헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἔχω τί χρήσωμαι, ἐπέρχεται γάρ μοι καὶ κατὰ μέρη τὴν ἐπιτηδειότητα ἀποφαίνειν τῆσ χώρασ, οἱο͂ν εὐθὺσ τὸ μήτε ὑπτίαν εἶναι διὰ πάσησ μήτε ὄρειον παντελῶσ, ἀλλ’ ἐσχηματίσθαι πρὸσ τὴν ἑκατέρου χρείαν ἐν μέρει καὶ πεποικίλθαι, ὥστε πῶσ οὐκ ἂν ὀρθῶσ εἴποι τισ εἶναι τελέασ καὶ πάσησ τῆσ οἰκουμένησ οἱονεὶ μίμημα σωζούσησ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 11:5)
ὦ Ζεῦ, τί χρήσωμαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 1:1)
περιμείνατέ νυν, ἵνα τῆσ ἀρχῆσ ἣν ἄρτι κεχιεροτόνημαι, ξυμβούλοισιν πάσαισ ὑμῖν χρήσωμαι.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Choral, anapests3)
ἐγὼ δ’ οὐκ ἔχω τί χρήσωμαι τοῖσ τούτου μάρτυσιν, οἵ φασιν εἰδέναι τὸν Λάμπιν μαρτυροῦντα ἀπειληφέναι τὸ χρυσίον.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 66:5)
" ὃ μὲν ταῦτα εἰρώτα, ὁ δὲ ὑπολαβὼν ἔφη "βασιλεῦ, κότερα ἀληθείῃ χρήσωμαι πρὸσ σὲ ἢ ἡδονῇ;
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 101 4:2)
ἀπορούμενοσ δὲ καὶ συμβουλευόμενόσ τινι τῶν πολιτῶν τί χρήσωμαι τῷ πράγματι, ἐπυθόμην ὡσ καὶ δήσειν με ἀπειλοῖεν, λέγοντεσ ὅτι οὐδὲν ἐλάττω χρόνον Καλλικράτουσ Πολύαινοσ ἐνδημοίη.
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τοῦ στρατιωτοῦ 7:1)
Διὰ τοῦτο ταῦτα ἀπὼν γράφω, ἵνα παρὼν μὴ ἀποτόμωσ χρήσωμαι κατὰ τὴν ἐξουσίαν ἣν ὁ κύριοσ ἔδωκέν μοι, εἰσ οἰκοδομὴν καὶ οὐκ εἰσ καθαίρεσιν.
(PROS KORINQIOUS B, chapter 7 150:1)
ἐπεὶ εἰπέ, τί σοι ἄλλο νοεῖ τοῦτο τὸ ῥῆμα, τὸ "οὐκ ἔχω ὅτι χρήσωμαι τοῖσ λόγοισ" ;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 173:1)
ἐὰν μὲν οὖν καὶ ἐγὼ σοῦ ἀποκρινομένου μὴ ἔχω ὅτι χρήσωμαι, ἀπότεινε καὶ σὺ λόγον, ἐὰν δὲ ἔχω, ἐά με χρῆσθαι·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 114:4)
εἰ δ’ αὖ τοῦτο γένοιτο, εὖ οἶδα ὅτι πολὺ μεῖζον ἂν ἀχθοίμην, ὥστε οὐκ ἔχω ὅτι χρήσωμαι τούτῳ τῷ ἀνθρώπῳ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 480:2)
δοκεῖτε δή μοι ὡσ ἀληθῶσ οὐ πεπεῖσθαι ‐ τεκμαίρομαι δὲ ἐκ τοῦ ἄλλου τοῦ ὑμετέρου τρόπου, ἐπεὶ κατά γε αὐτοὺσ τοὺσ λόγουσ ἠπίστουν ἂν ὑμῖν ‐ ὅσῳ δὲ μᾶλλον πιστεύω, τοσούτῳ μᾶλλον ἀπορῶ ὅτι χρήσωμαι.
(플라톤, Republic, book 2 97:4)
ἀλλ’ ἐπεί σε μὴ λέληθα σοφιστὴσ ὤν, φέρε χρήσωμαι τάξει τιυὶ τοῦ λόγου, τῆσ μὲν σωφροσύνησ ὁρ́ον θέμενοσ κατὰ γένοσ δὲ τὰσ ἐπιθυμίασ διελόμενοσ.
(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 61)
"πῶσ σοι χρήσωμαι;
(플루타르코스, Regum et imperatorum apophthegmata, Ἀλέξανδρος, section 311)
"πῶσ σοι χρήσωμαι;
(플루타르코스, Regum et imperatorum apophthegmata, Ἀλεξάνδρου, section 311)

SEARCH

MENU NAVIGATION