헬라어 문장 내 검색 Language

ἐὰν δ’ μὲν ἐξοικίσηται, εἰσ δὲ τὸ αὐτὸ τοῦτο ἐργαστήριον χαλκεὺσ εἰσοικίσηται, χαλκεῖον ἐκλήθη, ἐὰν δὲ κναφεύσ, κναφεῖον, ἐὰν δὲ τέκτων, τεκτονεῖον·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1243)
γεωργὸσ δὲ ἐπὶ τὰσ τοῦ χαλκέωσ βαδιεῖται θύρασ, ὅταν ἢ σμινύησ ἤ τινοσ ἄλλου τῶν τοιούτων δεηθῇ, καὶ πάλιν γε ὡσ ἐκεῖνον ὁ χαλκεὺσ, ὅταν σίτου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ τοὺσ αἰτιωμένουσ ὅτι μὴ μελετῴη 3:15)
ὁ μὲν γὰρ χαλκεὺσ ποιεῖ χαλινόν, χρῆται δ’ ὁ ἱππικόσ καὶ τὸ μήτε μίαν ἡμέραν εἶναι εὐδαίμονα μήτε παῖδα μήθ’ ἡλικίαν πᾶσαν διὸ καὶ τὸ Σόλωνοσ ἔχει καλῶσ, τὸ μὴ ζῶντ’ εὐδαιμονίζειν, ἀλλ’ ὅταν λάβῃ τέλοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 21:2)
ἀλλ’ ὁ χαλκεὺσ οὐκ ἐᾷ.
(아리스토파네스, Peace, Choral, strophe 2 1:6)
διαφέρει δὲ τῆσ χαλκίδοσ ὁ χαλκεύσ, οὗ μνημονεύει Ἡρακλείδησ ἐν Ὀψαρτυτικῷ καὶ Εὐθύδημοσ ἐν τῷ περὶ ταρίχων λέγων αὐτοὺσ γίνεσθαι ἐν τῇ Κυζικηνῶν χώρᾳ περιφερεῖσ τε εἶναι καὶ κυκλοειδεῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 137 1:4)
ὥστε ἁλούσησ τῆσ πόλεωσ οὐκ ἂν ἴσωσ οὗτοί γε ἀποθάνοιεν, ληφθέντεσ δὲ καὶ δεθέντεσ προῖκα ἂν ἐργάζοιντο τοῖσ πολεμίοισ πρὸσ ἀνάγκην, ἀνθ̓ ὧν πρότερον θρυπτόμενοι πολλῆσ τιμῆσ ἀπεδίδοντο τούσ τε θώρακασ καὶ τὰ κράνη καὶ τὰ δόρατα, καὶ γνοῖεν ἂν ὅτι οὐκ ὀρθῶσ οὐδ̓ ἐπ̓ ἀγαθῷ ἐφθόνει καὶ ἐμήνιε διὰ τὴν τέχνην οὔτε χαλκεὺσ χαλκεῖ οὔτε τέκτονι τέκτων, οὐδὲ λῷόν τε καὶ ἄμεινον ἦν αὐτῷ μόνῳ ἢ σὺν ὀλίγοισ εἶναι τῆσ τέχνησ ἐργάτην.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 23:1)
Παμφίλη δέ φησιν ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Ὑπομνημάτων, ὡσ τὸν υἱὸν αὐτοῦ Τυρραῖον καθήμενον ἐπὶ κουρείου ἐν Κύμῃ χαλκεύσ τισ πέλεκυν ἐμβαλὼν ἀνέλοι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. d'. PITTAKOS 3:1)
εἶτα εἰ μὲν χαλκεὺσ ὢν ἐχρῶ τῇ σφύρᾳ ἄλλωσ, ἐπιλελησμένοσ ἂν ἦσ τοῦ χαλκέωσ·
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων τὰ καθήκοντα ἔστιν εὑρίσκειν. 12:2)
εἰ χαλκεύσ, τοιαῦτα.
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ ἀναγιγνώσκοντασ καὶ διαλεγομένουσ ἐπιδεικτικῶσ. 3:2)
οὐδεὶσ δ’ ἐρεῖ "ἐγὼ μουσικόσ εἰμι", ἂν πλῆκτρον καὶ κιθάραν ἀγοράσῃ, οὐδ’ "ἐγὼ χαλκεύσ εἰμι", ἂν πιλίον καὶ περίζωμα περιθῆται, ἀλλ’ ἁρμόζεται μὲν τὸ σχῆμα πρὸσ τὴν τέχνην, ἀπὸ τῆσ τέχνησ δὲ τὸ ὄνομα, οὐκ ἀπὸ τοῦ σχήματοσ ἀναλαμβάνουσιν.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ταχέωσ ἐπὶ τὸ σχῆμα τῶν φιλοσόφων ἐπιπηδῶντασ. 16:2)
ἀλλ’ ὁ μὲν χαλκεὺσ [ὡσ χαλκεὺσ] ἐξιώσει τὸ σιδήριον καὶ ὄργανα πρὸσ τοῦτο ἕξει κατεσκευασμένα καὶ τὸ πινάκιον αὐτὸσ σὺ πλυνεῖσ, ὅταν μέλλῃσ ἐσθίειν, ἐὰν μὴ ᾖσ παντελῶσ ἀκάθαρτοσ καὶ ῥυπαρόσ·
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ καθαριότητοσ. 13:2)
μαθὼν, δέ μιν ὁ χαλκεὺσ ἀποθωμάζοντα εἶπε παυσάμενοσ τοῦ ἔργου "ἦ κου ἄν, ὦ ξεῖνε Λάκων εἴ περ εἶδεσ τό περ ἐγώ, κάρτα ἂν ἐθώμαζεσ, ὅκου νῦν οὕτω τυγχάνεισ θῶμα ποιεύμενοσ τὴν ἐργασίην τοῦ σιδήρου.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 68 3:1)
τὰ μέν νυν ὀρύγματα ἀνὴρ χαλκεὺσ ἀνεῦρε ἐπιχάλκω ἀσπίδι, ὧδε ἐπιφρασθείσ·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 200 3:2)
αὐτίκα δ’ ἀσπίδα μὲν πρόσθ’ ἔσχετο πάντοσ’ ἐί̈σην καλὴν χαλκείην ἐξήλατον, ἣν ἄρα χαλκεὺσ ἤλασεν, ἔντοσθεν δὲ βοείασ ῥάψε θαμειὰσ χρυσείῃσ ῥάβδοισι διηνεκέσιν περὶ κύκλον.
(호메로스, 일리아스, Book 12 22:2)
πρόσθεν δὲ κί’ αὐτοῦ Φοῖβοσ Ἀπόλλων εἱμένοσ ὤμοιιν νεφέλην, ἔχε δ’ αἰγίδα θοῦριν δεινὴν ἀμφιδάσειαν ἀριπρεπέ’, ἣν ἄρα χαλκεὺσ Ἥφαιστοσ Διὶ δῶκε φορήμεναι ἐσ φόβον ἀνδρῶν·
(호메로스, 일리아스, Book 15 32:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION