헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀπορῶν δ’ ὅ τι χρήσαιτο αὑτῷ, καὶ παραγγελλομένησ ἐπ’ αὐτὸν ἤδη στρατείασ, μίαν ἐλπίδα λοιπὴν κατεῖδε σωτηρίασ, ἔνορκον λαβεῖν τὸν Ἀθηναίων δῆμον, σύμμαχον ὀνομασθέντα, βοηθήσειν, εἴ τισ ἐπ’ αὐτὸν ἰοί·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 903)
τουτοισὶ δὲ ἤδη τί τισ ἂν χρήσαιτο;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 68:9)
ἐπεὶ δ’ ἐλθὼν εἰσ τὸ ἱερὸν γίγνομαι περιιὼν κατὰ τὸν Τελεσφόρον, ἐπέρχεται ὁ νεωκόροσ ὁ Ἀσκληπιακὸσ, καὶ ὡσ ἔτυχεν ἑστὼσ πρὸσ τῷ ἕδει, φράζω πρὸσ αὐτὸν τὴν ὄψιν τὴν γενομένην μοι, καὶ ἠρώτων τί ἂν εἰή τὸ χρῆμα, ἢ τίσ ἂν χρήσαιτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 6:15)
πάλιν δὴ προσεκείμην τῷ θεῷ, δεόμενόσ τε καὶ πυνθανόμενοσ τί τισ ἂν χρήσαιτο τῷ πράγματι τούτῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 20:10)
γνοίη δ’ ἄν τισ ἐκείνωσ, εἰ τὸ τῆσ ῥητορικῆσ ὄνομα ἐξελὼν τὸ τῆσ φιλοσοφίασ ἀντ’ ἐκείνου μεταλάβοι καὶ ἐπὶ τούτῳ πᾶσι τοῖσ αὐτοῖσ χρήσαιτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 8:1)
πῶσ ἄν τισ χρήσαιτο ῥᾷον ἄνθρωποσ λόγοισ, ἢ πῶσ μετὰ πλείονοσ ἐξουσίασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 31:12)
καὶ οὔθ’ ὁ ἵπποσ ἔτι ἠδύνατο ὑπὸ τοῦ κακοῦ καὶ τοῦ τραύματοσ πείθεσθαι, πάντα τὸν ἔμπροσθεν χρόνον παρέχων ἑαυτὸν εὐπειθῆ οὔθ’ ὁ Νέστωρ εἶχεν ὅ τι χρήσαιτο μὴ ὅτι ἐκείνῳ, ἀλλ’ οὐδὲ τοῖσ ἄλλοισ ἵπποισ τεταραγμένοισ ὑπὸ τοῦ πάθουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 130:8)
ἣ μὲν γὰρ καθ’ αὑτὸ χρῆσισ τοῦ κτήματοσ ἐστίν, οἱο͂ν ὑποδήματοσ ἢ ἱματίου, ἣ δὲ κατὰ συμβεβηκὸσ μέν, οὐ μέντοι οὕτωσ ὡσ ἂν εἴ τισ σταθμῷ χρήσαιτο τῷ ὑποδήματι, ἀλλ’ οἱο͂ν ἡ πώλησισ καὶ ἡ μίσθωσισ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 86:3)
οἱο͂ν ὄργανον ἰατρικὸν, ᾧ ἂν ὁ ἰατρὸσ χρήσαιτο·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 39:2)
πρῶτον μέν, ὁπότ’ εἴποι τισ ἐν τἠκκλησίᾳ, ὦ Δῆμ’ ἐραστήσ εἰμι σὸσ φιλῶ τέ σε καὶ κήδομαί σου καὶ προβουλεύω μόνοσ, τούτοισ ὁπότε χρήσαιτό τισ προοιμίοισ, ἀνωρτάλιζεσ κἀκερουτίασ.
(아리스토텔레스, Episode8)
χρήσαιτο δ’ ἂν ὁ σπουδαῖοσ ἀνὴρ καὶ πενίᾳ καὶ νόσῳ καὶ ταῖσ ἄλλαισ τύχαισ ταῖσ φαύλαισ καλῶσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 209:3)
ἐφ’ ἃ δ’ ἂν καὶ χρήσαιτό τισ τοιούτῳ θηρίῳ, ἀπεύχεσθαι τοῖσ θεοῖσ μὴ γενέσθαι δεῖ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 37:2)
ἀπορῶν δ’ ἐγὼ τί ἄν τισ χρήσαιτο τῷ πράγματι, οὕτω πάλιν τὴν αὐτὴν ταύτην δίκην λαχὼν αὐτῷ Μαντιθέῳ ἑνδεκάτῳ ἔτει νῦν εἰσ ὑμᾶσ καταπέφευγα.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ Προικὸσ Μητρῴασ. 22:3)
ἀλλὰ κιθάρᾳ χρήσαιτο ἂν ὁ ἄμουσοσ, ἢ ἐπιχειρῶν οὐκ ἂν εἰή καταγέλαστοσ, πρὸσ τῷ μηδὲν ἐργάζεσθαι καὶ τὴν κιθάραν διαφθείρων καὶ ἀπορρηγνὺσ τοὺσ φθόγγουσ;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 24:7)
οὐδ’ ἄρα εἰ κάλλει χρήσαιτο παρ’ ὅσον χρήσιμόν ἐστι, διαμαρτήσεται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. h'. ARISTIPPOS 36:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION