헬라어 문장 내 검색 Language

Κατιλίνασ δ’, οὐδενὸσ μέν πω θαρροῦντοσ αὐτοῦ λαβέσθαι διὰ τὴν ἔτι τοῦ ἀκριβοῦσ ἀγνωσίαν, δεδιὼσ δὲ ὅμωσ καὶ τὸ χρόνιον ἡγούμενοσ ὕποπτον, ἐν δὲ τῷ τάχει τὴν ἐλπίδα τιθέμενοσ, τά τε χρήματα προύπεμπεν ἐσ Φαισούλασ καὶ τοῖσ συνωμόταισ ἐντειλάμενοσ κτεῖναι Κικέρωνα καὶ τὴν πόλιν ἐκ διαστημάτων πολλῶν νυκτὸσ ἐμπρῆσαι μιᾶσ ἐξῄει πρὸσ Γάιον Μάλλιον ὡσ αὐτίκα στρατὸν ἄλλον ἀθροίσων καὶ ἐσ τὸν ἐμπρησμὸν τῆσ πόλεωσ ἐπιδραμούμενοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 1 3:5)
Ὁ δὲ καὶ τὴν ἀποδημίαν οἱ χρόνιον ὁρῶν ἐσομένην καὶ τὸν φθόνον ὡσ ἐπὶ μεγίστοισ δὴ τοῖσ δεδομένοισ μείζονα, Πομπηίῳ μὲν ἐζεύγνυ τὴν θυγατέρα, καίπερ ἐνηγγυημένην Καιπίωνι, δεδιώσ, μὴ καὶ φίλοσ ὢν ἐπιφθονήσειε τῷ μεγέθει τῆσ εὐδαιμονίασ, τοὺσ δὲ θρασυτάτουσ τῶν στασιωτῶν ἐπὶ τὰσ ἀρχὰσ τοῦ μέλλοντοσ ἔτουσ παρῆγε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 2 7:1)
χρόνιόν τε γὰρ αὐτῷ τὴν στρατείαν καὶ ἐπίπονον κατὰ ἐθνῶν μαχιμωτάτων γεγονέναι καὶ πολλὰ τῇ πατρίδι προσλαβόντα ἐπὶ τιμὰσ καὶ θυσίασ ἥξειν καὶ ἀναπαύσεισ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 4 5:6)
εἰδὼσ οὖν τῶν βουλευτῶν αὐτῶν πολὺ πλῆθοσ ἔσ τε τὰσ ἀρχὰσ τὰσ ἐν ἄστει καὶ ἐσ ἱερωσύνασ καὶ ἐθνῶν ἢ στρατοπέδων ἡγεμονίασ ὑπὸ τοῦ Καίσαροσ εἰσ τὸ μέλλον ᾑρημένουσ ὡ̔σ γὰρ ἐπὶ χρόνιον στρατείαν ἐξιὼν ἐπὶ πενταετὲσ ᾕρητὀ, σιωπὴν ὡσ ὕπατοσ ἐπικηρύξασ ἔφη·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 18 3:2)
εἰ δὲ οὔτε τὰσ ἀρχὰσ τὰσ ἐν ἄστει οὔτε τὰσ τῶν ἐθνῶν ἡγεμονίασ οὔτε στρατείασ ἢ ἱερωσύνασ ἢ κληρουχίασ ἢ τιμὰσ ἄλλασ ὑμῖν ἀπέδωκεν οὐδὲ προεβούλευεν ἡ βουλὴ περὶ οὐδενὸσ οὐδ’ ὁ δῆμοσ ἐπεκύρου, ἀλλὰ πάνθ’ ὁ Καῖσαρ ἦν ἅπασιν ἐξ ἐπιτάγματοσ καὶ οὐδὲ κόροσ αὐτῷ τοῦ κακοῦ τισ ἐγίγνετο, οἱο͂σ ἐγένετο Σύλλᾳ, ἀλλ’ ὁ μὲν τοὺσ ἐχθροὺσ καθελὼν ἀπέδωκεν ὑμῖν τὴν πολιτείαν, ὁ δ’ ἐπὶ ἄλλην στρατείαν χρόνιον ἀπιὼν ἐσ πενταετὲσ ὑμῶν τὰ ἀρχαιρέσια προελάμβανε, ποία ταῦτα ἦν ἐλευθερία, ἧσ οὐδ’ ἐλπὶσ ὑπεφαίνετο ἔτι;
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 19 3:2)
ὑπολαβὼν δ’, ὥσπερ ἦν, τὸ Ῥωμαίοισ ἐπιχειρῆσαι χρόνιόν τε Καρχηδονίοισ ἔσεσθαι, καὶ μεγάλην αὐτῷ δόξαν, εἰ καὶ τύχοι πταίσασ, τό γε ἐγχείρημα οἴσειν, λεγόμενοσ δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ἐπὶ βωμῶν ἔτι παῖσ ὁρκωθῆναι Ῥωμαίοισ ἐπιβουλεύων οὔ ποτ’ ἐκλείψειν, ἐπενόει παρὰ τὰσ σπονδὰσ τὸν Ἴβηρα διαβῆναι, καὶ παρεσκεύαζέ τινασ ἐσ πρόφασιν κατηγορεῖν Ζακανθαίων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 3:5)
οἱᾶ δ’ Ἀντιόχου τῆσ τε Ἀσίασ τῆσ ἄνω πολλῶν καὶ μεγάλων ἐθνῶν καὶ τῆσ ἐπὶ θαλάσσῃ, χωρὶσ ὀλίγων, ὅλησ ἐπικρατοῦντοσ, ἔσ τε τὴν Εὐρώπην διαβεβηκότοσ ἤδη, καὶ δόξαν ἐπίφοβον καὶ παρασκευὴν ἱκανὴν ἔχοντοσ, πολλά τε ἄλλα καθ’ ἑτέρων ἐξειργασμένου λαμπρά, δι’ ἃ καὶ μέγασ ἦν ἐπώνυμον αὐτῷ, τὸν πόλεμον οἱ Ῥωμαῖοι χρόνιον σφίσι καὶ μέγαν ἔσεσθαι προσεδόκων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 4:3)
ὧδε μὲν αὐτῷ διετετάχατο οἱ στρατηγοὶ ἐπιχειρεῖν τε καὶ ἀμύνεσθαι, καὶ φυλάσσειν τὰ τεταγμένα, καὶ τοὺσ παρ’ ἀλλήλων ἐκφεύγοντασ ὑπολαμβάνειν, ἵνα μὴ διώκοντεσ ἀφίσταιντο μακράν, μηδὲ ὡσ ἐν δρόμῳ περιφέροιντο, καὶ χρόνιον εἰή τὸ ἔργον, αὐτὸσ δ’ ἅπαντασ ἐπέπλει.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 4:3)
τοῦ δὲ τολμήματοσ ἂν αὐτῷ λαμπροτάτου γενομένου, ὁ στρατὸσ ὤκνει δι’ αὐτὸ μάλιστα τῆσ τόλμησ τὸ μέγεθοσ, ἐπί τε χρόνιον στρατείαν καὶ ἐσ ἀλλοτρίαν γῆν ἀγόμενοι, καὶ ἐπὶ ἄνδρασ ὧν οὐδ’ ἐν τῇ σφετέρᾳ κρατοῦσιν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 4:4)
τοῖσι δὲ ἐν θώρηκι, βὴξ χρονίη, καὶ πλευρῖτισ, καὶ περιπνευμονίη, καὶ Ῥεῦμα χρόνιον · ἀτὰρ ἠδὲ ὀξείασ νούσου ἐσ ἕν τι τουτέων ἀπόσκηψισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.163)
Σπληνὶ ξύνηθεσ χρόνιον νόσημα, σκίρροσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.279)
καὶ διάρροιαι μὲν, παιδίοισι καὶ μειρακίοισι· δυσεντερίη δὲ ἀκμάζουσι καὶ νέοισι· γῆρασ δὲ δυσαλθὲσ καὶ ἐσ ὠτειλήν χρόνιον · τὰ δὲ ἀνεσθιόμενα γέρουσι ἀήθεα· ἀτὰρ καὶ αἱμορραγίη ξύμφωνοσ γήρᾳ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.246)
ἢν δὲ ἐπὶ μᾶλλον βαθέα γίγνηται, καὶ τὰ χείλεα τῶν ἕλκεων ἀπηνέα ἢ τρηχέα, ἰχώρ τισ κακώδησ, καὶ πόνοσ τῶν πρόσθεν μέζων, ἀνεσθίει δὲ τὴν ὑστέρην τὸ ἕλκοσ· ἐξήκει δέ κοτε καὶ ἀπολυθέντι σαρκίον · μὴ εἰσ ὠτειλὴν ἰὸν μήκιστον κτάνει τόδε, ἢ χρόνιον γίγνεται κάρτα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.280)
καὶ γὰρ τὰ ποικίλα εἴκειν, εἰ δὴ ἀπὸ χρόνιον γίγνεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.96)
καὶ Ἀλέξανδροσ τό τε χωρίον ἰσχυρὸν ἰδὼν καὶ αὐτὸσ ὡσ οὐκ ἐπὶ χρόνιον πολιορκίαν παρεσκευασμένοσ ἐπὶ τοῖσ αὐτοῖσ μὲν οὐδὲ ὣσ ξυνέβη πρὸσ αὐτούσ·
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 27 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION