헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν δ’ ἐξ ἴσου καθεστῶτοσ τοῦ θ’ εὑρεῖν ἃ χρὴ παραλιπεῖν καὶ τοῦ πρὸσ ἀξίαν εἰπεῖν τὰ νικήσαντα, καὶ οὐδενὸσ μὲν οὐδ’ ἐν ἁπλῇ διηγήσει πάντα πω διεξελθόντοσ, πλεῖστα δ’ ὑπὲρ μιᾶσ πόλεωσ ταύτησ ἁπάντων εἰρηκότων, μᾶλλον δ’ ὑπὲρ μόνησ πλείω σχεδὸν ἢ τῶν ἄλλων ἁπασῶν, οὐκ ἐνδέχεται διεξιέναι καθ’ ἕκαστον ἀκριβῶσ, ἀλλ’ ἀνάγκη τὰ πλεῖστα παραλιπεῖν, ἵνα τοῖσ μεγίστοισ χρησώμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 29:10)
μὴ τοίνυν ὅ γε τούτοισ ἐγκαλοῦμεν, τοῦτ’ αὐτοὶ πάθωμεν, μηδὲ τῆσ τούτων ἀβουλίασ μᾶλλον κληρονομήσωμεν ἢ τοῖσ ἡμετέροισ αὐτῶν λογισμοῖσ χρησώμεθα, οὓσ περὶ τούτων ἐξ ἀρχῆσ εἴχομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 2:14)
εἰ δὲ κρείττων ὁ καιρὸσ τῆσ τοιαύτησ μικροψυχίασ, ἐπὶ θάτερα συμβούλῳ τῷ Φιλίππῳ χρησώμεθα καὶ νομίσωμεν ἥκειν αὐτὸν οἱο͂ν ἀκούσιον διαλλακτήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 8:2)
νῦν δὲ δέδοικα μὴ πρόσ <τε> τὰ λοίπ’ ἀπειρηκόσι χρησώμεθα τοῖσ ἀκροαταῖσ, καὶ περὶ τούτου μάτην τερθρευώμεθα.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 18:2)
τί οὖν δὴ χρησώμεθα, ἦν δ’ ἐγώ, εἰ μήτε οἱ φιλοῦντεσ φίλοι ἔσονται μήτε οἱ φιλούμενοι μήτε οἱ φιλοῦντέσ τε καὶ φιλούμενοι;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 136:3)
αἰσχρὸν γὰρ ἔχοντάσ γε ὡσ νῦν φαινόμεθα ἔχειν, ἔπειτα νεανιεύεσθαι ὡσ τὶ ὄντασ, οἷσ οὐδέποτε ταὐτὰ δοκεῖ περὶ τῶν αὐτῶν, καὶ ταῦτα περὶ τῶν μεγίστων ‐ εἰσ τοσοῦτον ἥκομεν ἀπαιδευσίασ ‐ ὥσπερ οὖν ἡγεμόνι τῷ λόγῳ χρησώμεθα τῷ νῦν παραφανέντι, ὃσ ἡμῖν σημαίνει ὅτι οὗτοσ ὁ τρόποσ ἄριστοσ τοῦ βίου, καὶ τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν ἄλλην ἀρετὴν ἀσκοῦντασ καὶ ζῆν καὶ τεθνάναι.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 492:3)
χρησώμεθά γε μὴν τῷ νῦν παρατυχόντι περὶ αὐτῆσ ἡμῖν λόγῳ τὸ τοιόνδε, ὡσ εἴ ποτέ τισ ἐπινοήσειε γράψαι τε ὡσ κάλλιστον ζῷον καὶ τοῦτ’ αὖ μηδέποτε ἐπὶ φαυλότερον ἀλλ’ ἐπὶ τὸ βέλτιον ἴσχειν τοῦ ἐπιόντοσ ἀεὶ χρόνου, συννοεῖσ ὅτι θνητὸσ ὤν, εἰ μή τινα καταλείψει διάδοχον τοῦ ἐπανορθοῦν τε, ἐάν τι σφάλληται τὸ ζῷον ὑπὸ χρόνων, καὶ τὸ παραλειφθὲν ὑπὸ τῆσ ἀσθενείασ τῆσ ἑαυτοῦ πρὸσ τὴν τέχνην οἱο͂́σ τε εἰσ τὸ πρόσθεν ἔσται φαιδρύνων ποιεῖν ἐπιδιδόναι, σμικρόν τινα χρόνον αὐτῷ πόνοσ παραμενεῖ πάμπολυσ;
(플라톤, Laws, book 6 127:3)
πρῶτον μὲν τοίνυν αὐτοῖσ τόδε χρησώμεθα.
(플라톤, Laws, book 9 51:5)
ταύτῃ δὴ τῇ σκέψει τούτων τῶν παθημάτων τόδε χρησώμεθα.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 154:2)
δεῦτε οὖν καὶ ἀπολαύσωμεν τῶν ὄντων ἀγαθῶν καὶ χρησώμεθα τῇ κτίσει ὡσ ἐν νεότητι σπουδαίωσ.
(70인역 성경, 지혜서 2:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION