헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅτῳ γὰρ ἄν τισ χαίρῃ, τοῦτ’ ἀνάγκη ποθεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 8:1)
μὴ χαίρῃ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 152:1)
ὥστ’ ἂν μὴ χαίρῃ ᾗ ἀγαθόσ, οὐχ ἡ πρώτη φιλία.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 67:3)
ἂν δὲ μὴ χαίρῃ γελῶσα, διατελεῖ τὴν ἡμέραν ἔνδον, ὥσπερ τοῖσ μαγείροισ ἃ παράκειθ’ ἑκάστοτε, ἡνίκ’ ἂν πωλῶσιν αἰγῶν κρανία, ξυλήφιον μυρρίνησ ἔχουσα λεπτὸν ὀρθὸν ἐν τοῖσ χείλεσιν ὥστε τῷ χρόνῳ σέσηρεν, ἄν τε βούλητ’ ἄν τε μή , ὄψεισ διὰ τούτων σκευοποιοῦσι τῶν τεχνῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 23 3:1)
Ὅταν γε αὐτὸσ ὑπὸ ληθάργου ἐχόμενοσ ἢ φρενίτιδι περιπεσὼν χαίρῃ, ὅτι οὐδένα ἔχει τὸν ἰασόμενον οὐδὲ τὸν δώσοντα μανδραγόραν πιεῖν ἢ ἄλλο φάρμακον ὑγιεινόν, ἵνα δὴ μόνοσ ἔχῃ τοὺσ ἐν τῇ πόλει μισθούσ τε καὶ τιμάσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 17:4)
ἤδη ὁ θερίζων μισθὸν λαμβάνει καὶ συνάγει καρπὸν εἰσ ζωὴν αἰώνιον, ἵνα ὁ σπείρων ὁμοῦ χαίρῃ καὶ ὁ θερίζων.
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 1 161:1)
καλεῖ δὲ ὁ μὲν αὐτὴν δημοκρατίαν, ὁ δὲ ἄλλο, ᾧ ἂν χαίρῃ, ἔστι δὲ τῇ ἀληθείᾳ μετ’ εὐδοξίασ πλήθουσ ἀριστοκρατία.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μενέξενος 29:4)
βέλτιον ὁ τοιοῦτοσ πεπαιδευμένοσ ἡμῖν ἔσται τὴν χορείαν τε καὶ μουσικὴν ἢ ὃσ ἂν τῷ μὲν σώματι καὶ τῇ φωνῇ τὸ διανοηθὲν εἶναι καλὸν ἱκανῶσ ὑπηρετεῖν δυνηθῇ ἑκάστοτε, χαίρῃ δὲ μὴ τοῖσ καλοῖσ μηδὲ μισῇ τὰ μὴ καλά;
(플라톤, Laws, book 2 13:3)
πότερον εἰκὸσ ἢ καὶ ἀναγκαῖον ταὐτὸν εἶναι ὅπερ ὅταν τισ πονηροῖσ ἤθεσιν συνὼν κακῶν ἀνθρώπων μὴ μισῇ, χαίρῃ δὲ ἀποδεχόμενοσ, ψέγῃ δὲ ὡσ ἐν παιδιᾶσ μοίρᾳ, ὀνειρώττων αὐτοῦ τὴν μοχθηρίαν;
(플라톤, Laws, book 2 24:1)
τότε ὁμοιοῦσθαι δήπου ἀνάγκη τὸν χαίροντα ὁποτέροισ ἂν χαίρῃ, ἐὰν ἄρα καὶ ἐπαινεῖν αἰσχύνηται·
(플라톤, Laws, book 2 24:2)
πρὸσ τούτοισ δὲ ἔτι τὸν μὴ χαίροντα, ἀλγοῦντα δέ, ἀναγκάζεσθαι φάναι κακὸν εἶναι τότε ὅταν ἀλγῇ, κἂν ᾖ ἄριστοσ πάντων, καὶ τὸν χαίροντα αὖ, ὅσῳ μᾶλλον χαίρει, τότε ὅταν χαίρῃ, τοσούτῳ διαφέρειν πρὸσ ἀρετήν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 267:2)
χρὴ δὲ τὸν μὲν ἀρκυωρὸν εἶναι ἐπιθυμοῦντα τοῦ ἔργου καὶ τὴν φωνὴν Ἕλληνα, τὴν δὲ ἡλικίαν περὶ ἔτη εἴκοσι, τὸ δὲ εἶδοσ ἐλαφρόν, ἰσχυρόν, ψυχὴν δὲ ἱκανόν, ἵνα τῶν πόνων τούτοισ κρατῶν χαίρῃ τῷ ἔργῳ·
(크세노폰, Minor Works, Κυνηγετικός, chapter 2 4:1)
παραβάλλουσι δὲ τοῦτο οἱ θηρώμενοι, συμμιγνύντεσ εἰσ τὸ αὐτὸ ὅτῳ ἂν ἕκαστον χαίρῃ περὶ τὰ ὕδατα καὶ πρὸσ ὅ τι ἂν ἄλλο προσίῃ.
(크세노폰, Minor Works, Κυνηγετικός, chapter 11 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION