헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τίσι χαίρει πλησιάζων·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1533)
χαίρει δὲ τῷ συνών;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1543)
ἀλλ’ οἶμαι Δημοσθένησ οὐ χαίρει δικαίοισ λόγοισ, οὐδ’ οὕτω παρεσκεύασται, ἀλλὰ τὴν ὑμετέραν ὀργὴν ἐκκαλέσασθαι βεβούληται.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 31)
χαίρει δέ τε πότνια Λητώ, οὕνεκα τοξοφόρον καὶ καρτερὸν υἱὸν ἔτικτε.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 1:7)
ἐν δέ οἱ ἦτορ χαίρει δερκομένησ καλὸν σέλασ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 3:24)
μάλα γὰρ τοῖσδε ὁ σπλὴν χαίρει τε καὶ πρηο̈́νεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.61)
πάνυ δὲ ὁ Ἰσοκράτησ χαίρει τούτῳ τῷ τρόπῳ τῶν μερισμῶν περιβολὴν ἐργαζόμενοσ, παραδείγματοσ δὲ ἕνεκα ἓν ἢ δύο ἐκ τοῦ περὶ τῆσ εἰρήνησ Ἰσοκράτουσ, εἰσ τοῦτο γὰρ κατέστημεν, καὶ ὁ μερισμόσ, τῶν μὲν οἰκείων ἀμελείασ, τῶν δὲ ἀλλοτρίων ἐπιθυμίασ, εἶτα λέγων τὰ ἐκ τούτων αὐτοῖσ ἀποβάντα ἄτοπα μερίζει, τοὺσ μὲν τάφουσ τοὺσ δημοσίουσ τῶν πολιτῶν ἐνέπλησαν, τὰσ δὲ φρατρίασ καὶ τὰ ληξιαρχικὰ γραμματεῖα ξένων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 15:3)
καὶ Ἰσοκράτησ δὲ χαίρει τῷ ἐκ παραθέσεωσ σχήματι περιβολὴν ἐργαζόμενοσ, ἀντὶ μὲν γὰρ τοῦ φρουρεῖν τὰσ ἄλλων ἀκροπόλεισ τῆσ αὐτῶν ἐπεῖδον τοὺσ πολεμίουσ κυρίουσ γενομένουσ, ἀντὶ δὲ τοῦ παῖδασ ὁμήρουσ λαμβάνειν τοὺσ ἑαυτῶν φησιν ἐπιδεῖν ἀναξίωσ τρεφομένουσ, ἀντὶ δὲ τοῦ γεωργεῖν τὰσ χώρασ τὰσ ἀλλοτρίασ πολλῶν ἐτῶν οὐδὲ ἰδεῖν αὐτοῖσ ἐξεγένετο τὴν ἑαυτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 16:2)
τοῦτο δὲ τῶν πρώτων εἰσ μοχθηρίαν καὶ οὔτε ἰδιώτου μεῖζον οὐδὲν ἄν τισ κατηγορήσειεν οὔτε πόλεωσ ἢ ὅτι χαίρει κακοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 2:10)
καὶ γὰρ ὁ ἐγκρατευόμενοσ λυπεῖται παρὰ τὴν ἐπιθυμίαν πράττων ἤδη, καὶ χαίρει τὴν ἀπ’ ἐλπίδοσ ἡδονήν, ὅτι ὕστερον ὠφεληθήσεται, ἢ καὶ ἤδη ὠφελεῖται ὑγιαίνων·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 140:1)
καὶ ὁ ἀκρατὴσ χαίρει μὲν τυγχάνων ἀκρατευόμενοσ οὗ ἐπιθυμεῖ, λυπεῖται δὲ τὴν ἀπ’ ἐλπίδοσ λύπην, οἰέται γὰρ κακὸν πράττειν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 140:2)
καὶ χαίρει μάλιστα τυγχάνων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 101:3)
διὸ εὐθὺσ τὰ ὅμοια ἀλλήλοισ χαίρει, καὶ ἀνθρώπῳ ἥδιστον ἄνθρωποσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 61:3)
ἀλλὰ χαίρει ὁ ἐν τῷ μέσῳ ἄνευ ἐπιθυμίασ τοῖσ φύσει ἡδέσιν, οἳ δὲ πᾶσι τοῖσ ἐξιστᾶσι τῆσ φύσει ἕξεωσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 119:3)
<τὸ γὰρ χαίρειν> μὴ δι’ ἕτερόν τι, ἀλλὰ δι’ ἐκεῖνον, ὅτι χαίρει, φιλικόν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 132:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION