헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πρώτη τέκτονασ ἄνδρασ ἐπιχθονίουσ ἐδίδαξε ποιῆσαι σατίνασ τε καὶ ἁρ́ματα ποικίλα χαλκῷ.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 3:4)
τὴν γὰρ Ἀθηναίη τεχνήσατο, καὶ τάμε χαλκῷ δούρατα Πηλιάδοσ κορυφῆσ πέρι·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 20:6)
τοὶ δὲ ξύλα κάγκανα χαλκῷ κόπτον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 5:10)
Ζακανθαῖοι δέ, ἐπειδὴ τὰ Ῥωμαίων ἀπέγνωσαν καὶ ὁ λιμὸσ σφᾶσ ἐπίεζε καὶ Ἀννίβασ περιεκάθητο συνεχῶσ εὑ̓δαίμονα γὰρ καὶ πολύχρυσον ἀκούων εἶναι τὴν πόλιν οὐκ ἀνίει τῆσ πολιορκίασ̓, τὸν μὲν χρυσὸν καὶ ἄργυρον, ὅσοσ ἦν δημόσιόσ τε καὶ ἰδιωτικόσ, ἀπὸ κηρύγματοσ ἐσ τὴν ἀγορὰν συνήνεγκαν, καὶ μολύβδῳ καὶ χαλκῷ συνεχώνευσαν ὡσ ἀχρεῖον Ἀννίβᾳ γενέσθαι, αὐτοὶ δὲ ἐν χερσὶν ἑλόμενοί τι παθεῖν μᾶλλον ἢ ὑπὸ τοῦ λιμοῦ, ἐξέδραμον ἔτι νυκτὸσ ἐπὶ τὰ φρούρια τὰ τῶν Λιβύων, ἀναπαυομένων ἔτι καὶ οὐδέν τοιοῦτον ὑπονοούντων·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 7:1)
ἀλγήσασ δ’ ἀνέπαλτο, βέλοσ δ’ εἰσ ἐγκέφαλον δῦ, σὺν δ’ ἵππουσ ἐτάραξε κυλινδόμενοσ περὶ χαλκῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 130:7)
ὧν δ’ ἡ στέρησισ ἄδηλοσ καὶ ἀνώνυμοσ, οἱο͂ν ἐν χαλκῷ σχήματοσ ὁποιουοῦν ἢ ἐν πλίνθοισ καὶ ξύλοισ οἰκίασ, ἐκ τούτων δοκεῖ γίγνεσθαι ὡσ ἐκεῖ ἐκ κάμνοντοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 102:1)
ἐγγυτέρω μέντοι τοῦ εἴδουσ ἢ ὁ χαλκὸσ ὅταν ἐν χαλκῷ ἡ στρογγυλότησ ἐγγένηται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 143:2)
ὅσα μὲν οὖν φαίνεται ἐπιγιγνόμενα ἐφ’ ἑτέρων τῷ εἴδει, οἱο͂ν κύκλοσ ἐν χαλκῷ καὶ λίθῳ καὶ ξύλῳ, ταῦτα μὲν δῆλα εἶναι δοκεῖ ὅτι οὐδὲν τῆσ τοῦ κύκλου οὐσίασ ὁ χαλκὸσ οὐδ’ ὁ λίθοσ διὰ τὸ χωρίζεσθαι αὐτῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 168:1)
οὐ γὰρ ταὐτὸν χαλκῷ εἶναι καὶ δυνάμει τινί, ἐπεὶ εἰ ταὐτὸν ἦν ἁπλῶσ κατὰ τὸν λόγον, ἦν ἂν ἡ τοῦ χαλκοῦ ἐντελέχεια κίνησίσ τισ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 138:1)
"διόπερ ἐξ οὐρανοῦ βαλλόμενοι πυρὶ καὶ χαλκῷ ταύτην διέδοσαν τὴν φήμην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:27)
διὸ καὶ ἐπὶ τοῖσ τοιούτοισ σεμνυνόμενόσ φησιν μαρμαίρει δὲ μέγασ δόμοσ χαλκῷ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 23 2:1)
καὶ ἀπὸ στομάχουσ ἀρνῶν τάμε νηλέι χαλκῷ, καὶ τοὺσ μὲν κατέθηκεν ἐπὶ χθονὸσ ἀσπαίροντασ θυμοῦ δευομένουσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 79 1:4)
"χαλκῷ περὶ κοττάβῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 3 1:3)
καὶ ὁ Δημόκριτοσ ἀλλ’ ἵνα κἀγώ, φησίν, μνημονεύσω τῶν τοῦ Χαλκοῦ ποιητοῦ καὶ ῥήτοροσ Διονυσίου Χαλκοῦσ δὲ προσηγορεύθη διὰ τὸ συμβουλεῦσαι Ἀθηναίοισ χαλκῷ νομίσματι χρήσασθαι , καὶ τὸν λόγον τοῦτον ἀνέγραψε Καλλίμαχοσ ἐν τῇ τῶν Ῥητορικῶν Ἀναγραφῇ λέξω τι καὶ αὐτὸσ ἐκ τῶν Ἐλεγείων σὺ δέ, ὦ Θεόδωρε τοῦτο γάρ σου τὸ κύριον ὄνομα, δέχου τήνδε προπινομένην τὴν ἀπ’ ἐμοῦ ποίησιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 91)
ἐπεὶ δ’ ἐξέπιον τὰσ φιάλασ, ἐν χαλκῷ πίνακι τῶν Κορινθίων κατασκευασμάτων ἄρτοσ ἑκάστῳ ἰσόπλατυσ ἐδόθη, ὄρνεισ τε καὶ νῆσσαι, προσέτι δὲ καὶ φάτται καὶ χὴν καὶ τοιαύτη τισ ἄλλη ἀφθονία σεσωρευμένη, καὶ ἕκαστοσ λαβὼν αὐτῷ πίνακι τοῖσ κατόπιν διεδίδου παισίν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION