헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εὐχερῶσ γὰρ ἐνίοτε λόγον ἄνευ χρηστοῦ βίου προσδέχεσθε.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1793)
σκόπει δὲ ἐντεῦθεν τὸ ἦθοσ τῆσ ἀφελείασ, εἰ οὐ δοκεῖ σοι χρηστοῦ ἀνδρὸσ εἶναι τὸ μέλλοντα τελευτᾶν βούλεσθαι τοὺσ παῖδασ ἀμφοτέρουσ αὐτῷ παρεῖναι·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 9:2)
τοῦτο χρηστοῦ ἤθουσ ἐστί·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 9:5)
ἤδη μέν τισ καὶ ἄλλοσ χρηστοῦ τινοσ αὐτῷ συμβάντοσ καὶ βουλόμενοσ ἐνδείξασθαι τὴν ἡδονὴν εἶπεν ὡσ ἄρα εἰή πλεῖν ἢ διπλάσιοσ γεγονὼσ, ἄλλοσ δέ τισ ὡσ ἐν μακάρων νήσοισ εἶναι δοκοίη, ἐγὼ δὲ καὶ αὐτὸσ οὕτωσ ὑπὸ τῆσ παρούσησ ἡμέρασ τε καὶ τύχησ διάκειμαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 9:13)
τίσ γὰρ οὕτωσ ἔξω τοῦ φρονεῖν ἢ τίσ οὕτωσ ἄπειροσ τῶν ἐν τῇ φύσει ὅστισ ἂν τὸν εἰκῆ καὶ ῥᾳδίωσ μεταβαλλόμενον καὶ μηδέποτε ἐν ταὐτῷ μένοντα μηδὲ ἃ γνοίη φυλάττοντα τοῦ διὰ τέλουσ χρηστοῦ καὶ βεβαίου προέλοιτ’ ἂν εἰσ χρῆσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 4:5)
οὐκοῦν ἄτοπον καὶ περιφανὴσ συκοφαντία τοῖσ μὲν ἃσ εἶπον τέχνασ εἰδόσι καὶ τοῖσ ἄλλασ μυρίασ μηδενὸσ ἀξιοῦν μετεῖναι χρηστοῦ παρὰ τὴν τέχνην, εἰ δέ τισ μὴ τέχνῃ τι μετέρχεται, διὰ τοῦτ’ αὐτὸν ψέγειν ὡσ ἑνὸσ τῶν βεβαίωσ καλῶν στερόμενον, καὶ τοὺσ αὐτοὺσ ὑμᾶσ ἅμα μὲν μηδένα ποιεῖσθαι τῆσ τέχνησ λόγον, ἀλλὰ καὶ προφέρειν αὐτὸ τοῖσ πολλοῖσ, ἅμα δὲ ὡσ καθαρῶσ ἀγαθὸν τὸ αὐτὸ τοῦτο σεμνύνειν, ὅ τι ἂν μὴ τέχνῃ γίγνηται κακίζοντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 32:11)
καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνο ἴσον, μὴ γενομένου μὲν ὅλωσ χρηστοῦ μηδενὸσ τοῦτ’ ἂν ποιεῖσθαι τεκμήριον κατὰ τῆσ ῥητορικῆσ ὡσ ἄφυκτον, ὁμολογουμένου δ’ ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ κακῶσ ἀγορεύοντοσ αὐτὴν καὶ γεγενῆσθαί τινασ ἀξίουσ λόγου καὶ ἔσεσθαι, τοῦτο γάρ ἐστιν ὑπερφυὲσ τὸ καὶ περὶ τῶν μελλόντων προλέγειν ὡσ ἔσονται, εἶτ’ οἰέσθαι μηδὲν εἶναι πλέον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 87:5)
ὥσπερ γὰρ ἰατροῦ χρηστοῦ τελευτήσαντοσ καὶ κατὰ πολλὴν τὴν ἄδειαν ἤδη διαιτωμένων ὕστερον ἡ νόσοσ ἐπελθεῖν ἴσχυσεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 12:4)
ἀλλὰ μὴν ὡσ αὐτό γε οὐκ ἄτιμον τὸ δύνασθαι λέγειν οὐδ’ εἰσ ὄνειδοσ φέρον, οὐδὲ κατηγορίασ ἄξιον, οὐδέ γε συγγνώμησ, ἀλλά τινοσ κρείττονοσ, αἰσχυνοίμην ἂν τοὺσ λογίουσ θεοὺσ, εἰ ζητοίην ἀποδεικνύναι, πλήν γε τοσοῦτον ἂν εἴποιμι, ‐ ἐμοὶ γὰρ εἰή εἴ τισ ἄλλοσ δυσχεραίνει καὶ τρέποιτο ἅπαν εἰσ ἐμὲ, καὶ οὐ μέμψομαι τῷ δαίμονι ‐ ὡσ ἐγὼ δεξαίμην ἂν δύνασθαι λέγειν μετὰ χρηστοῦ βίου καὶ σώφρονοσ εἰσ ὅσον οἱο͂́ν τε κάλλιστα ἀνθρώπων μᾶλλον ἢ μυριάκισ Δαρεῖοσ ὁ Ὑστάσπου γενέσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 20:3)
εἰ μή τι καὶ κατὰ Σωκράτουσ χρὴ πιστεύειν, ὅτι τοὺσ νέουσ διέφθειρεν, ὃσ αὐτοῖσ παράδειγμα παντὸσ ἦν χρηστοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 33:12)
καὶ τοὺσ καταψηφισαμένουσ αἰτιώμενον ἡμᾶσ πείθειν συγκαταγιγνώσκειν, ὥσπερ χρηστοῦ τινοσ πράγματοσ μεθέξειν μέλλοντασ, ἀλλ’ οὐχ ὃ μηδ’ ἐκείνοισ καλῶσ εἶχε ποιῆσαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 136:8)
δῆλον ὅτι ὡσ οὐδ’ ἐκείνων οὐδενὸσ χρηστοῦ γεγενημένου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 161:12)
τὸ γὰρ ἡγεῖσθαι χρηστοῦ τινοσ ἄλλου κριθέντοσ μὴ εἶναι τούτῳ πλείονοσ ἀξίῳ δόξαι πῶσ οὐ τοιοῦτόν ἐστιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 177:13)
εἶτα θαυμάζειν ἔπεισί μοι, πῶσ οἰεί, ὅτι σοι ταῦτ’ ἔπεισι λέγειν, οὐ μόνον ὅτι τοῖσ οἰκείοισ πτεροῖσ καὶ λόγοισ ἁλίσκει, ὃ δεινότατόν ἐστι πάντων καὶ συμφορὰ τοῖσ χρωμένοισ, καὶ προσέτ’ αὐτὸσ διαφερόντωσ κακίζεισ, τὸ μετὰ τὰ πράγματα λέγω τῷ βουλεύεσθαι χρῆσθαι, τούτου νῦν ἡμᾶσ ὡσ δὴ χρηστοῦ τινοσ ἔχεσθαι πείθων, ἀλλ’ ὅτι καὶ, δεινὸν εἶναι φάσκων, λανθάνεισ σαυτὸν ἃ μὴ ἔξεστι φάσκων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 17:2)
ἡ δημαγωγία γὰρ οὐ πρὸσ μουσικοῦ ἔτ’ ἐστὶν ἀνδρὸσ οὐδὲ χρηστοῦ τοὺσ τρόπουσ, ἀλλ’ εἰσ ἀμαθῆ καὶ βδελυρόν.
(아리스토텔레스, Prologue 5:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION