헬라어 문장 내 검색 Language

ὥσθ’ ὅσῳ μᾶλλον χαίρομεν αὐτοῖσ, τοσούτῳ μειζόνωσ ἄξιον προϊδεῖν ὅπωσ ἀσφαλῶσ ἕξει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 2:3)
καὶ μὴν εἰ μὲν φίλον αὐτὸ νομίζομεν τοῖσ θεοῖσ, τἀναντία ἡμῖν αὐτοῖσ γιγνώσκομεν, φυλαττόμενοι ταυτὸν τοῦτο, ὁπόταν προσίωμεν τοῖσ θεοῖσ, εἰ δ’ ἐχθρὸν ἡγούμενοι χαίρομεν αὐτῷ, πῶσ εὐσεβῶσ διακείμεθα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 4:4)
νεὼσ δ’ αὖ τοὺσ ποίουσ καὶ τίνασ μάλιστα ὁρῶντέσ τε χαίρομεν καὶ ἐκπληττόμεθα καὶ ἀπαλλαττόμεθα ὡσ ἀηδέστατα πάντων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 8:13)
ἀλλ’ ἀκούσαντεσ τοιούτου χαίρομεν κηρύγματοσ.
(아리스토파네스, Peace, Parodos, trochees7)
"ἡμεῖσ γὰρ ’ οὔτ’ ἀλφίτοισι χαίρομεν πλήρησ γὰρ ἄρτων πόλισ ’ οὔτε τῷ τῶν ἄρτων τούτων καταλόγῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 79 1:2)
φανερᾶσ δὲ οὕτωσ οὔσησ τῆσ μάχησ τῶν κακῶν καὶ τῶν ἀγαθῶν, ὅμωσ εἰσί τινεσ, μᾶλλον δὲ πολλοί, οἵτινεσ τῶν κακῶν τοῖσ ὁμολογουμένοισ χαίρομεν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 27:1)
ἀλλ’ ὅμωσ οὕτωσ αὐτοὺσ ἀγαπῶμεν, ὥσθ’ ὑπὲρ μὲν τῶν παίδων τῶν ἡμετέρων, εἴπερ τινὲσ ἐξαμαρτάνοιεν, οὐκ ἂν ἐθελήσαιμεν δίκασ ὑποσχεῖν, ὑπὲρ δὲ τῆσ ἐκείνων ἁρπαγῆσ καὶ βίασ καὶ παρανομίασ μελλόντων τῶν ἐγκλημάτων ἐφ’ ἡμᾶσ ἥκειν οὐχ ὅπωσ ἀγανακτοῦμεν ἀλλὰ καὶ χαίρομεν, ὅταν ἀκούσωμεν αὐτοὺσ τοιοῦτόν τι διαπεπραγμένουσ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 17 2:2)
χαίρομεν·
(에우리피데스, Ion, episode, trochees7)
Ἡμεῖσ τοίνυν οὔτε χώραν οἰκοῦμεν παράλιον οὔτ’ ἐμπορίαισ χαίρομεν οὐδὲ ταῖσ πρὸσ ἄλλουσ διὰ τούτων ἐπιμιξίαισ, ἀλλ’ εἰσὶ μὲν ἡμῶν αἱ πόλεισ μακρὰν ἀπὸ θαλάσσησ ἀνῳκισμέναι, χώραν δὲ ἀγαθὴν νεμόμενοι ταύτην ἐκπονοῦμεν μάλιστα δὴ πάντων περὶ παιδοτροφίαν φιλοκαλοῦντεσ καὶ τὸ φυλάττειν τοὺσ νόμουσ καὶ τὴν κατὰ τούτουσ παραδεδομένην εὐσέβειαν ἔργον ἀναγκαιότατον παντὸσ τοῦ βίου πεποιημένοι.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 72:1)
χαίρομεν γὰρ ὅταν ἡμεῖσ ἀσθενῶμεν, ὑμεῖσ δὲ δυνατοὶ ἦτε·
(PROS KORINQIOUS B, chapter 7 149:1)
πότερον ἅπαντεσ πάσαισ χορείαισ ὁμοίωσ χαίρομεν, ἢ πολλοῦ δεῖ;
(플라톤, Laws, book 2 18:3)
χαίρομεν ὅταν οἰώμεθα εὖ πράττειν, καὶ ὁπόταν χαίρωμεν, οἰόμεθα εὖ πράττειν αὖ;
(플라톤, Laws, book 2 31:3)
χαίρομεν δὲ ἢ λυπούμεθα, ὅταν ἐπ’ αὐτῇ γελῶμεν;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 234:4)
δῆλον ὅτι χαίρομεν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 236:1)
τινὰ τῶν ἡρώων ἐν πένθει ὄντα καὶ μακρὰν ῥῆσιν ἀποτείνοντα ἐν τοῖσ ὀδυρμοῖσ ἢ καὶ ᾄδοντάσ τε καὶ κοπτομένουσ, οἶσθ’ ὅτι χαίρομέν τε καὶ ἐνδόντεσ ἡμᾶσ αὐτοὺσ ἑπόμεθα συμπάσχοντεσ καὶ σπουδάζοντεσ ἐπαινοῦμεν ὡσ ἀγαθὸν ποιητήν, ὃσ ἂν ἡμᾶσ ὅτι μάλιστα οὕτω διαθῇ.
(플라톤, Republic, book 10 266:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION