헬라어 문장 내 검색 Language

τοῦ σίτου τε πωλουμένου χωρὶσ τῆσ τιμῆσ διδόναι τὸν πωλοῦντα καὶ ὠνούμενον ἀπὸ τῆσ ἀρτάβησ τὸν ὀβολόν·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 95:2)
ἐν Πάρῳ σικυὸν μέγιστον σπερματίαν ὠνούμενον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 784)
ὅστισ ἀγοράζει πτωχὸσ ὢν ὄψον πολὺ ἀπορούμενόσ τε τἄλλα πρὸσ τοῦτ’ εὐπορεῖ, τῆσ νυκτὸσ οὗτοσ τοὺσ ἀπαντῶντασ ποεῖ γυμνούσ, ἀναγκάζει τ’ ἐπάν τισ ἐκδυθῇ, τηρεῖν ἑώθεν εὐθὺσ ἐν τοῖσ ἰχθύσιν ὃν ἂν δ’ ἴδῃ πρῶτον πένητα καὶ νέον παρὰ Μικίωνοσ ἐγχέλεισ ὠνούμενον, ἀπάγειν λαβόμενον εἰσ τὸ δεσμωτήριον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 122)
ὥσπερ γὰρ ὁ ὠνούμενοσ νενίκηκε τὸν λαβόντα, ἐὰν πρίηται, οὕτωσ ὁ μὴ λαβὼν καὶ διαφθαρεὶσ νενίκηκε τὸν ὠνούμενον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 354:4)
Φέρε, εἴ τινοσ ἀκούοισ λέγοντοσ ὅτι βούλεται γεωργεῖν, μηδὲν δὲ πρὸσ τοῦτο πράττοντα ὁρῴησ αὐτόν, μήτε βοῦσ ὠνούμενον ἤ τρέφοντα μήτε ἄροτρα κατασκευαζόμενον μήτε τὰ ἄλλα τὰ πρὸσ τὴν γεωργίαν σκεύη, μηδὲ ἐνοικοῦντα ἐν ἀγρῷ αὐτὸν ἢ αὐτὸν μὴ κεκτημένον ἢ παῤ ἄλλου μισθωσάμενον, ἀλλ̓ ἐν ἄστει τὰ πολλὰ διατρίβοντα περὶ τὴν ἀγορὰν καὶ τὸ γυμνάσιον καὶ περὶ πότουσ ὄντα καὶ ἑταίρασ καὶ τὴν τοιαύτην ῥᾳθυμίαν, πότερον προσέξεισ οἷσ λέγει μᾶλλον ἢ τοῖσ πραττομένοισ ὑπ̓ αὐτοῦ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ. 1:2)
καὶ ὁ θαυμαστὸσ συγγραφεὺσ ἀφεὶσ τὰσ ἐν Εὐρώπῳ γιγνομένασ σφαγὰσ τοσαύτασ καὶ ἐπελάσεισ καὶ σπονδὰσ ἀναγκαίασ καὶ φυλακὰσ καὶ ἀντιφυλακὰσ ἄχρι βαθείασ ἑσπέρασ ἐφειστήκει ὁρῶν Μαλχίωνα τὸν Σύρον ἐν Καισαρείᾳ σκάρουσ παμμεγέθεισ ἀξίουσ ὠνούμενον·
(루키아노스, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 28 1:1)
ἐβούλετο μὲν οὖν ὁ Λεωνίδασ τοῖσ πλουσίοισ βοηθεῖν, δεδιὼσ δὲ τὸν δῆμον ἐπιθυμοῦντα τῆσ μεταβολῆσ οὐδὲν ἀντέπραττε φανερῶσ, λάθρα δὲ τὴν πρᾶξιν ἐζήτει κακουργεῖν καὶ διαφθείρειν ἐντυγχάνων τοῖσ ἄρχουσι καὶ διαβάλλων τὸν Ἆγιν ὡσ τυραννίδοσ μισθὸν τοῖσ πένησι τὰ τῶν πλουσίων προτείνοντα, καὶ γῆσ μεταδόσεσι καὶ χρεῶν ἀφέσεσι πολλοὺσ ὠνούμενον ἑαυτῷ δορυφόρουσ, οὐ τῇ Σπάρτῃ πολίτασ.
(플루타르코스, Agis, chapter 7 5:1)
εἶθ’ ὥσπερ ἡμεῖσ τὸν ὠνούμενον βιβλία Πλάτωνοσ ὠνεῖσθαί φαμεν Πλάτωνα, καὶ Μένανδρον ὑποκρίνεσθαι τὸν τὰ Μενάνδρου ποιήμαθ’ ὑποτιθέμενον, οὕτωσ ἐκεῖνοι τοῖσ τῶν θεῶν ὀνόμασι τὰ τῶν θεῶν δῶρα καὶ ποιήματα καλεῖν οὐκ ἐφείδοντο, τιμῶντεσ ὑπὸ χρείασ καὶ σεμνύνοντεσ.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 70 3:1)
οὐ μὰ Δί’ οὐδέν τι μᾶλλον ἢ καὶ γεωργοὺσ ἐκ παιδίων ὠνούμενον κατασκευάζειν, ἀλλ’ εἶναί τινέσ μοι δοκοῦσιν ἡλικίαι καὶ ἵππων καὶ ἀνθρώπων, αἳ εὐθύσ τε χρήσιμοί εἰσι καὶ ἐπὶ τὸ βέλτιον ἐπιδιδόασιν.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 3 11:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION