헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ λαβὼν αὐτὸν ἔτρεφε σπλάγχνοισ λεόντων καὶ συῶν ἀγρίων καὶ ἄρκτων μυελοῖσ, καὶ ὠνόμασεν Ἀχιλλέα πρότερον δὲ ἦν ὄνομα αὐτῷ Λιγύρων ὅτι τὰ χείλη μαστοῖσ οὐ προσήνεγκε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 13 6:5)
καλὰ μὲν γὰρ ταῦτα καὶ ἡδέα καὶ αὐτῷ χρωμένῳ καὶ ἑτέρουσ ὁρῶντι τοῦτο μὲν θέρουσ ὡρ́ᾳ περὶ τὰ χείλη τοῦ φρέατοσ περιεστηκότασ ἑξῆσ ὥσπερ ἐσμὸν μελιττῶν ἢ μυίασ περὶ γάλα, ἐξ ἑώ ζητοῦντασ τὸ πνῖγοσ προκαταλαβεῖν ἀντ’ ἄλλου πόματοσ τῶν κωλυόντων τὸ δίψοσ καὶ ἰσχόντων, τοῦτο δὲ ὅταν τισ κρυστάλλου πεπηγότοσ τὴν χεῖρα προτείνασ ἀπονιψάμενοσ θερμότεροσ αὐτὸσ αὑτοῦ καὶ ἡδίων γένηται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ φρέαρ τοῦ Ἀσκληπιοῦ 3:9)
καὶ μετὰ τοῦτο ἐκυροῦτο ἡ ἀσιτία καὶ ὁ ἱερεὺσ ἐδόκει μου τὰ χείλη ἐκμυζεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 10:11)
κατεκείμην ἐπ’ ἀρίστῳ, καὶ ἐπῆλθε τῆσ κεφαλῆσ ἀλγήματα ἰσχυρὰ καὶ δεινὰ, καὶ τὸ πρόσωπον κατετείνετο, καὶ τὰ χείλη συνεκέκλειτο, καὶ ἦν ἀπορία πολλή.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 5:4)
καὶ δὴ καὶ Σοφοκλέα ποτὲ ἔδοξα τὸν ποιητὴν παρελθεῖν εἰσ τὴν οἰκίαν τὴν ἐμαυτοῦ, παρελθόντα δὲ στῆναι πρόσθεν τοῦ οἰκήματοσ οὗ διατρίβων τυγχάνω, ἑστῶτοσ δὲ αὐτοῦ καὶ σιωπῶντοσ αὐτὰ ἐφ’ αὑτῶν τὰ χείλη βομβεῖν οἱο͂ν ἥδιστον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 15:16)
δεῖ τοίνυν ὥσπερ ζωγράφου τινὸσ εἰκόνασ ἀμφοῖν προτεθεικότοσ βλέποντασ ἐναλλὰξ εἰσ ἑκατέραν, ἢ καὶ ποιητοῦ τινοσ διηγουμένου, ὡσ ἡ μὲν εὐσχήμων καὶ εὐπαγὴσ καὶ εὔχρουσ καὶ εὔχαρισ καὶ ὁμολογοῦσα ἑαυτῇ διὰ πάντων ἀκριβῶσ ἐκ θεῶν ἥκουσα ἐπὶ γῆν, ἡ δ’ ἑτέρα θεαμάτων πάντων πικρότατον, τὴν μὲν κεφαλὴν ὑπτία, τὰ δὲ χείλη πελιδνὴ, τοὺσ δὲ ὀφθαλμοὺσ ἀπεστραμμένη, διεφθαρμένη, ἐξῳδηκυῖα, δάκρυσι νεορράντοισ ἀεὶ συνεχομένη, τὼ χεῖρε ἀκρατὴσ, τὸ ξίφοσ εἴσω πρὸσ τὸ στῆθοσ φέρουσα, ἐπὶ λεπτῶν τῶν ποδῶν καὶ σκολιῶν αἰωρουμένη, περὶ δὲ αὐτὴν ὥσπερ δίκτυον ἐν κύκλῳ ζόφοσ καὶ σκότοσ, ὑφ’ ὧν τὰ πολλὰ μνήμασιν ἀνθ’ ἱερῶν ἐνδιαιτᾶται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 12:2)
Ἐνυοῦσ μὲν δὴ καὶ Ἐνυαλίου χορευταὶ τοῦτον ἵστανται τὸν τρόπον, οὔτε τὴν γνώμην ἀτρεμεῖν δυνάμενοι, πολὺ δὲ ἧττον ἔτι τὼ χεῖρε ἀτρεμίζοντεσ, κινεῖται δὲ ἄτοπόν τινα κίνησιν καὶ τὰ χείλη καὶ πᾶν μέροσ τοῦ σώματοσ, καί τισ αὐτοὺσ θαυμαστὴ κατέχει κρᾶσισ λύπησ, ὀργῆσ, ἐπιθυμίασ, λογισμοῦ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 26:10)
καί ποτε ὀψοφάγον μιμούμενον ἐξείραντα τὴν γλῶσσαν περιλείχειν τὰ χείλη.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 382)
"Ἀθήνησιν ἐν τῷ τοῦ Πειρίθου γάμῳ πεποίηκεν Ἱππεύσ τὴν μὲν οἰνοχόην καὶ τὸ κύπελλον λίθινα, χρυσῷ τὰ χείλη περιτεραμνίσασ, τὰσ δὲ κλισίασ ἐλατίνασ χαμᾶζε ποικίλοισ στρώμασι κεκοσμημένασ, ἐκπώματα δὲ κεραμέουσ κανθάρουσ, καὶ τὸν λύχνον ὁμοίωσ τὸν ἐκ τῆσ ὀροφῆσ ἐξηρτημένον, ἀνακεχυμένασ ἔχοντα τὰσ φλόγασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 48 2:11)
τοὺσ δὲ Παιόνων βασιλεῖσ φησι Θεόπομποσ ἐν δευτέρᾳ Φιλιππικῶν, τῶν βοῶν τῶν παρ’ αὐτοῖσ γινομένων μεγάλα κέρατα φυόντων, ὡσ χωρεῖν τρεῖσ καὶ τέτταρασ χόασ, ἐκπώματα ποιεῖν ἐξ αὐτῶν, τὰ χείλη περιαργυροῦντασ καὶ χρυσοῦντασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 51 3:5)
ἠκολούθουν δ’ αὐτῷ Σάτυροι καὶ Σιληνοὶ ἑκατὸν εἴκοσι ἐστεφανωμένοι, φέροντεσ οἱ μὲν οἰνοχόασ, οἱ δὲ φιάλασ, οἱ δὲ θηρικλείουσ μεγάλασ, πάντα χρυσᾶ, ἐχόμενοσ ἤγετο κρατὴρ ἀργυροῦσ ἑξακοσίουσ χωρῶν μετρητὰσ ἐπὶ τετρακύκλου ἑλκομένησ ὑπὸ ἀνδρῶν ἑξακοσίων, εἶχε δὲ ὑπὸ τὰ χείλη καὶ τὰ ὦτα καὶ ὑπὸ τὴν βάσιν ζῷα τετορευμένα καὶ διὰ μέσου ἐστεφάνωτο στεφάνῳ χρυσῷ διαλίθῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:131)
μετὰ ταῦτα Θήβασ ἦλθον, οὗ τὴν νύχθ’ ὅλην τὴν θ’ ἡμέραν δειπνοῦσι καὶ κοπρῶν’ ἔχει ἐπὶ ταῖσ θύραισ ἕκαστοσ, οὗ πλήρει βροτῷ οὐκ ἔστι μεῖζον ἀγαθὸν ὡσ χεζητιῶν μακρὰν βαδίζων, πολλὰ δ’ ἀσθμαίνων ἀνήρ, δάκνων τὰ χείλη παγγέλοιόσ ἐστ’ ἰδεῖν, ἐν δὲ τοῖσ Μυσοῖσ πρὸσ τὸν Ἡρακλέα ποιεῖ τινα τάδε λέγοντα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 11 2:2)
διόπερ οἱ τοῖσ μέρεσι τούτοισ ἐπιβάλλοντεσ φερόμενοι πρὸσ τὸν βυθὸν οὐδεμίαν ἀντίληψιν βοηθείασ ἔχουσι, συγκατολισθανούσησ τῆσ ἅμμου τῆσ παρὰ τὰ χείλη.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 30 9:1)
στρογγυλίζεται γὰρ ἐν αὐτῷ τὸ στόμα καὶ περιστέλλεται τὰ χείλη τήν τε πληγὴν τὸ πνεῦμα περὶ τὸ ἀκροστόμιον ποιεῖται.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1426)
περὶ γὰρ αὐτὰ τὰ χείλη συστολῆσ γινομένησ ἀξιολόγου πνίγεται καὶ στενὸσ ἐκπίπτει ὁ ἦχοσ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1428)

SEARCH

MENU NAVIGATION