헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἐκλείπειν μέν ποτε τὴν πόλιν καὶ προί̈εσθαι καὶ ἱερὰ καὶ τάφουσ καὶ ἅμα τοῖσ σώμασι καὶ τοῖσ οὖσι κινδυνεύειν ᾠόμεθα δεῖν, τῆσ κοινῆσ σωτηρίασ τῶν Ἑλλήνων ἕνεκα, ἐξὸν δ’ ἐν αὐτῷ τῷ παύσασθαι κινδυνεύοντασ σῶσαι τὰ πράγματ’ αὐτοῖσ, οὐ τολμήσομεν, ἀλλὰ τῶν μὲν ἀθλητῶν εὖ βουλεύεσθαι νομίζομεν οἵτινεσ ἂν νικῶντεσ καταλύωσι καὶ μὴ πρὸσ ἀνάγκην, αὐτοὶ δ’ οὐχ οὕτω πράξομεν, οὐδ’ εἰσόμεθα ὅτι πρὸσ μὲν τοὺσ βαρβάρουσ καὶ μέχρι τῶν ἐσχάτων ἴσωσ προσήκει προϊέναι, τοὺσ δὲ τῶν Ἑλλήνων πρὸσ ἀλλήλουσ ἀγῶνασ τοῖσ στεφανίταισ ἀγῶσι νομίζειν προσεοικέναι καὶ τὴν νίκην ἀποχρῶν ἡγεῖσθαι τέλοσ, πέρα δὲ μηδὲν ζητεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ εἰρήνης 8:1)
ὅτι εἰ τότε τοῖσ Ἀθηναίοισ νεμεσᾶν ᾠόμεθα δεῖν, εἴ τινασ τῶν Ἑλλήνων ὑφ’ αὑτοῖσ ποιοῦνται, κομιδῆ νῦν ἡμῖν αὐτούσ γ’ ἀνελεῖν οὐκ ἔνεστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ὑπὲρ τῆσ πρὸσ Ἀθηναίουσ εἰρήνης 3:2)
ὧν καὶ ἡμεῖσ ποτε ᾠόμεθα εἶναι, σὺ δὲ οὐ δίδωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 114:4)
διὰ τοῦτο καὶ προσέχειν τούτοισ παντὸσ μᾶλλον ᾠόμεθα χρῆναι καὶ μηδ’ ὁντινοῦν ἀφίστασθαι τρόπον, εἴ γε σώζεσθαι μέλον ἡμῖν καὶ μὴ φανερῶσ θανατῶμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 14:8)
ἐκπολεμῶσαι δεῖν ᾠόμεθα τοὺσ ἀνθρώπουσ ἐκ παντὸσ τρόπου, καὶ ὃ πάντεσ ἐθρύλουν, πέπρακται νυνὶ τοῦθ’ ὁπωσδήποτε.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Γ 11:5)
ἀλλ’ ἡμεῖσ αὐτοὶ καὶ Λακεδαιμόνιοι, οὐδὲν ἂν εἰπεῖν ἔχοντεσ ἐξ ἀρχῆσ ὅ τι ἠδικούμεθ’ ὑπ’ ἀλλήλων, ὅμωσ ὑπὲρ ὧν τοὺσ ἄλλουσ ἀδικουμένουσ ἑωρῶμεν, πολεμεῖν ᾠόμεθα δεῖν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 30:2)
τὸ πρότερον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτε συνώμοσαν ἀλλήλοισ οὗτοι καὶ συστάντεσ ἠγωνίζοντο πολλοὶ ὄντεσ πρὸσ τὴν γυναῖκα, ἡμεῖσ μέν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὔτε μαρτυρίασ ἐγράψαμεν περὶ τῶν ὁμολογουμένων, οὔτε μάρτυρασ προσεκαλεσάμεθα, ἀλλ’ ᾠόμεθα ταῦτά γε ἀδεῶσ ὑπάρχειν ἡμῖν·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 53:1)
αἰσθόμενοι δ’ ἡμεῖσ μαρτύρων ἐναντίον ἐκωλύσαμεν τὸ γιγνόμενον, καὶ ᾠόμεθα δεῖν κριθῆναι πρῶτον τὴν κληρονομίαν παρ’ ὑμῖν, πρὶν ἐπὶ τὸ ὄνομά τινα τὸ τοῦ Ἀρχιάδου εἰσποιηθῆναι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 43:1)
καὶ συνεβεβήκει, ὡσ ᾠόμεθα ἡμεῖσ, αὕτη καλλίστη ἀναβολή, δημοσίᾳ τούτου ἀποδημοῦντοσ στρατευομένου.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Ὀλυμπιοδώρου Βλάβης 28:2)
εἰ μὲν οὖν οἱο͂́ν τ’ ἦν ἐφικέσθαι τῷ λόγῳ τοῦ κάλλουσ τοῦ σοῦ, ἢ τοῦτ’ ἦν μόνον τῶν σῶν ἀξιέπαινον, οὐδὲν ἂν παραλιπεῖν ᾠόμεθα δεῖν ἐπαινοῦντεσ τῶν προσόντων·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 18:1)
πολλῶν δ’ ἀνθρώπων σ[υλλ]εγομένων καὶ ἐπακουόντων τοῦ πράγματοσ, διὰ τὸ ἐν τῇ ἀγορᾷ τοὺσ λόγουσ γίγνεσθαι, καὶ κατατεμνόντων αὐτόν, κελευόντων τε [ἀπάγ]ειν ὡσ ἀνδραποδιστή[ν, τοῦτο μ]ὲν οὐκ ᾠόμεθα δεῖν ποιεῖν, πρ[οσεκαλεσά]μεθα δὲ αὐτὸν εἰσ ὑμᾶσ κατὰ [τὸν νό]μον.
(히페레이데스, Speeches, Κατ’ Ἀθηνογένους 12:4)
ἀλλὰ μὴν καὶ τοῦτό γε ᾠόμεθα ἐξελέγξαι ἡμᾶσ αὐτούσ·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 204:7)
δῆλον γὰρ ὡσ ὑμεῖσ μὲν ταῦτα πάλαι γιγνώσκετε, ἡμεῖσ δὲ πρὸ τοῦ μὲν ᾠόμεθα, νῦν δ’ ἠπορήκαμεν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 168:4)
τὸ δὴ μετὰ ταῦτα λέγω περὶ τῶν σῶν αὖ χρημάτων τῶν Ἀθήνησιν τῆσ ἀναλώσεωσ, ὅτι πρῶτον μὲν ἐάν τι δέῃ ἐμὲ ἀναλίσκειν εἰσ χορηγίαν ἤ τι τοιοῦτον, οὐκ ἔστι σοι ξένοσ οὐδεὶσ ὅστισ δώσει, ὡσ ᾠόμεθα, ἔπει<τα> καὶ ἄν τι σοὶ αὐτῷ διαφέρῃ μέγα, ὥστε ἀναλωθὲν μὲν ἤδη ὀνῆσαι, μὴ ἀναλωθὲν δὲ ἀλλ’ ἐγχρονισθὲν ἑώσ ἄν τισ παρὰ σοῦ ἔλθῃ, βλάψαι, πρὸσ τῷ χαλεπῷ τὸ τοιοῦτόν σοί ἐστιν καὶ αἰσχρόν.
(플라톤, Epistles, Letter 13 19:1)
ὥσπερ τὰ παιδία τὰ τοὺσ κορύδουσ διώκοντα, ἀεὶ ᾠόμεθα ἑκάστην τῶν ἐπιστημῶν αὐτίκα λήψεσθαι, αἱ δ’ ἀεὶ ὑπεξέφευγον.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 229:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION