헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν δ’ αἰδώσ τε σέβασ τε ἰδὲ χλωρὸν δέοσ εἷλεν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 21:4)
ἔνθεν δ’ Εὔριπον διαβάσ, ἑκατηβόλ’ Ἄπολλον, βῆσ ἄν’ ὄροσ ζάθεον, χλωρόν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 3:12)
αἳ δ’ ὅτε μὲν θυί̈ωσιν ἐδηδυῖαι μέλι χλωρόν, προφρονέωσ ἐθέλουσιν ἀληθείην ἀγορεύειν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 57:5)
τὰ δὲ ὀπίσω τοῦ στρατοπέδου πάντα ἐχορτολόγει, καὶ τὸν σῖτον ἔκειρεν ἔτι χλωρόν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 4:5)
διαχρίειν οὖν πήγανον χλωρὸν τρίβοντα ξὺν μέλιτι καὶ νίτρῳ· ἀγωγόν τέ ἐστι μᾶλλον φυσέων ξὺν τουτέοισι καὶ τερμίνθου Ῥητίνησ μέροσ ἕν· καὶ πυρίη προκλητικὴ φυσέων, ἢ πιναροῖσι θερμοῖσι ἐρίοισ, τρηχέσι παλαιοῖσ Ῥάκεσι, ἢ σπογγιῇ ξὺν ὕδατι, ἔνθ’ ὕσσωπον, ἢ ὀρίγανον, ἢ γλήχων, ἢ Ῥυτὴ ἕψηται· ἄγοι δ’ ἂν φύσασ, ἠδὲ ὁκόσα πρὸ τῶν σιτίων πίνεται, τάπερ καὶ φλέγμα καὶ χολὴν ἐν τοῖσι ἐντέροισι καὶ στομάχῳ ἄγει, ὕσσωπον ἐν μελικρή τῳ ἑψηθὲν, δίκταμνον τὸ Κρητικὸν, ὀρίγανον· δριμέα μὲν, ἀγωγὰ δὲ ἀδίαντον, ἄγρωστισ· τάδε μέντοι καὶ φυσέων καὶ οὔρων καταρρηκτικά.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.120)
τοιάδε καὶ ἐπιπλάσμα τα ὁκόσα φοινίσσει, καὶ ἰόνθουσ ἐγείρει καὶ τὸ Ῥεῦμα παροχετεύει, καὶ ἀλεαίνει τὰ χωρία· τοιόνδε τὸ χλωρὸν ἐπίπλασμα, καὶ τὸ διὰ τοῦ καρποῦ τῆσ δάφνησ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.42)
ἢν δὲ καὶ πλήθεοσ τῶν ἐν τῷ στομάχῳ φαντασίη ἐῄ, νήστεσι ἐμέτοισι χρέεσθαι ἀφ’ ὕδατοσ, ἢ μελικρή του · τὴν κοιλίην δὲ σκέπειν καὶ τέγγειν ἐσ στῦψιν, ἐρίοισι μὲν τοῖσ ἐξ ὀί̈οσ πιναροῖσι· λίπαϊ δὲ, Ῥοδίνῳ μύρῳ, ἢ τῷ διὰ τῆσ οἰνάνθησ, ἢ μηλίνῳ· ἄριστον, κἢν ἀπὸ τοῦ σχίνου, καὶ ὑποκιστίδι, ἢ ὀμφακίῳ · ξὺν τοῖσδε δὲ ἐπιπλάσματα, θερμὰ μὲν ἐσ θίξιν, ἐσ δύναμιν δὲ στρυφνά · καὶ ἤν πη τοῦ ἥπατοσ, ἢ τῆσ κοιλίησ κατὰ στόμα ἐντάσιεσ, ἢ φλεγμασίαι ἐώσι, σικύην προσβάλλοντα ἐντάμνειν· καὶ ἔστι οἷσι τόδε μοῦνον ἤρκεσε· ἐπὴν δὲ κηρωτῇσι ἐσ ὠτειλὴν ἥκῃ τὰ τρώματα, ἠδὲ ἐπὶ σκληρίῃ κραίνῃ, τῇδε βδέλλασ τὰ θηρία προσβάλλειν· ἔπειτα ἐπιθήματα πεπτικὰ τιθέναι, ὁκοῖον τὸ διὰ τῶν σπερμάτων , ἢν ἴσχῃ χαμαιλέοντοσ Ῥίζαν· ἄριστον καὶ ἔνθα οἱ τῆσ δάφνησ ἐάσι καρποὶ, καὶ τὸ μάλαγμα ἐπίκλησιν τὸ χλωρὸν, καὶ τοὐμὸν τὸ μυστήριον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.56)
μὰ Δί’ οὐδὲ τὸν τυρόν γε τὸν χλωρὸν τάλαν, ὃν οὗτοσ αὐτοῖσ τοῖσ ταλάροισ κατήσθιεν κἄπειτ’ ἐπειδὴ τἀργύριον ἐπραττόμην, ἔβλεψεν ἔσ με δριμὺ κἀμυκᾶτό γε.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene, iambics11)
Κλέαρχόσ φησι τὸ μὲν ὕδωρ ὥσπερ καὶ τὸ γάλα λευκὸν λέγεσθαι, οἶνον δὲ καθάπερ καὶ τὸ νέκταρ ἐρυθρόν, μέλι δὲ καὶ ἔλαιον χλωρόν, τὸ δ’ ἐκ τῶν μόρων θλιβόμενον μέλαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 19 2:2)
κληθῆναι δὲ ἀμυγδάλην φησὶν Ἡρωδιανὸσ ὁ Ἀλεξανδρεὺσ παρὰ τὸ ἐν τῷ μετὰ τὸ χλωρὸν ὡσπερεὶ ἀμυχὰσ ἔχειν πολλάσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 39 3:1)
φαγόντεσ χλωρὸν ἐρέβινθόν τινα ἐκοττάβιζον, κενὸν ὅλωσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 443)
ἐγκρίδεσ πεμμάτιον ἑψόμενον ἐν ἐλαίῳ καὶ μετὰ τοῦτο μελιτούμενον, μνημονεύει αὐτῶν Στησίχοροσ διὰ τούτων χόνδρον τε καὶ ἐγκρίδασ ἄλλα τε πέμματα καὶ μέλι χλωρόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 541)
"ἐστὶ δὲ τὸ δενδρίον μεγέθει μὲν πτελέησ καὶ πεύκησ οὐθέν τι μεῖον, ἀκρεμόνασ δὲ ἔχει θαμέασ καὶ δολιχοὺσ καὶ ἐπ’ ὀλίγον ἀκανθώδεασ, τὸ δὲ φύλλον τέρεν καὶ χλωρόν, τῇ φυῇ περιφερέσ, καρποφορεῖ δὲ δὶσ τοῦ ἔτεοσ, ἦρόσ τε καὶ φθινοπώρου, γλυκὺσ δὲ πάνυ ὁ καρπόσ, μέγεθοσ κατὰ φαυλίην ἐλάην καὶ τὴν σάρκα καὶ τὸ ὀστέον ταύτῃ προσείκελον, διαλλάσσον δὲ τῇ τοῦ χυμοῦ ἡδονῇ, καὶ τρώγεται ἔτι χλωρὸσ ὁ καρπόσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 624)
"ἐστὶ δὲ τὸ δένδρον ὁ λωτὸσ οὐ μέγα, τραχὺ δὲ καὶ ἀκανθῶδεσ, ἔχει δὲ φύλλον χλωρὸν παραπλήσιον τῇ ῥάμνῳ, μικρὸν βαθύτερον καὶ πλατύτερον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 6254)
διδόασι τῶν συνιόντων ἑκάστῳ τυρὸν χλωρὸν καὶ γαστρὸσ καὶ φύσκησ τόμον καὶ τραγήματα σῦκά τε ξηρὰ καὶ κυάμουσ καὶ φασήλουσ χλωρούσ, κοπίζει δὲ καὶ τῶν ἄλλων Σπαρτιατῶν ὁ βουλόμενοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 16 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION