헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐννέα δὲ ἐτῶν γενόμενοι, καὶ τὸ μὲν πλάτοσ πηχῶν ἔχοντεσ ἐννέα τὸ δὲ μέγεθοσ ὀργυιῶν ἐννέα, πρὸσ θεοὺσ μάχεσθαι διενοοῦντο, καὶ τὴν μὲν Ὄσσαν ἐπὶ τὸν Ὄλυμπον ἔθεσαν, ἐπὶ δὲ τὴν Ὄσσαν θέντεσ τὸ Πήλιον διὰ τῶν ὀρῶν τούτων ἠπείλουν εἰσ οὐρανὸν ἀναβήσεσθαι, καὶ τὴν μὲν θάλασσαν χώσαντεσ τοῖσ ὄρεσι ποιήσειν ἔλεγον ἤπειρον, τὴν δὲ γῆν θάλασσαν, ἐμνῶντο δὲ Ἐφιάλτησ μὲν Ἥραν Ὦτοσ δὲ Ἄρτεμιν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 7 4:8)
ἢν δὲ ἐσ ὠτειλὴν ἥκῃ τὰ τρώματα, τὰσ ἀρτηρίασ ἐκτάμνειν διπλαῖ δέ· αἱ μὲν κατόπιν εἰσὶ ὤτων σμικρόντι προσωτέρω, δῆλαι δὲ ταῖσ διασφύξεσι · αἱ δὲ τοῦ ὠτὸσ ἐσ τοὔμπροσ θεν, αὐτῶν πλησίον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.23)
ἀληθῆ λέγειν φησὶ τὸν Ξενοφῶντα ὁ Πλούταρχοσ περὶ τῶν ὠτίδων φέρεσθαι γὰρ πάμπολλα τὰ ζῷα ταῦτα εἰσ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀπὸ τῆσ παρακειμένησ Λιβύησ, τῆσ θήρασ αὐτῶν τοιαύτησ γινομένησ, μιμητικὸν δέ ἐστι τὸ ζῷον τοῦτο, ὁ ὦτοσ, μάλιστα ὧν ἂν ἴδῃ ποιοῦντα ἄνθρωπον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 43 4:1)
"ὁ ὦτόσ ἐστι μὲν παρόμοιοσ τῇ γλαυκί, οὔκ ἐστι δὲ νυκτερινόσ, ἔχει τε περὶ τὰ ὦτα πτερύγια, διὸ καὶ ὦτοσ καλεῖται·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 44 2:4)
τοῦ ὠτὸσ ἀποτάμνονται, τρίχασ περικείρονται, βραχίονασ περιτάμνονται, μέτωπον καὶ ῥῖνα καταμύσσονται, διὰ τῆσ ἀριστερῆσ χειρὸσ ὀιστοὺσ διαβυνέονται.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 71 3:2)
ἐπεὰν τοῦ ὠτὸσ ἀπάρξωνται τοῦ κτήνεοσ, ῥιπτέουσι ὑπὲρ τὸν δόμον, τοῦτο δὲ ποιήσαντεσ ἀποστρέφουσι τὸν αὐχένα αὐτοῦ·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 188 1:2)
ὁκόταν γὰρ ἄρχηται ἡ νοῦσοσ, ὄπισθεν τοῦ ὠτὸσ ἑκατέρου φλέβα τάμνουσιν.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xxii.7)
Ὄμφακα λευκὴν ἐσ χαλκεῖον θλίψασ ἐρυθρὸν δι’ ἠθμοῦ, πρὸσ ἥλιον τιθέναι τὰσ ἡμέρασ, τὰσ δὲ νύκτασ αἴρειν, ὅκωσ μὴ δροσίζηται, ἀνατρίβειν δὲ τῆσ ἡμέρησ ἀπαύστωσ, ὡσ ὁμαλῶσ ξηραίνηται, καὶ ἀπὸ τοῦ χαλκείου ὡσ ὅτι πλεῖστον ἀναλαμβάνῃ, τιθέναι δὲ ἐσ τὸν ἥλιον τοσοῦτον χρόνον, ἔστ’ ἂν παχὺ γένηται ὥσπερ μέλι‧ ἔπειτα ἐσ χύτρην χαλκῆν ἐγχέαι, καὶ μέλι ὡσ κάλλιστον, καὶ οἶνον γλυκὺν, ἐναφεψήσασ πρότερον Ῥητίνην τερμινθίνην, ἕψειν δὲ τὴν Ῥητίνην ἐν τῷ οἴνῳ, ἑώσ ἂν σκληρὴ γένηται ὥσπερ μέλι ἑφθόν‧ ἔπειτα τὴν μὲν Ῥητίνην ἐξελεῖν, τὸν δὲ οἶνον ξυγχέαι‧ ἔστω δὲ πλεῖστοσ μὲν ὁ χυλὸσ τῆσ ὄμφακοσ, δεύτερον δὲ ὁ οἶνοσ, τρίτον δὲ τὸ μέλι‧ καὶ σμύρναν τὴν στακτὴν καὶ ἄλλωσ ὡσ βελτίστην τρίψασ λείην, δίεσθαι τοῦ οἴνου τοῦ αὐτοῦ παρεγχέοντα κατ’ ὀλίγον‧ ἔπειτα ἕψειν αὐτὴν ἐφ’ ἑωυτῆσ τὴν σμύρναν ξὺν τῷ οἴνῳ ἀνακινέοντα, ὅταν δὲ δοκέῃ ἤδη καλῶσ ἔχειν τὸ πάχοσ, ξυγχέαι ἐσ τὸν χυλὸν τῆσ ὄμφακοσ, καὶ νίτρον ὡσ ἄριστον φρύξασ, ἡσύχωσ μιγνύναι ἐσ τὸ φάρμακον, καὶ ἄνθοσ χαλκοῦ ἔλασσον τοῦ νίτρου‧ ταῦτα δὲ ἐπειδὰν μίξῃσ, ἕψειν μὴ ἔλασσον τριῶν ἡμερέων, ξύλοισι συκίνοισιν ὡσ ὀλίγον ὑποκαίοντα ἢ ἄνθραξιν, ὡσ μὴ φρύγηται‧ καὶ ἐμβαλλόμενα πάντα ἄνυδρα ἔστω, καὶ τὰ ἑλκεα μὴ τεγγέσθω, ὅκη ἂν ἐπαλείφηται τοῦτο τὸ φάρμακον‧ χρῆσθαι δὲ τούτῳ τῷ φαρμάκῳ πρὸσ τὰ πεπαλαιωμένα ἕλκεα, καὶ πρὸσ τὰ νεότρωτα, καὶ ἐσ πόσθιον, καὶ ἐσ κεφαλῆσ ἕλκεα καὶ ὠτόσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 12.1)
Ἔπειτα ̔μακρὸσ γὰρ ἔστω ὁ ἱμὰσ̓, κάτωθεν τοῦ ὠτὸσ ἀγαγόντα αὐτὸν, ἀναγαγεῖν περὶ τὴν κεφαλήν‧ καὶ ἔξεστι μὲν κατὰ τὸ μέτωπον προσκολλῆσαι τὴν τελευτὴν τοῦ ἱμάντοσ, ἔξεστι δὲ καὶ μακρότερον ἐπιπεριελίσσοντα περὶ τὴν κεφαλὴν καταδέειν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 38.7)
Ὠτὸσ δὲ ὀξείη ὀδύνη ξὺν πυρετῷ ξυνεχεῖ τε καὶ ἰσχυρῷ δεινόν‧ κίνδυνοσ γὰρ παραφρονῆσαι τὸν ἄνθρωπον καὶ ἀπολέσθαι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 22.1)
Οἱ δὲ νεώτεροι, πρὶν ἐκπυῆσαι τὸ οὖσ, ἀπόλλυνται‧ πλὴν ἀλλ’ ἤν γε Ῥυῇ πῦον λευκὸν ἐκ τοῦ ὠτὸσ, ἐλπὶσ τῷ νεωτέρῳ περιγενέσθαι, ἤν γε καὶ ἄλλο τι αὐτέῳ ἐπιγένηται χρηστὸν σημεῖον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 22.4)
τλῆ μὲν Ἄρησ ὅτε μιν Ὦτοσ κρατερόσ τ’ Ἐφιάλτησ παῖδεσ Ἀλωῆοσ, δῆσαν κρατερῷ ἐνὶ δεσμῷ·
(호메로스, 일리아스, Book 5 43:4)
ὁ δ’ ἀκούσασ εὐθὺσ μύωπι διὰ τοῦ ὠτὸσ τυπεὶσ διακέκαυται ὡσ τὸ εἰκὸσ καὶ ἀπέστραπται τὸν φίλον οὐ περιμείνασ τὸν ἀκριβῆ ἔλεγχον.
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 14:6)
ἐπεὶ δὲ χαλεπαίνουσαν εἶδέ με καὶ διένευσα αὐτῷ οἱᾶ ποιεῖ, τοῦ ὠτὸσ ἄκρου ἐφαψάμενοσ ἀνακλάσασ τὸν αὐχένα τῆσ Θαΐδοσ ἐφίλησεν οὕτω προσφυῶσ, ὥστε μόλισ ἀπέσπασε τὰ χείλη, εἶτ̓ ἐγὼ μὲν ἐδάκρυον, ὁ δὲ ἐγέλα καὶ πρὸσ τὴν Θαΐδα πολλὰ πρὸσ τὸ οὖσ ἔλεγε κατ̓ ἐμοῦ δηλαδή, καὶ ἡ Θαῒσ ἐμειδία βλέπουσα πρὸσ ἐμέ.
(루키아노스, Dialogi meretricii, μήτηρ καὶ Φίλιννα. 2:3)
καὶ ὁ μὲν ταῦτα εἰπὼν διέλυσε τὸν σύλλογον, ἐμὲ δὲ ὁ Κυλλήνιοσ τοῦ δεξιοῦ ὠτὸσ ἀποκρεμάσασ περὶ ἑσπέραν χθὲσ κατέθηκε φέρων ἐσ τὸν Κεραμεικόν.
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 32:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION