION