헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκ ἀδόκητοσ δὲ πληγὴ, ἢ ψύξισ, ἢ ψυχροποσίη ἐφ’ ἱδρῶτι, ἄδην ἢ χανδόν· καὶ οἷσι δὲ ἔντερον ἐσ τὸν ὄσχεον ξὺν κόπρῳ κατέβη, καὶ οὐκ ἀνώσθη ἐσ τὴν κοιλίην, ἀλλ’ ἀνελήφθηβίῃ , τουτέοισι ἔθοσ ἐπιφλεγμαίνειν τὰ κάτω ἔντερα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.132)
οἱ δὲ μακρὸν μὲν τὸν χρόνον τὸν καῦσον νοσέουσι· ἀποπαύεται δὲ τὰ κινδυνώ δεα , αἱ ὀδύναι καὶ ξυντάσιεσ τῶν ὑποχονδρίων, καὶ ἡ κακοσφυξίη , καὶ τῆσ γνώμησ τὸ νωθέσ· ἔτι δὲ ἔμπησ ἐάσιν ἀσώδεεσ, ἀλύοντεσ ξὺν ἀπορίῃ· ξύνεστι δὲ ὅ τε καῦσοσ καὶ τὸ δίψοσ καὶ τῆσ γλώσσησ καὶ τοῦ στόματοσ ἡ ξηρότησ · ἀναπνέουσι πολλὸν, μακρὸν ἕλκοντεσ καὶ ἀθρόον, ὅλον τὸν ἠέρα ἐσ ἔμψυξιν ἐπισπώμενοι · ἀτὰρ εἴτε πίνουσι ψυχρὸν χανδὸν πολὺ πλεῖστον, καὶ ἐσ μὲν βραχὺ ἀνεκουφίσθησαν, εἶτ’ αὐτοῖσ ἐξάπτεται τὸ δίψοσ, αὖθισ ἄδην πίνουσι· καὶ ἥδε ἡ διαδοχὴ τοῦ κακοῦ· καὶ ἰητρὸσ δὲ ἀγαθὸσ ψυχρὸν ἂν δῳή πολλὸν ἀσινέωσ, ὅκωσ ἐν τοῖσι ἄλλοισι καύσοισι· ἀσφαλέστερον δὲ τοῖσι ἀπὸ τῆσ κοίλησ φλεβὸσ νοσέουσι τὸν καῦσον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.184)
Γίγνεται ὕδρωψ καὶ ἐξαπίνησ κοτὲ ἐπ’ ἀθρόῃ ψυχροποσίῃ, ἢν ὑπὸ δίψιοσ· χανδὸν πολὺ ψυχρὸν ἐγχέ ὕδωρ, οἶτα τὸ ὑγρὸν ἐσ περιτόναιον ἐνεχθῇ δι’ ἃ δὲ τῇσ͵ʹ κοιλίῃσι τὸ ἔμφυτον θερμὸν κατεψύχθη, ἔπειτα εἰσ τοὺσ κενεῶνασ σταγόνεσ ἐκρέουσι, αἳ πρόσθεν εἰσ διαπνοὴν ἐξηερούμεναι διεφοροῦντο.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.29)
ἀλλὰ καὶ χανδὸν ψυχροποσίη κοτὲ ξυνέστησε τὴν νοῦσον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.180)
ἄλλον δὲ ἰδεῖν ἔχιν εἰσ πίθον γλεύκεοσ ἑρπύσαντα, πιόντα τε τοῦ γλεύκεοσ εἰσ κόρον ἀποβλύσαι, πολλὸν δὲ καὶ τοῦ ἰοῦ συνεκχεῖν τῷ γλεύκεϊ · ἐπεὶ δὲ ἀπεπνίγη τὸ θηρίον ἐν τῷ γλεύκεϊ, χανδὸν καὶ πολλὸν τοῦ γλεύκεοσ πιεῖν τὸν ἄνθρωπον, ἀπαλλαγὴν τοῦ βίου καὶ τοῦ πάθεοσ διζήμενον· ὡσ δὲ ἐσ κόρον ἧκε καὶ μέθην, ἔκειτο μὲν χαμαὶ τὰ πρῶτα ὅκωσ ἀποθνήσκων · ἐπεὶ δὲ ἐκ τοῦ κάρου καὶ τῆσ μέθησ ἐξήγρετ ο, περιερρύησαν μὲν τὰ πρῶτα αἱ κόμαι, ἔτι δὲ δάκτυλοίτε καὶ ὄνυχεσ· ἑξῆσ δὲ περιτετήκεισαν πάντα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.394)
διδόναι δὲ οἴνου μὴ χανδὸν, μηδὲ ἄδην.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.152)
οἶδε δὲ ὁ Ὅμηροσ καὶ τὸ ὠφέλιμον καὶ τὸ σύμμετρον τοῦ οἴνου ἐν οἷσ τὸν χανδὸν ἕλκοντα αὐτὸν βλάπτεσθαί φησί καὶ κράσεων δὲ γένη διάφορα ἐπίσταται·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 17 2:2)
καὶ γὰρ ὁ Θρηικίην μὲν ἀνήνατο χανδὸν ἄμυστιν ζωροποτεῖν, ὀλίγῳ δ’ ἥδετο κισσυβίῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 53 3:2)
τὸν Διόνυσον, ἑταῖρε Τιμόκρατεσ, μαινόμενον οἱ πολλοὶ λέγουσιν ἀπὸ τοῦ τοὺσ πλείονασ ἀκράτου σπῶντασ θορυβώδεισ γίνεσθαι οἶνόσ σε τρώει μελιηδήσ, ὅσ τε καὶ ἄλλουσ βλάπτει, ὃσ ἄν μιν χανδὸν ἕλῃ μηδ’ αἴσιμα πίνῃ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14 1:1)
καὶ γὰρ ὃ Θρηικίην μὲν ἀπέστυγε χανδὸν ἄμυστιν οἰνοποτεῖν, ὀλίγῳ δ’ ἥδετο κισσυβίῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 60 1:2)
<χανδὸν> πιὼν γὰρ ἤλασεν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. ia'. STILPWN 8:8)
ἰλιγγίασε Βάκχον ἐκπιὼν χανδὸν Χρύσιπποσ, οὐδ’ ἐφείσατο οὐ τῆσ στοᾶσ οὐδ’ ἧσ πάτρησ, οὐ τῆσ ψυχῆσ, ἀλλ’ ἦλθε δῶμ’ ἐσ Αἰ̈́δεω.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. z'. XRGSIPPOS 6:5)
οἶνόσ σε τρώει μελιηδήσ, ὅσ τε καὶ ἄλλουσ βλάπτει, ὃσ ἄν μιν χανδὸν ἕλῃ μηδ’ αἴσιμα πίνῃ.
(호메로스, 오디세이아, Book 21 38:4)
ἐπεὶ δὲ καὶ κατάξασ αὐτὸ εἰσ κοίλην τὴν χεῖρα ὑπεδέξατο τὸ τοῦ ἑρπετοῦ ἐκείνου ἔμβρυον καὶ οἱ παρόντεσ εἶδον κινούμενον καὶ περὶ τοῖσ δακτύλοισ εἰλούμενον, ἀνέκραγον εὐθὺσ καὶ ἠσπάζοντο τὸν θεὸν καὶ τὴν πόλιν ἐμακάριζον καὶ χανδὸν ἕκαστοσ ἐνεπίμπλατο τῶν εὐχῶν, θησαυροὺσ καὶ πλούτουσ καὶ ὑγιείασ καὶ τὰ ἄλλα ἀγαθὰ αἰτῶν παρ’ αὐτοῦ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 14:4)
ἑώρα γάρ, οἶμαι, τούτουσ περὶ τοῦ καρτερεῖν καὶ ἀνέχεσθαι τοὺσ πόνουσ πολλὰ διεξιόντασ, ἰδίᾳ δὲ τὴν Ἡδονὴν θεραπεύοντασ, καὶ μέχρι τοῦ λόγου νεανιευομένουσ, οἴκοι δὲ κατὰ τοὺσ τῆσ Ἡδονῆσ νόμουσ βιοῦντασ, αἰσχυνομένουσ μὲν εἰ φανοῦνται χαλῶντεσ τοῦ τόνου καὶ προδιδόντεσ τὸ δόγμα, πεπονθότασ δὲ ἀθλίουσ τὸ τοῦ Ταντάλου, καὶ ἔνθα ἂν λήσειν καὶ ἀσφαλῶσ παρανομήσειν ἐλπίσωσιν, χανδὸν ἐμπιμπλαμένουσ τοῦ ἡδέοσ.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 21:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION