헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ μὴν ὁ χρησμὸσ οὐκέτ’ ἐκ καλυμμάτων ἔσται δεδορκὼσ νεογάμου νύμφησ δίκην·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode1)
οὔτοι προδώσει Λοξίου μεγασθενὴσ χρησμὸσ κελεύων τόνδε κίνδυνον περᾶν, κἀξορθιάζων πολλὰ καὶ δυσχειμέρουσ ἄτασ ὑφ’ ἧπαρ θερμὸν ἐξαυδώμενοσ, εἰ μὴ μέτειμι τοῦ πατρὸσ τοὺσ αἰτίουσ·
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 12:3)
ἐνιαυτοῦ δὲ αὐτοῖσ ἐν τῇ καθόδῳ διαγενομένου φθορὰ πᾶσαν Πελοπόννησον κατέσχε, καὶ ταύτην γενέσθαι χρησμὸσ διὰ τοὺσ Ἡρακλείδασ ἐδήλου·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 8 2:2)
ἔχοντι γὰρ αὐτῷ πορφυρέαν ἐν μέσῃ τῇ κεφαλῇ τρίχα ταύτησ ἀφαιρεθείσησ ἦν χρησμὸσ τελευτῆσαι·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 15 8:3)
ἔστι δ’ ὅπου καὶ χρησμὸσ αὐτῷ δοθεὶσ ἐβεβαίου τάδε σκεπτομένῳ τὰ μέλλοντα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 11 3:8)
ἆρά γε καὶ μόνον τοῦτο εἴρηκεν ὁ χρησμόσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 96:5)
καὶ ἔγωγ’ ἡδέωσ ἂν ἐροίμην τοὺσ τὰσ βαθείασ ὑπήνασ ἕλκοντασ, ἔφη τισ τῶν κωμικῶν, καὶ μέχρι τούτου τὸν Πλάτωνα σεμνύνοντασ, εἰ κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ χρόνουσ ἦν ἡμῖν Πλάτων, καὶ αὐτῷ τὰ πράγματα ἐπετέτραπτο, εἶθ’ ἧκεν ὁ χρησμὸσ, τίνασ ἂν λόγουσ λέγειν ᾤετο δεῖν, ἢ τί πράττειν ἠξίου τοὺσ Ἀθηναίουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 97:3)
τί δῆτ’ ἂν, εἰ ἡμῖν ἐδεδώκεισ ἐξελὼν ὁππόθι πιότατον πεδίον Καλυδῶνοσ ἐραννῆσ ἢ περὶ οὗ Χαλκιδεῖσ ποτὲ καὶ Ἐρετριεῖσ διέστησαν, ἢ τὸ μέσον Κορίνθου καὶ Σικυῶνοσ, ὁ χρησμὸσ ἔφη, ὅτε ἁπλῶσ οὑτωσὶ φιλίασ ἕνεκα αὐτῆσ παρών τε καὶ ἀπολαύων τῶν καλλίστων, οἷ’ ἂν τὰ ἡμέτερα εἰή κάλλιστα, εἰ μὴ ἄρα σοι καὶ τοῦτο προσίσταται, σὺ δὲ οὐδὲ τοσοῦτον ἡμῖν ἐν μισθοῦ μέρει κατέθου, ὅσον εἰ καί τι παρεληρήσαμεν τοῦτο συγγνῶναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 2:18)
τί φησ’ ὁ χρησμόσ;
(아리스토텔레스, Prologue 3:38)
ὁ χρησμὸσ ἄντικρυσ λέγει ὡσ πρῶτα μὲν στυππειοπώλησ γίγνεται, ὃσ πρῶτοσ ἕξει τῆσ πόλεωσ τὰ πράγματα.
(아리스토텔레스, Prologue 3:50)
γίγνει γάρ, ὡσ ὁ χρησμὸσ οὑτοσὶ λέγει, ἀνὴρ μέγιστοσ.
(아리스토텔레스, Prologue 5:3)
πῶσ δῆτά φησ’ ὁ χρησμόσ;
(아리스토텔레스, Prologue 5:16)
οὐ τοῦτό φησ’ ὁ χρησμόσ, ἀλλ’ ὁ κύων ὁδὶ ὥσπερ θύρασ σοῦ τῶν λογίων παρεσθίει.
(아리스토텔레스, Episode 1:10)
ἐγὼ δὲ πρῶτα λήψομαι λίθον, ἵνα μή μ’ ὁ χρησμὸσ τὸ πέοσ οὑτοσὶ δάκῃ.
(아리스토텔레스, Episode 1:13)
ἀλλ’ οὑτοσὶ γάρ ἐστι περὶ τοῦ ναυτικοῦ ὁ χρησμόσ, ᾧ σε δεῖ προσέχειν τὸν νοῦν πάνυ.
(아리스토텔레스, Episode 2:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION