헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ἀόριστόν ἐστι τὸ δίκαιον, ἀλλ’ ὡρισμένον τοῖσ νόμοισ τοῖσ ὑμετέροισ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 199 1:2)
πάνυ δ’ ἑκατέρων κακοπαθούντων ὁ̔ γὰρ λιμὸσ ἀμφοῖν ἥπτετὀ Σκιπίων ἀνεδέχετο τοῖσ βαρβάροισ οὐδὲν ἔσεσθαι παράσπονδον, καὶ πιστευθεὶσ κατὰ κλέοσ ἀρετῆσ διέλυσε τὸν πόλεμον ἐπὶ τοῖσδε, Λευκόλλῳ δοθῆναι παρὰ τῶν Ἰντερκατίων σάγουσ μυρίουσ καὶ θρεμμάτων τι πλῆθοσ ὡρισμένον, καὶ πεντήκοντα ἄνδρασ ἐσ ὅμηρα.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 11:9)
κατὰ μὲν γνώμην οὕτωσ, ὅταν ἀόριστά τισ προσλαμβάνῃ τοῖσ ὡρισμένοισ, οἱο͂ν πολλαχόθεν μὲν οὖν ἄν τισ ἴδοι τὴν ἀγνωμοσύνην αὐτοῦ καὶ τὴν βασκανίαν, τοῦτό ἐστι τὸ ἔξωθεν προσλαμβανόμενον ἀόριστον, νῦν τὸ ὡρισμένον οὐχ ἥκιστα δὲ ἀφ’ ὧν περὶ τῆσ τύχησ διελέχθη.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 2:2)
τοῦτο ἀόριστον, νῦν τὸ ὡρισμένον ἐν ἀθροίσματι προσληφθέν, δύο δέ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μεγάλα, εἶτα ταῦτα κατ’ εἶδοσ ἐμέρισεν ἓν μὲν ὅτι οὐ περὶ τῶν ἴσων νῦν ἐμοὶ ὁ ἀγών, ἕτερον δὲ ὃ φύσει πᾶσιν ὑπάρχει, τῶν μὲν λοιδοριῶν καὶ τῶν κατηγοριῶν ἀκούειν ἡδέωσ, τοῖσ ἐπαινοῦσι δ’ ἑαυτοὺσ ἄχθεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 2:4)
καὶ τρίτον παράδειγμα ἐπὶ πολλῶν μὲν ἄν τισ ἰδεῖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, δοκεῖ μοι τὴν παρὰ τῶν θεῶν εὔνοιαν φανερὰν γιγνομένην τῇ πόλει, εἶτα ἡ ἐπὶ τὸ ὡρισμένον ἀπαγωγὴ οὐχ ἥκιστα δὲ ἐν τοῖσ παροῦσι πράγμασι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 2:6)
τοῦ ἀορίστου ἡ πρόσληψισ καὶ ἐπί τι ὡρισμένον μετάστασισ, ἐν πολλοῖσ μὲν καὶ ἄλλοισ, δῆλον δὲ καὶ ἐν οἷσ ἡ παῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ περιβολῆσ. 6:4)
ἤδη γάρ τι ἔσται ὡρισμένον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 66:4)
εἰ γὰρ μή, ἤδη ἄν τι εἰή ὡρισμένον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 109:5)
ἔτι εἰ ἕν, πρὸσ ἓν ἢ πρὸσ ὡρισμένον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 176:2)
τὰ δὲ κατὰ τάξιν ταῦτα δ’ ἐστὶν ὅσα πρόσ τι ἓν ὡρισμένον διέστηκε κατά τινα λόγον, οἱο͂ν παραστάτησ τριτοστάτου πρότερον καὶ παρανήτη νήτησ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 131:2)
κατ’ ἀριθμὸν πρὸσ ἕν, οὐχ ὡρισμένον δέ, οἱο͂ν τόνδε ἢ τόνδε·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 175:1)
τὸ δὲ ἡμιόλιον πρὸσ τὸ ὑφημιόλιον κατ’ ἀριθμὸν πρὸσ ἀριθμὸν ὡρισμένον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 177:1)
οὐδὲ δὴ αἴτιον ὡρισμένον οὐδὲν τοῦ συμβεβηκότοσ ἀλλὰ τὸ τυχόν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 269:3)
ταῦτα δὲ μᾶλλον φαίνεται ὄντα, διότι ἔστι τι τὸ ὑποκείμενον αὐτοῖσ ὡρισμένον τοῦτο δ’ ἐστὶν ἡ οὐσία καὶ τὸ καθ’ ἕκαστον, ὅπερ ἐμφαίνεται ἐν τῇ κατηγορίᾳ τῇ τοιαύτῃ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 6:1)
ἢ οὐδ’ ἄν ποτε ἐγίγνετο, εἰ οὕτωσ ἦν, τόδε τι, ἀλλὰ τὸ τοιόνδε σημαίνει, τόδε δὲ καὶ ὡρισμένον οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ ποιεῖ καὶ γεννᾷ ἐκ τοῦδε τοιόνδε, καὶ ὅταν γεννηθῇ, ἔστι τόδε τοιόνδε;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 115:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION