헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπειδὴ δ’ ἐφ’ ἡμῶν αὐτῶν ἐγενόμεθα, σφόδρα σκυθρωπάσασ ὁ χρηστὸσ οὑτοσὶ Δημοσθένησ ἀπολωλεκέναι με ἔφη τὴν πόλιν καὶ τοὺσ συμμάχουσ.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 361)
ὁ γὰρ μισότεκνοσ καὶ πατὴρ πονηρὸσ οὐκ ἄν ποτε γένοιτο δημαγωγὸσ χρηστόσ, οὐδὲ ὁ τὰ φίλτατα καὶ οἰκειότατα σώματα μὴ στέργων οὐδέποθ’ ὑμᾶσ περὶ πολλοῦ ποιήσεται τοὺσ ἀλλοτρίουσ, οὐδέ γε ὁ ἰδία πονηρὸσ ἄν ποτε γένοιτο δημοσίᾳ χρηστόσ, οὐδ’ ὅστισ ἐστὶν οἴκοι φαῦλοσ, οὐδέποτ’ ἦν ἐν Μακεδονία καλὸσ κἀγαθόσ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 782)
ὧν καὶ ἕνεκα εἰκὸσ ὑμᾶσ, ἐὰν χρηστὸσ ὢν ἀνὴρ εἰσ ὑμᾶσ φαίνωμαι, προθυμότερόν μου ἀποδέχεσθαι τὰ πραττόμενα.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 40:4)
εἰ δὲ δὴ καὶ ἐγεγένητο," ἔφη, "χρηστὸσ ἐξαίφνησ καὶ φίλοσ, τί μοι συλλαβεῖν ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἔτι δυνατὸσ ἦν;
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 6:4)
ὁ δὲ τοῦτο μὲν ἤνεγκε, Νικομήδει δὲ τῷ Νικομήδουσ τοῦ Προυσίου, Βιθυνίασ ὡσ πατρῴασ ὑπὸ Ῥωμαίων ἀποδειχθέντι βασιλεύειν, Σωκράτη τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Νικομήδουσ, ὅτῳ χρηστὸσ ἐπώνυμον ἦν, μετὰ στρατιᾶσ ἐπέμψε·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 3:4)
οὕτω δέ τι χρηστὸσ ἦν ὁ Δαρεῖοσ καὶ φιλόστοργοσ, ὥστ’ ἐβούλετο τοὺσ παῖδασ ἀμφοτέρουσ αὐτῷ παρεῖναι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 9:3)
οὐ μὴν οὐδ’ ἐπὶ τούτῳ προῖκα χρηστὸσ ἦν, ἀλλ’ οἱ μέγιστοι τῶν κόσμων ὑμῖν τῆσ ἐκείνου μεγαλοψυχίασ σημεῖον εἰσίν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 5:10)
εἰ δὲ τοσοῦτον ὑπερεῖδε χρημάτων, ὅσον οὐκ οἶδ’ εἴ τισ τῶν πώποτε, πῶσ ἐποίει φιλοχρημάτουσ, ἢ πῶσ ἑτέρουσ διέφθειρεν, ἐν οἷσ αὐτὸσ χρηστὸσ ἦν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 32:1)
οὕτωσ ἐκεῖνόσ γε οὐ μόνον ἐν πνυκὶ [τῇ ἐκκλησίᾳ], ἀλλὰ καὶ Μαραθῶνι ῥήτωρ χρηστὸσ ἦν καὶ τὸ τῶν λόγων ἀγαθὸν παρείχετο σῶν πανταχοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 59:1)
ὥσθ’ ὅ γ’ Ἀριστείδησ χρηστὸσ ἦν προσαγγέλλων αὐτῷ, καὶ λαβὼν αὐτοὺσ καὶ τὸ τρίτον καταβαλὼν μέγιστον ἁπάντων, οἶμαι, πτωμάτων καὶ τελεώτατον, φυγάδα ἐκβάλλει Ξέρξην ἐξ ἐσχάτων ὁρ́ων τῆσ Ἀττικῆσ, καὶ προσέτι γε φεύγειν εἰπών.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 80:1)
ὁ δὲ χρηστὸσ σύμπλουσ ὁ Σπαρτιάτησ οὐδ’ ὣσ ἐπελάθετο ὧν ἤκουσε παρὰ τοῦ Διονυσίου, ἀλλ’ ἐπώλησε τὴν ἱερὰν κεφαλήν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 119:3)
καὶ νὴ Δί’ ἄν γε καὶ κατὰ τοὺσ αὐτοὺσ χρόνουσ [οἱο͂ν τῆσ αὐτῆσ ἡμέρασ] ἕτεροσ παραλαβὼν τὸ ἁρ́μα ἀναβαίνῃ, οὐκέτι τοῦ παντὸσ ὑπεύθυνοσ ὁ χρηστὸσ ἡνίοχοσ οὐδ’ ὁ ἔνδοξοσ, ἀλλ’ ἐὰν καθάπαξ πρὸσ αὐτὸν ἡ ἐπιμέλεια καταστῇ, οὕτω καὶ ταῦτα κρίνεται, τῶν δὲ ἑτέρου κακῶν οὐδεὶσ κληρονομεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 125:7)
εἰ μὲν γὰρ μηδένα μηδαμῶσ εἶχεν ἐπαινέσαι, μηδ’ ἦν εὑρεῖν ὅστισ ῥήτωρ δίκαιοσ καὶ χρηστὸσ γεγένηται, τάχ’ ἄν τισ ἔφησεν ὡσ ἐκ περιουσίασ ἐπὶ τοῦθ’ ἧκε τὸ μέροσ, τὸ ἐλέγχειν τοὺσ ἄνδρασ, ἵνα πανταχόθεν τὸν κατὰ τῆσ ῥητορικῆσ λόγον βεβαιώσηται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 159:1)
ὁ δὲ τοσοῦτον ἐδέησε τοῦ ταῦτ’ ἤδη πράττειν αἱρεῖσθαι, ὥσθ’ ὅσον πρόσθεν χρηστὸσ ἦν καὶ δημοτικὸσ καὶ τῆσ πολιτείασ ἀκριβὴσ σπουδαστὴσ, τοσοῦτον νῦν ἐξέστη τῆσ ὑποθέσεωσ, καὶ τοὐναντίον ἢ πρόσθεν τοῖσ πράγμασι χρῆται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 2:6)
καὶ τοῦθ’ ὡσ ἂν οἱο͂́σ τε ὦ πειράσομαι δεῖξαι καὶ πᾶσι ποιῆσαι καταφανὲσ, ἵνα ἀκριβῶσ εἰδῆτε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ γνῶτε ὅσον τῷ νόμῳ τοῦ βελτίστου περίεστι καὶ ὡσ, εἴπερ τισ ἀνθρώπων, Λεπτίνησ δημοτικὸσ καὶ περὶ τὴν πόλιν χρηστόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 8:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION