헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν παντὶ δὲ κακοῦ γενόμενοσ ὁ Πιττάλακοσ προσπίπτει ἀνδρὶ καὶ μάλα χρηστῷ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 62 1:3)
ὁ δὲ ἀδοξῶν καὶ ὑπερορῶν τοῦ ἐγκλήματοσ, ἐπεὶ συνῆλθε τὸ δικαστήριον ἧσ ἡμέρασ ποτὲ Καρχηδόνα παρεστήσατο, θυσίαν προύπεμψεν ἐσ τὸ Καπιτώλιον, καὶ ἐσ τὸ δικαστήριον αὐτὸσ παρῆλθεν ἐπὶ λαμπροῦ σχήματοσ ἀντὶ οἰκτροῦ καὶ ταπεινοῦ τῶν ὑπευθύνων, ὡσ εὐθὺσ ἐπὶ τῷδε πάντασ ἐκπλῆξαί τε καὶ ἐσ εὔνοιαν, ὡσ ἐπὶ χρηστῷ δὴ συνειδότι μεγαλοφρονούμενον, προσαγαγέσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 4:2)
οὐκοῦν τοῦτό γε παντὶ προσῆκε φάσκοντί γ’ εἶναι χρηστῷ, ἐάν τ’ ἰδιωτεύῃ ἐάν τε δημοσιεύῃ λέγω, παρασκευάζειν ὡσ δυνατὸν πλείστην εὔνοιαν παρὰ πάντων τῇ πατρίδι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 190:6)
ἀλλ’ ἄμεινον ἑτέροισ τὰ σαυτοῦ παρασχεῖν ᾄδειν ἐπὶ χρηστῷ τινι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 9:10)
"γίνεται δὲ καὶ οἶνοσ ἐξ αὐτοῦ βρεχομένου καὶ τριβομένου δι’ ὕδατοσ, κατὰ μὲν τὴν γεῦσιν ἡδὺσ καὶ ἀπολαυστικόσ, οἰνομέλιτι χρηστῷ παραπλήσιοσ, ᾧ χρῶνται χωρὶσ ὕδατοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 6257)
κἀγὼ δ’ ἐπὶ τούτοισ τοῦ λέγειν ἤδη παύσομαι τὸ τήμερον, παραχωρῶν τε τὸν περὶ τῶν μύρων λόγον τοῖσ βουλομένοισ διεξέρχεσθαι τῷ τε παιδὶ προστάττων ἐπὶ τῇ στεφανηφόρῳ ταύτῃ μου διαλέξει κατὰ τὸν Ἀντιφάνη στεφάνουσ ἐνεγκεῖν δεῦρο τῶν χρηστῶν δύο καὶ δᾷδα χρηστὴν ἡμμένην χρηστῷ πυρί.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 33 5:1)
καὶ οὗτοσ, ὡσ χρηστῷ μὲν αὐτῷ ὄντι καὶ οὐδὲν ἂν ψευσαμένῳ ὁρ́κον ἐδίδου, ὥσ φησιν, ὡσ περὶ πονηροῦ δὲ καὶ ἀπαλείφοντοσ ἀπὸ τῶν παρακαταθηκῶν νυνὶ διαλέγεται;
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Κάλλιππον 35:2)
οἱο͂ν οὖν ἐστιν Ἡρακλέουσἢ Τληπολέμου φέρ’ εἰπεῖν ἢ τῶν Ἡλίου παίδων τινὸσ ἀνδριάντα διδόναι τῷ δεῖνι, χρηστῷ μὲν ἀνδρὶ καὶ τιμῆσ ἀξίῳ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 122:2)
τῷ δαίμονι χρηστῷ ὄντι πείθεσθαι καὶ ζῆν κατ̓ ἐκεῖνον πότερον ἡγῇ τῶν σωφρόνων εἶναι καὶ νοῦν ἐχόντων ἢ τῶν πονηρῶν καὶ ἀνοήτων;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 19:4)
Οὐκοῦν κἀνταῦθα συμβαίνει τὸν μὲν σοφὸν καὶ φρόνιμον εὐδαίμονα εἶναι πάντα, τὸν δὲ φαῦλον κακοδαίμονα, οὐχ ὡσ τοῦ δαιμονίου κακοῦ ὄντοσ, ἀλλ̓ ὡσ αὐτὸν οὐ προσέχοντα ἐκείνῳ χρηστῷ ὄντι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 20:8)
ὄχλου δὲ πλείστου συναχθέντοσ εἰσ τὴν ἀποδειχθεῖσαν ἡμέραν συγκαλέσαντεσ εἰσ ἐκκλησίαν τὸ πλῆθοσ τά τ’ ἐμφανῆ τοῦ ἀνδρὸσ ἔργα ὡσ ἐπ’ οὐδενὶ χρηστῷ γενόμενα διεξῄεσαν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 77 4:1)
ἀλλὰ τί ταῦτά σοι διαλέγομαι, ὡσ χρηστῷ καὶ μετρίῳ πολίτῃ, ὃν ἅπαντεσ ἴσασιν οὗτοι σκαιὸν ὄντα διὰ γένοσ καὶ πικρὸν καὶ μισόδημον καὶ τὸ θηριῶδεσ ὑπὸ φύσεωσ οὐδέποτ’ ἐξημερῶσαι δυνάμενον, ἀλλ’ οὐχ ὁμόσε χωρῶ σοι τὰ ἔργα ἐπίπροσθεν ποιησάμενοσ τῶν λόγων, καὶ δείκνυμι, ὅσην ἰσχὺν ὁ δῆμοσ ἔχων λέληθέ σε, ὃν οὐκ ᾐσχύνθησ ἀνέστιον καὶ ῥυπαρὸν καλῶν, καὶ ὅσον ἥδε ἡ ἀρχὴ δυναμένη, ἥν δε ὁ νόμοσ ἐκτρέπεσθαι καὶ εἴκειν ἀναγκάζει;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 47 6:1)
οὔκουν χρή σε συγγόνῳ πλέον νέμειν ματαίῳ μᾶλλον ἢ χρηστῷ πατρί.
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 8:13)
τό τε ἄλλο πᾶν ὡσ ἐπὶ χρηστῷ καὶ ἡμέρῳ τὴν φύσιν ἔχαιρε, τὴν αὐτὴν ἑκάστου λογιζομένου πρόνοιαν εἰσ αὑτὸν τοῦ βασιλέωσ ἐν τοῖσ ὁμοίοισ τυγχάνοντα τὸν Ἀβεννήρου νεκρὸν ἑώρα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 50:3)
κάλλιστον δ’ εἶναι θεαμάτων καὶ ἥδιστον ἀνδρὶ χρηστῷ καὶ δικαίῳ κολαζομένουσ πονηρούσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 162:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION