헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τίσ ποτ’ ὠνόμαζεν ὧδ’ ἐσ τὸ πᾶν ἐτητύμωσ ‐ μή τισ ὅντιν’ οὐχ ὁρῶμεν προνοί‐ αισι τοῦ πεπρωμένου γλῶσσαν ἐν τύχᾳ νέμων;
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, strophe 11)
τὴν δ’ ἐπίκλησιν ὡσ οὐκ αἶσιον ἐναλλάξαντεσ οἱ Κερκυραῖοι καὶ τήνδε ἀπὸ τῆσ ἄνω πόλεωσ Ἐπίδαμνον ἐκάλουν, καὶ Θουκυδίδησ οὕτωσ ὠνόμαζεν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 6 2:12)
αὐτὸσ δ’ ὁ βασιλεὺσ ἀπὸ μὲν τῆσ πρώτησ τροπῆσ μετὰ πεντακοσίων ἱππέων ἐσ Ἐλάτειαν ἀμεταστρεπτὶ διέδραμεν, ἀπὸ δ’ Ἐλατείασ ἐσ Χαλκίδα καὶ ἐσ Ἔφεσον μετ’ Εὐβοίασ τῆσ νεογάμου ̔τοῦτο γὰρ αὐτὴν ὠνόμαζεν̓ ἐπὶ τῶν νεῶν ἔφυγεν, οὐδὲ τούτων ἁπασῶν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 4:2)
τὰσ δὲ ἄλλασ ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ ἢ Μακεδονίασ ὠνόμαζεν, ἢ ἐπὶ ἔργοισ ἑαυτοῦ τισιν, ἢ ἐσ τιμὴν Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέωσ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 6:8)
Λεύκολλοσ δ’ Ἀμισόν τε καὶ Εὐπατορίαν, ἥν τινα τῇ Ἀμισῷ παρῳκοδόμησεν ὁ Μιθριδάτησ Εὐπατορίαν τε ὠνόμαζεν ἀφ’ ἑαυτοῦ καὶ βασίλεια ἡγεῖτο, περικαθήμενοσ ἐπολιόρκει, καὶ ἑτέρῳ στρατῷ Θεμίσκυραν, ἣ τῶν Ἀμαζόνων τινὸσ ἐπώνυμοσ οὖσα παρὰ τὸν Θερμώδοντα ποταμὸν ἔστιν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 7:9)
τὰ δὲ ψυχρὰ ἐν τέτταρσι γίγνεται κατὰ τὴν λέξιν, ἔν τε τοῖσ διπλοῖσ ὀνόμασιν, οἱο͂ν Λυκόφρων "τὸν πολυπρόσωπον οὐρανὸν τῆσ μεγαλοκορύφου γῆσ" , καὶ "ἀκτὴν δὲ στενοπόρον" , καὶ ὡσ Γοργίασ ὠνόμαζεν "πτωχομουσοκόλοκασ ἐπιορκήσαντασ κατ’ εὐορκήσαντοσ" , καὶ ὡσ Ἀλκιδάμασ "μένουσ μὲν τὴν ψυχὴν πληρουμένην, πυρίχρων δὲ τὴν ὄψιν γιγνομένην" , καὶ "τελεσφόρον" ᾠήθη τὴν προθυμίαν αὐτῶν γενήσεσθαι, καὶ "τελεσφόρον" τὴν πειθὼ τῶν λόγων κατέστησεν, καὶ "κυανόχρων" τὸ τῆσ θαλάττησ ἔδαφοσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 3 1:1)
οὐ μέντοι πολλάκισ οὕτωσ ὠνόμαζεν, ἀλλὰ μόνον ζητεῖν ἐκέλευεν ὅπωσ ἄνδρεσ ἀγαθοὶ ἔσονται.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 36:2)
ὅθεν νιν Ἑλλὰσ ὠνόμαζεν Οἰδίπουν.
(에우리피데스, Phoenissae, episode 1:12)
" ταῦθ’ ἅμα λέγων ὠνόμαζεν τοὺσ ἀγανακτοῦντασ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 768:3)
ὁ δὲ ἄτεγκτοσ Ἐπίκουροσ ‐ οὕτωσ γὰρ αὐτὸν ὠνόμαζεν ‐ ἔχθιστοσ δικαίωσ, πάντα ταῦτα ἐν γέλωτι καὶ παιδιᾷ τιθέμενοσ.
(루키아노스, Alexander, (no name) 25:10)
εἰ μὲν τοίνυν φίλον ἐβούλετο τὸν Πάτροκλον λέγειν, οὐκ ἂν αὐτὸν ὠνόμαζεν θεράποντα·
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 47:8)
εἶτ’ εὐθὺσ ἐντυγχάνω δᾳδούχῳ τε καὶ ἱεροφάντῃ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἀρρητοποιοῖσ Δεινίαν σύρουσιν ἄγδην ἐπὶ τὴν ἀρχήν, ἔγκλημα ἐπάγοντασ ὅτι ὠνόμαζεν αὐτούσ, καὶ ταῦτα εὖ εἰδὼσ ὅτι ἐξ οὗπερ ὡσιώθησαν, ἀνώνυμοί τέ εἰσι καὶ οὐκέτι ὀνομαστοὶ ὡσ ἂν ἱερώνυμοι ἤδη γεγενημένοι.
(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 9:6)
ὁμοίωσ δ’ ἂν καὶ τῶν ἕνδεκα γενόμενοσ οὐκ ἂν ἀπεδέχου τὸν ἀπαγόμενον, ὅτι θοἰμάτιον ἐξέδυέ τινοσ ἢ τὸν χιτωνίσκον, εἰ μὴ λωποδύτην ὠνόμαζεν.
(리시아스, Speeches, Κατὰ θεομνήστου, Β 7:3)
οὐ μὴν διετάραξέ τι τούτων αὐτόν, ἀλλὰ ὥσπερ ἄσμενοσ τὸ ἐλπίζειν ἀποτεθειμένοσ, ἵνα καὶ τὸ φροντίζειν, τὴν μὲν ἔναλον ἐκείνην δίαιταν, ἣν Τιμώνειον ὠνόμαζεν, ἐξέλιπεν, ἀναληφθεὶσ δὲ ὑπὸ τῆσ Κλεοπάτρασ εἰσ τὰ βασίλεια πρὸσ δεῖπνα καὶ πότουσ καὶ διανομὰσ ἔτρεψε τὴν πόλιν, ἐγγράφων μὲν εἰσ ἐφήβουσ τὸν Κλεοπάτρασ παῖδα καὶ Καίσαροσ, τὸ δὲ ἀπόρφυρον καὶ τέλειον ἱμάτιον Ἀντύλλῳ τῷ ἐκ Φουλβίασ περιτιθείσ, ἐφ’ οἷσ ἡμέρασ πολλὰσ συμπόσια καὶ κῶμοι καὶ θαλίαι τὴν Ἀλεξάνδρειαν κατεῖχον.
(플루타르코스, Antony, chapter 71 2:1)
μέμνηται γὰρ ι αὐτοῦ καί τοῖσ βιβλίοισ τούτοισ ἐντετυχηκὼσ δῆλόσ ἐστιν οὐκ ἂν οὖν ἐλθόντα καί λόγων τοσούτων ἑρμηνέα γενόμενον παρῆκεν ἀνώνυμον, Φαλῖνον δὲ τὸν Ζακύνθιον ὠνόμαζεν.
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 13 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION