헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ δὲ δὴ καὶ μόνην ταύτην ἁπασῶν χωρῶν ὥσπερ τι ζῶον καθεστάναι πρὸσ ἀμφότερα ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ, τοτὲ μὲν χερσαίαν εἶναι καὶ ἐφ’ αὑτῆσ ἐπὶ τοῦ ξηροῦ, αὖθισ δ’ ἐν τῷ ὕδατι διαιτᾶσθαι, τῷ χρὴ ταῦτα προσθεῖναι πλὴν ἢ τῇ μεγάλῃ σοφίᾳ καὶ προνοίᾳ τοῦ θεοῦ, ὅστισ ἐν ᾗ ἥκιστα ὑείν ἔμελλε, τὸν Νεῖλον ἐπήγαγε μιμητήν τινα ἑαυτοῦ καὶ ἀντὶ ὄμβρων εἶναι τοῖσ ταύτησ τῆσ δωρεᾶσ αὖ τηνικαῦτα ἐπήγαγεν, ἡνίκα τοῖσ τε ἀνθρώποισ ἔμελλε μάλιστα ἐν καιρῷ ἔσεσθαι καὶ τῇ χώρᾳ τὴν φορὰν οὐ μόνον οὐκ ἐλάττω τῆσ ἱκανῆσ, ἀλλὰ καὶ θαυμαστὴν πλήθει παρέξεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 33:10)
ἀγανακτήσασα οὖν ἡ Ἥρα εἰσ ἀπρεπῆ τὴν ὄψιν ὄρνιν μετεμόρφωσε πολέμιόν τε καὶ στυγητὴν κατέστησε τοῖσ τιμήσασιν αὐτὴν Πυγμαίοισ, γενέσθαι τε λέγει ἐξ αὐτῆσ καὶ Νικοδάμαντοσ τὴν χερσαίαν χελώνην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 49 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION