헬라어 문장 내 검색 Language

τῶνδε μέντοι ἡ αἰτίη ἡ δὴ καὶ χολῶν ἐστι αἰτίη· καὶ γὰρ καὶ τῆσδε ἡ μὲν ξανθὴ, λεπτὴ, διειδὴσ, λευκοτέρου εἴδεοσ, ἡ δὲ κατακορὴσ, ὡσ κρόκον, ἢ λέκιθον φάναι, τοῦ αὐτοῦ εἴδεοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.320)
οὐ γὰρ ἔσται πέρασ οὐδ’ ἀπαλλαγὴ τῶν δαιμονίων χόλων, ἑώσ ἂν ἥδε ἡ βάσκανοσ ἐρινὺσ καὶ φαγέδαινα ἐγκαθημένη πάντα σήπῃ καὶ διαφθείρῃ τὰ καλά.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 45 3:1)
τὰ δ’ ἄλλα τῶν χολῶν εἴδη σύμπαντα τὰ μὲν ἐκ τῆσ τῶν εἰρημένων κράσεωσ γίγνεται, τὰ δ’ οἱο͂ν ὁδοί τινέσ εἰσι τῆσ τούτων γενέσεώσ τε καὶ εἰσ ἄλληλα μεταβολῆσ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 980)
προσέχειν δὲ χρὴ κἀνταῦθα τὸν νοῦν καὶ γιγνώσκειν, ὥσπερ τῶν χολῶν ἑκατέρασ τὸ μέν τι χρήσιμόν ἐστι καὶ κατὰ φύσιν τοῖσ ζῳοίσ, τὸ δ’ ἄχρηστόν τε καὶ παρὰ φύσιν, οὕτω καὶ τοῦ φλέγματοσ, ὅσον μὲν ἂν ᾖ γλυκύ, χρηστὸν εἶναι τοῦτο τῷ ζῳῴ καὶ κατὰ φύσιν, ὅσον δ’ ὀξὺ καὶ ἁλμυρὸν ἐγένετο, τὸ μὲν ὀξὺ τελέωσ ἠπεπτῆσθαι, τὸ δ’ ἁλμυρὸν διασεσῆφθαι.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 995)

SEARCH

MENU NAVIGATION