헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ Καῖσαρ ἐπὶ μὲν τὸν ἑαυτοῦ στρατὸν περιεπεπόμφει, χαίρων δ’ ἀεὶ ταχυεργίασ τε ἐκπλήξει καὶ φόβῳ τόλμησ μᾶλλον ἢ παρασκευῆσ δυνάμει, μετὰ τῶν πεντακισχιλίων ἔγνω προεπιχειρεῖν τοσῷδε πολέμῳ καὶ φθάσαι τὰ εὔκαιρα τῆσ Ἰταλίασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 5 3:4)
ὁ δὲ αὐτὸν ὡσ ἀνθρακέα μετ’ ὀργῆσ ἀμειβόμενοσ ἐγνώρισεν ἑ̓στράτευτο γὰρ ὑπ’ αὐτῷ ποτε ἐν Συρίᾀ καὶ "ἄπιθι χαίρων," εἶπεν, "αὐτοκράτορ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 6 5:7)
αὐτὸσ δ’ ἐπιλεξάμενόσ τινασ ἱππέων ἴλασ, ἐπανοίσειν ἔφη ἐκείνουσ, ἢ χαίρων αὐτοῖσ συναπολεῖσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15 3:8)
ἔνθα δὴ πάντασ ὤμνυ τοὺσ βασιλείουσ θεοὺσ ὁ Σέλευκοσ, ἦ μὴν ἑκὼν ἂν καὶ χαίρων μεθεῖναι καὶ διήγημα γενέσθαι καλὸν εὐνοίασ ἀγαθοῦ πατρὸσ ἐσ παῖδα σώφρονα καὶ ἐγκρατῆ τοῦ κακοῦ καὶ ἀνάξιον τῆσ συμφορᾶσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 2:5)
καὶ ὡσ ἐοίκεν, οἱ μὲν καταγνόντεσ αὐτοὶ μετέγνωσαν καὶ οὐκ ἔμειναν ἐφ’ ὧν ἔγνωσαν ἐξ ἀρχῆσ σὺ δὲ ὥσπερ τι κύριον ἐγκέκληκασ, καὶ οὐκ ἠξίωσασ ταύτῃ μιμήσασθαι τοὺσ Ἀθηναίουσ, ἀφεὶσ τὸν ἄνδρα τῆσ αἰτίασ, ἀλλ’ ὃ μὲν ἦν χαλεπώτερον αὐτῶν ἐμιμήσω, τὸ δὲ λοιπὸν εἰάσασ, καὶ ταῦθ’ ὃ πάντων ἀτοπώτατόν ἐστι, κατηγορῶν αὐτῶν τῶν Ἀθηναίων, καὶ τό γε κάλλιον, οὐ τὰ δεύτερα ταῦτα, ἀλλ’ ἐκεῖνα ἅ τισ ἂν χαίρων τῷ Κίμωνι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 43:14)
φαίνεται τοίνυν οὗτοσ οὕτωσ αὐτῷ χαίρων τῷ Μιλτιάδῃ, οὐκ ἂν, εἴ γε ἑώρα φαῦλον περὶ τοὺσ λόγουσ ὄντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 58:2)
δοκεῖ δὴ τὸ βίαιον ἅπαν λυπηρὸν εἶναι, καὶ οὐθεὶσ βίᾳ μὲν ποιεῖ, χαίρων δέ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 134:1)
ἡ γὰρ ἐπιθυμία τοῦ ἡδέοσ, ᾗ ἀκολουθεῖ χαίρων, ὥστε ὁ ἀκρατὴσ μᾶλλον ἑκὼν καὶ οὐ βίᾳ, ὅτι οὐ λυπηρῶσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 135:1)
ἀνάγκη τοίνυν, ἐπειδὴ ἡ ἀρετὴ μὲν ἡ ἠθικὴ αὐτή τε μεσότησ τίσ ἐστι καὶ περὶ ἡδονὰσ καὶ λύπασ πᾶσα, ἡ δὲ κακία ἐν ὑπερβολῇ καὶ ἐλλείψει καὶ περὶ ταὐτὰ τῇ ἀρετῇ, τὴν ἀρετὴν εἶναι τὴν ἠθικὴν ἕξιν προαιρετικὴν μεσότητοσ τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ ἐν ἡδέσι καὶ λυπηροῖσ, καθ’ ὅσα ποῖόσ τισ λέγεται τὸ ἦθοσ, ἢ χαίρων ἢ λυπούμενοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 202:1)
ὁ μὲν γὰρ κτήσει μὲν πάσῃ μᾶλλον χαίρων ἢ δεῖ, ἀποβολῇ δὲ πάσῃ λυπούμενοσ μᾶλλον ἢ δεῖ ἀνελεύθεροσ, ὁ δ’ ἀμφότερα ἧττον ἢ δεῖ ἄσωτοσ, ὁ δ’ ἄμφω ὡσ δεῖ ἐλευθέριοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 84:3)
φιλητικὸσ δὲ ὁ τῷ φιλεῖν χαίρων μᾶλλον ἢ τῷ φιλεῖσθαι·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 106:5)
ὁ μὲν οὖν χαίρων τῷ θαυμάζεσθαι καὶ φιλεῖσθαι τῆσ ὑπεροχῆσ φίλοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 106:7)
ἄλλ’ ἴθι χαίρων, καὶ πράξειασ κατὰ νοῦν τὸν ἐμόν, καί σε φυλάττοι Ζεὺσ ἀγοραῖοσ·
(아리스토텔레스, Parabasis, prelude1)
θόρυβον χρηστὸν ληναί̈την, ἵν’ ὁ ποιητὴσ ἀπίῃ χαίρων κατὰ νοῦν πράξασ, φαιδρὸσ λάμποντι μετώπῳ.
(아리스토텔레스, Parabasis, pnigos1)
ὦ στέφανε χαίρων ἄπιθι, κεἴ σ’ ἄκων ἐγὼ λείπω·
(아리스토텔레스, Episode 2:22)

SEARCH

MENU NAVIGATION