헬라어 문장 내 검색 Language

διὸ καὶ σφόδρα ἄξιόσ ἐστι μισεῖσθαι, ὅτι πονηρὸσ ὢν καὶ τὰ τῶν χρηστῶν σημεῖα διαφθείρει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 993)
Ὁ δὲ Καῖσαρ στρατηγὸσ ἐσ Ἰβηρίαν αἱρεθεὶσ ἐπὶ μέν τι πρὸσ τῶν χρήστων διεκρατεῖτο ἐν Ῥώμῃ, πολὺ πλέονα τῆσ περιουσίασ ὀφλὼν διὰ τὰσ φιλοτιμίασ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 2 1:1)
τὰ δ’ ἐν τῷ πορθμῷ τῷ Ἀχαϊκῷ πάλιν συμβάντα ὑπ’ αὐτὴν ἰσημερίαν ἀράντων τῶν χρηστῶν ναυτῶν ἐκ Πατρῶν ἄκοντοσ ἐμοῦ καὶ ἀντιλέγοντοσ ἐξ ἀρχῆσ οὐδ’ ἂν λέγων εἴποισ, ἐν οἷσ ἅπασι τό τε στῆθοσ καὶ τἄλλα ἔτι μειζόνωσ ἐκακοῦτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 16:4)
ἔστι δ’ ἐν μὲν χρηστῶν κοινωνίᾳ τοῖσ ψευσαμένοισ αἰσχύνη, ἐν δὲ πονηρῶν καὶ τοσοῦτον τοῖσ ψευσθεῖσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 17:8)
"ὑπὸ μὲν οὖν τὴν ἰατρικὴν ἡ ὀψοποιικὴ ὑποδέδυκε καὶ προσποιεῖται τὰ βέλτιστα σιτία τῷ σώματι εἰδέναι, ὥστ’ εἰ δέοι ἐν παισὶ διαγωνίζεσθαι ὀψοποιόν τε καὶ ἰατρὸν ἢ ἐν ἀνδράσιν οὕτωσ ἀνοήτοισ ὥσπερ οἱ παῖδεσ, πότεροσ ἐπαί̈ει περὶ τῶν χρηστῶν σιτίων καὶ πονηρῶν, ὁ ἰατρὸσ ἢ ὁ ὀψοποιὸσ, λιμῷ ἂν ἀποθανεῖν τὸν ἰατρόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 6:45)
ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε πάντεσ ἂν εἴποιεν, ὡσ οὐδὲ πρὸσ ἓν τῶν πάντων ἐδέησε νόμων ἡμῖν, ἢ τὸ μηδὲν ὑπ’ ἀλλήλων πάσχειν δυσχερὲσ, μηδὲ τοὺσ φαύλουσ καὶ θρασεῖσ τῶν χρηστῶν κρατεῖν, ἀλλὰ τοὺσ χρηστοὺσ τῶν φαύλων περιεῖναι μετὰ τοῦ δικαίου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 48:5)
τίσ Γελώων ἢ Λεοντίνων ἢ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τῶν ἐν Σικελίᾳ χρηστῶν καὶ δικαίων ἐκείνων ἔτυχε διὰ σὲ καὶ τοὺσ σοὺσ λόγουσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 115:10)
ὑπὸ γὰρ τόκων χρήστων τε δυσκολωτάτων ἄγομαι φέρομαι, τὰ χρήματ’ ἐνεχυράζομαι.
(아리스토파네스, Clouds, Prologue 7:15)
τοῦτ’ οὖν εἰ μὴ πεποίηκασ, ἀλλ’ ἐκ χρηστῶν καὶ γενναίων μοχθηροτάτουσ ἀπέδειξασ, τί παθεῖν φήσεισ ἄξιοσ εἶναι;
(아리스토파네스, Frogs, Agon, Antepirrheme4)
δῆλον ὅτι τῶν χρηστῶν τισ, ὡσ ἐοίκασ, εἶ.
(아리스토파네스, Plutus, Episode19)
οὐδαμῶσ γ’, ἐπεὶ αὕτη γε χρηστῶν ἐστιν ἀνδρῶν ἡ νόσοσ.
(아리스토파네스, Wasps, Prologue 2:14)
"τὰ μέντοι πολιτικὰ οὔτε σοφὸσ οὔτε ῥεκτήριοσ ἦν, ἀλλ’ ὡσ ἄν τισ εἷσ τῶν χρηστῶν Ἀθηναίων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 8127)
κἀγὼ δ’ ἐπὶ τούτοισ τοῦ λέγειν ἤδη παύσομαι τὸ τήμερον, παραχωρῶν τε τὸν περὶ τῶν μύρων λόγον τοῖσ βουλομένοισ διεξέρχεσθαι τῷ τε παιδὶ προστάττων ἐπὶ τῇ στεφανηφόρῳ ταύτῃ μου διαλέξει κατὰ τὸν Ἀντιφάνη στεφάνουσ ἐνεγκεῖν δεῦρο τῶν χρηστῶν δύο καὶ δᾷδα χρηστὴν ἡμμένην χρηστῷ πυρί.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 33 5:1)
"αἱ δ’ ἀπὸ τῶν ἐλευθερίων μόχθων ὀσμαὶ ἐπιτηδευμάτων τε πρῶτον χρηστῶν καὶ χρόνου πολλοῦ δέονται, εἰ μέλλουσιν ἡδεῖαί τε καὶ ἐλευθέριαι ἔσεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 34 1:11)
εἶθ’ οὕτωσ ἀγνωμόνωσ ἔχετ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὥστε δι’ ὧν ἐκ χρηστῶν φαῦλα τὰ πράγματα τῆσ πόλεωσ γέγονεν, διὰ τούτων ἐλπίζετε τῶν αὐτῶν πράξεων ἐκ φαύλων αὐτὰ χρηστὰ γενήσεσθαι;
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 33:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION