헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐὰν δ’ μὲν ἐξοικίσηται, εἰσ δὲ τὸ αὐτὸ τοῦτο ἐργαστήριον χαλκεὺσ εἰσοικίσηται, χαλκεῖον ἐκλήθη, ἐὰν δὲ κναφεύσ, κναφεῖον, ἐὰν δὲ τέκτων, τεκτονεῖον·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1243)
ὁ δὲ ἐπὶ τὸ <Ἡφαίστου> χαλκεῖον ἐλθὼν καὶ ἁρπάσασ παῖδα ἕνα, ἐπὶ τῶν ὤμων ἐπιθέμενοσ ἐκέλευσε ποδηγεῖν πρὸσ τὰσ ἀνατολάσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 4 3:8)
οὐδ’ εἰσ τοῦτον τὸ τοῦ Ἡσιόδου φέρειν, ἐπιτιμῶντοσ καὶ διακωλύοντοσ, πὰρ δ’ ἴθι χάλκειον θῶκον καὶ ἐπαλέα λέσχην ἀλλὰ καὶ τοῖσ χαλκείοισ ἂν αὐτὸν καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἐργαστηρίοισ θαρρούντωσ κελεύειν προσιέναι, οὗ τι μέλλουσι τοιοῦτον ἀκούσεσθαι ἢ τῶν νέων ἢ τῶν πρεσβυτέρων τινέσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 19:9)
καλεῖται δὲ μάνησ καὶ τὸ ἐπὶ τοῦ κοττάβου ἐφεστηκόσ, ἐφ’ οὗ τὰσ λάταγασ ἐν παιδιᾷ ἔπεμπον ὅπερ ὁ Σοφοκλῆσ ἐν Σαλμωνεῖ ὁ χάλκειον ἔφη κάρα, λέγων οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 75 1:1)
τῷ καλλικοτταβοῦντι νικητήρια τίθημι καὶ βαλόντι χάλκειον κάρα, Ἀντιφάνησ Ἀφροδίτησ Γοναῖσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 75 1:3)
Κῷοι χάλκειον στῆσαν ὑπὸ πλατάνῳ Βιττίδα μολπάζοντα θοήν, περὶ πάντα Φιλίταν ῥήματα καὶ πᾶσαν τρυόμενον λαλιήν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 10:1)
"πέρυσιν δὲ ἐπισκευάσαι αὐτὴν βουλόμενοσ ἐξέδωκα εἰσ τὸ χαλκεῖον ἐστὶ γὰρ συνθετὴ καὶ Σατύρων ἔχει πρόσωπα καὶ βουκεφάλια , ἄλλο ἔτι μέγεθοσ τὸ αὐτό.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 45 2:2)
πλησίον δὲ τῆσ ἑορτῆσ οὔσησ εἰσ χαλκεῖον δοθῆναι τὸν πέλεκυν τὸν οὖν Σιμωνίδην ἔτι νέον ὄντα βαδίσαι πρὸσ τὸν χαλκέα κομιούμενον αὐτόν, ἰδόντα δὲ καὶ τὸν τεχνίτην κοιμώμενον καὶ τὸν ἀσκὸν καὶ τὸν καρκίνον εἰκῇ κείμενον καὶ ἐπαλλήλωσ ἔχοντα τὰ ἔμπροσθεν, οὕτωσ ἐλθόντα εἰπεῖν πρὸσ τοὺσ συνήθεισ τὸ προειρημένον πρόβλημα, τὸν μὲν γὰρ τοῦ ἐρίφου πατέρα τὸν ἀσκὸν εἶναι, σχέτλιον δὲ ἰχθὺν τὸν καρκίνον, νυκτὸσ δὲ παῖδα τὸν ὕπνον, βουφόνον δὲ καὶ Διονύσου θεράποντα τὸν πέλεκυν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 84 1:2)
δύναμαι γὰρ ὀμόσασ εἰπεῖν μηδεμίαν ἄλλην πόλιν ἐμοὶ κρείττω πεφηνέναι, κἂν εἰ μόνον εἶχε τὸ χαλκεῖον τὸ τοῦ δεῖνοσ, ὃ ἐγὼ κατέλυσα ὁ τὰσ πόλεισ πορθῶν καὶ τὰσ νεκροπόλεισ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΗΜΗΓΟΡΙΑ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 20:2)
ἦν δὲ χαλκεῖον, καὶ δηλοῖ τὰσ φύσασ, τύπον δὲ τὸν ἄκμονά φησι καὶ τὰσ σφύρασ, πῆμα δὲ ἐπὶ πήματι τὸν σίδηρον ἐπὶ σιδήρῳ·
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 35 12:5)
αὐτὰρ ἐπεὶ καὶ τοῦτο γένοσ κατὰ γαῖ’ ἐκάλυψε, ‐ τοὶ μὲν ὑποχθόνιοι μάκαρεσ θνητοῖσ καλέονται, δεύτεροι, ἀλλ’ ἔμπησ τιμὴ καὶ τοῖσιν ὀπηδεῖ ‐ , Ζεὺσ δὲ πατὴρ τρίτον ἄλλο γένοσ μερόπων ἀνθρώπων χάλκειον ποίησ’, οὐκ ἀργυρέῳ οὐδὲν ὁμοῖον, ἐκ μελιᾶν, δεινόν τε καὶ ὄβριμον·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 19:1)
πὰρ δ’ ἴθι χάλκειον θῶκον καὶ ἐπαλέα λέσχην ὡρ́ῃ χειμερίῃ, ὁπότε κρύοσ ἀνέρα ἔργων ἰσχάνει, ἔνθα κ’ ἀόκνοσ ἀνὴρ μέγα οἶκον ὀφέλλοι, μή σε κακοῦ χειμῶνοσ ἀμηχανίη καταμάρψῃ σὺν πενίῃ, λεπτῇ δὲ παχὺν πόδα χειρὶ πιέζῃσ.
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 56:1)
Ἑτέρη θεραπείη‧ ἐκβαλὼν τὴν ἕδρην ὡσ μάλιστα, αἰονᾷν ὕδατι θερμῷ, ἔπειτα ἀποτάμνειν τῶν αἱμοῤῬοί̈δων τὰ ἄκρα‧ φάρμακον δὲ προκατασκευασθῆναι πρὸσ τὴν τομὴν τόδε‧ οὐρήσασ ἐσ χαλκεῖον, ἐπίπασσον ἐπὶ τὸ οὖρον χαλκοῦ ἄνθοσ ὀπτοῦ καὶ τετριμμένου λείου, ἔπειτα διεὶσ, καὶ κινήσασ τὸ χαλκεῖον, ξήρανον ἐν τῷ ἡλίῳ‧ ὅταν δὲ ξηρὸν γένηται, συνξύσασ τρῖψον λεῖον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΩΝ., 3.1)
Ὄμφακα λευκὴν ἐσ χαλκεῖον θλίψασ ἐρυθρὸν δι’ ἠθμοῦ, πρὸσ ἥλιον τιθέναι τὰσ ἡμέρασ, τὰσ δὲ νύκτασ αἴρειν, ὅκωσ μὴ δροσίζηται, ἀνατρίβειν δὲ τῆσ ἡμέρησ ἀπαύστωσ, ὡσ ὁμαλῶσ ξηραίνηται, καὶ ἀπὸ τοῦ χαλκείου ὡσ ὅτι πλεῖστον ἀναλαμβάνῃ, τιθέναι δὲ ἐσ τὸν ἥλιον τοσοῦτον χρόνον, ἔστ’ ἂν παχὺ γένηται ὥσπερ μέλι‧ ἔπειτα ἐσ χύτρην χαλκῆν ἐγχέαι, καὶ μέλι ὡσ κάλλιστον, καὶ οἶνον γλυκὺν, ἐναφεψήσασ πρότερον Ῥητίνην τερμινθίνην, ἕψειν δὲ τὴν Ῥητίνην ἐν τῷ οἴνῳ, ἑώσ ἂν σκληρὴ γένηται ὥσπερ μέλι ἑφθόν‧ ἔπειτα τὴν μὲν Ῥητίνην ἐξελεῖν, τὸν δὲ οἶνον ξυγχέαι‧ ἔστω δὲ πλεῖστοσ μὲν ὁ χυλὸσ τῆσ ὄμφακοσ, δεύτερον δὲ ὁ οἶνοσ, τρίτον δὲ τὸ μέλι‧ καὶ σμύρναν τὴν στακτὴν καὶ ἄλλωσ ὡσ βελτίστην τρίψασ λείην, δίεσθαι τοῦ οἴνου τοῦ αὐτοῦ παρεγχέοντα κατ’ ὀλίγον‧ ἔπειτα ἕψειν αὐτὴν ἐφ’ ἑωυτῆσ τὴν σμύρναν ξὺν τῷ οἴνῳ ἀνακινέοντα, ὅταν δὲ δοκέῃ ἤδη καλῶσ ἔχειν τὸ πάχοσ, ξυγχέαι ἐσ τὸν χυλὸν τῆσ ὄμφακοσ, καὶ νίτρον ὡσ ἄριστον φρύξασ, ἡσύχωσ μιγνύναι ἐσ τὸ φάρμακον, καὶ ἄνθοσ χαλκοῦ ἔλασσον τοῦ νίτρου‧ ταῦτα δὲ ἐπειδὰν μίξῃσ, ἕψειν μὴ ἔλασσον τριῶν ἡμερέων, ξύλοισι συκίνοισιν ὡσ ὀλίγον ὑποκαίοντα ἢ ἄνθραξιν, ὡσ μὴ φρύγηται‧ καὶ ἐμβαλλόμενα πάντα ἄνυδρα ἔστω, καὶ τὰ ἑλκεα μὴ τεγγέσθω, ὅκη ἂν ἐπαλείφηται τοῦτο τὸ φάρμακον‧ χρῆσθαι δὲ τούτῳ τῷ φαρμάκῳ πρὸσ τὰ πεπαλαιωμένα ἕλκεα, καὶ πρὸσ τὰ νεότρωτα, καὶ ἐσ πόσθιον, καὶ ἐσ κεφαλῆσ ἕλκεα καὶ ὠτόσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 12.1)
ἥ σφωϊν πρῶτον μὲν ἐπιπροί̈ηλε τράπεζαν καλὴν κυανόπεζαν ἐύ̈ξοον, αὐτὰρ ἐπ’ αὐτῆσ χάλκειον κάνεον, ἐπὶ δὲ κρόμυον ποτῷ ὄψον, ἠδὲ μέλι χλωρόν, παρὰ δ’ ἀλφίτου ἱεροῦ ἀκτήν, πὰρ δὲ δέπασ περικαλλέσ, ὃ οἴκοθεν ἦγ’ ὁ γεραιόσ, χρυσείοισ ἥλοισι πεπαρμένον·
(호메로스, 일리아스, Book 11 61:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION