헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔλεγε γὰρ ἑαυτὸν εἶναι Δία, καὶ τὰσ ἐκείνου θυσίασ ἀφελόμενοσ ἑαυτῷ προσέτασσε θύειν, καὶ βύρσασ μὲν ἐξηραμμένασ ἐξ ἁρ́ματοσ μετὰ λεβήτων χαλκῶν σύρων ἔλεγε βροντᾶν, βάλλων δὲ εἰσ οὐρανὸν αἰθομένασ λαμπάδασ ἔλεγεν ἀστράπτειν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 7:3)
εἰσὶ δὲ καὶ εἰκόνεσ λοιπαί τινεσ ἐν πίναξι, καὶ τῶν χαλκῶν ἔργων ὅσον δεῖγμα καὶ τὸ μέγα ἄγαλμα καὶ τὸ ἡμέτερον τουτὶ χωρίον, ἐν ᾧ πολλὰ δὴ πολλάκισ μεθ’ ὑμῶν ἠγωνισάμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 15:8)
ἔτι δὲ φύσισ λέγεται ἐξ οὗ πρώτου ἢ ἔστιν ἢ γίγνεταί τι τῶν φύσει ὄντων, ἀρρυθμίστου ὄντοσ καὶ ἀμεταβλήτου ἐκ τῆσ δυνάμεωσ τῆσ αὑτοῦ, οἱο͂ν ἀνδριάντοσ καὶ τῶν σκευῶν τῶν χαλκῶν ὁ χαλκὸσ ἡ φύσισ λέγεται, τῶν δὲ ξυλίνων ξύλον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 43:2)
φύσισ δὲ ἥ τε πρώτη ὕλη καὶ αὕτη διχῶσ, ἢ ἡ πρὸσ αὐτὸ πρώτη ἢ ἡ ὅλωσ πρώτη, οἱο͂ν τῶν χαλκῶν ἔργων πρὸσ αὐτὰ μὲν πρῶτοσ ὁ χαλκόσ, ὅλωσ δ’ ἴσωσ ὕδωρ, εἰ πάντα τὰ τηκτὰ ὕδωρ καὶ τὸ εἶδοσ καὶ ἡ οὐσία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 48:1)
πωλῶν γὰρ βότρυσ μεστὴν ἀπῆρα τὴν γνάθον χαλκῶν ἔχων κἄπειτ’ ἐχώρουν εἰσ ἀγορὰν ἐπ’ ἄλφιτα.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Episode 3:16)
ἔστ’ ὠμοτάριχοσ πέντε χαλκῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 86 2:8)
μῦσ ἑπτὰ χαλκῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 86 3:2)
"τυρὸσ καὶ φυστὴ μᾶζα νόμου χάριν ἐπὶ χαλκῶν κανῶν τῶν παρά τισι καλουμένων μαζονόμων, ἀπὸ τῆσ χρείασ εἰληφότων τὴν ἐπωνυμίαν ὁμοῦ δὲ τῇ μάζῃ καὶ τῷ τυρῷ σπλάγχνον καὶ ἅλεσ προσφαγεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 314)
μετὰ δὲ ταῦτα παραρρύματα ἐκ τροπῶν παχέων συγκείμενα διὰ ἁλύσεων χαλκῶν κρεμάμενα, τριῶν δὲ ἱστῶν ὑπαρχόντων ἐξ ἑκάστου κεραῖαι λιθοφόροι ἐξήρτηντο β’, ἐξ ὧν ἁρ́παγέσ τε καὶ πλίνθοι μολίβου πρὸσ τοὺσ ἐπιτιθεμένουσ ἠφίεντο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 43 1:4)
Φιλιππίδησ δ’ ἐν Ἀργυρίου ἀφανισμῷ ὡσ φορτικοῦ μέμνηται τοῦ τοιούτου καὶ σπανίου, ζηλουμένου δὲ ὑπό τινων νεοπλούτων μετοίκων ἀλλ’ ἔλεοσ ἐμπέπτωκέ τίσ μοι τῶν ὅλων ὅταν ἀπορουμένουσ μὲν ἀνθρώπουσ ἴδω ἐλευθέρουσ, μαστιγίασ δ’ ἀπ’ ἀργυροῦ πίνακοσ ἄγοντοσ μνᾶν τάριχοσ ἐνίοτε δυεῖν ὀβολῶν ἔσθοντασ ἢ τριωβόλου καὶ κάππαριν χαλκῶν τριῶν ἐν τρυβλίῳ ἄγοντι πεντήκοντα δραχμὰσ ἀργυρῷ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1440)
Θεόπομποσ δ’ ὁ Χῖοσ ἐν ταῖσ πρὸσ Ἀλέξανδρον συμβουλαῖσ περὶ Θεοκρίτου τοῦ πολίτου τὸν λόγον ποιούμενόσ φησιν ἐξ ἀργυρωμάτων δὲ καὶ χρυσῶν πίνει καὶ τοῖσ σκεύεσιν χρῆται τοῖσ ἐπὶ τῆσ τραπέζησ ἑτέροισ τοιούτοισ, ὁ πρότερον οὐχ ὅπωσ ἐξ ἀργυρωμάτων ἔχων πίνειν ἀλλ’ οὐδὲ χαλκῶν, ἀλλ’ ἐκ κεραμέων καὶ τούτων ἐνίοτε κολοβῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1458)
"ἐκ ποτηρίων δὲ χαλκῶν ἔπινον οἱ σφόδρα δοκοῦντεσ πλουτεῖν καὶ τὰσ θήκασ τούτων ὠνόμαζον χαλκοθήκασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 198)
"ἱστορεῖ τὰ αὐτὰ καὶ Φαινίασ ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν Σικελίᾳ τυράννων, ὡσ χαλκῶν ὄντων τῶν παλαιῶν ἀναθημάτων καὶ τριπόδων καὶ λεβήτων καὶ ἐγχειριδίων, ὧν ἐφ’ ἑνὸσ καὶ ἐπιγεγράφθαι φησίν θάησαί μ’ ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1921)
τινὲσ δὲ καὶ ζῴων χαλκῶν ἐξοχὰσ ἔχουσιν, οὐ πρὸσ κόσμον, ἀλλὰ πρὸσ ἀσφάλειαν εὖ δεδημιουργημένασ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 30 2:2)
δημηγορῶν δὲ παρ’ Ἀθηναίοισ τῆσ πόλεωσ ἐξηγήσατο ἔτη δέκα, καὶ εἰκόνων ἠξιώθη χαλκῶν ἑξήκοντα πρὸσ ταῖσ τριακοσίαισ, ὧν αἱ πλείουσ ἐφ’ ἵππων ἦσαν καὶ ἁρμάτων καὶ συνωρίδων, συντελεσθεῖσαι ἐν οὐδὲ τριακοσίαισ ἡμέραισ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. e'. DHMHTRIOS 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION