헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπὶ μὲν ταῖσ εἰσβολαῖσ τοῦ Εὐξείνου πόντου ᾗ τὸ στενότατον τῆσ θαλάττησ ἀναπετάννυσιν ἐξ αὑτοῦ τὴν πολλὴν θάλατταν, καὶ πέτρα τε κυανέα αὐτόθι ὠνόμασται καὶ πύλαι θαλάττησ πρότερον εἶναι κλεισταὶ δοκοῦσαι, ἱερά τε αὐτοῦ καὶ τεμένη καὶ βωμοὶ, ἄλλα τε καὶ ἡ καταίρουσα πρὸσ ἡμᾶσ ἐκεῖθεν θάλαττα, Λευκάτα τε οὕτωσ ἐπωνομασμένη κατὰ τὴν ἐνταυθοῖ Λευκάτα τὴν ἐπὶ τῷ Ἀκτίῳ, οὐ πέτρα τισ οὖσα ὥσπερ αὕτη, ἀλλὰ γῆ πολλὴ προχωροῦσα εἰσ θάλατταν, προχωννύουσα ἐπὶ πολὺ αὐτὴν σχήματι κυκλοτερεῖ ἐξ ἡμισείασ, δρεπάνησ τινὰ τρόπον ἀτεχνῶσ ὡσ καὶ τὸ ὄνομα εἶναι τοῦτο τῇ προχώσει, καὶ λέγεσθαί γε ἐπ’ αὐτῷ καὶ λόγον τινὰ καὶ μῦθον, ὡσ ἄρα ἐνταῦθα ἐπράχθη τὸ ἔργον τὸ περὶ τὸν Κρόνον ὑπὸ τῶν παίδων αὐτοῦ, τὸ περὶ τὴν ἐκτομήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 5:9)
ὃ γὰρ ἂν κοινὸν εἰή ἐφ’ ἵππου καὶ ὄνου οὐκ ὠνόμασται, τὸ ἐγγύτατα γένοσ, εἰή δ’ ἂν ἄμφω ἴσωσ, οἱο͂ν ἡμίονοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 117:1)
ἔνια γὰρ εὐθὺσ ὠνόμασται συνειλημμένα μετὰ τῆσ φαυλότητοσ, οἱο͂ν ἐπιχαιρεκακία ἀναισχυντία φθόνοσ, καὶ ἐπὶ τῶν πράξεων μοιχεία κλοπὴ ἀνδροφονία·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 68:3)
ὠνόμασται δ’ ἀπὸ τῆσ ὑπερβολῆσ τοῦ μηδὲν ἂν δοῦναι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 35:2)
ὁ μὲν οὖν μέσοσ τοιοῦτόσ ἐστιν, οὐκ ὠνόμασται δέ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 127:2)
ταῦτα δ’ ἐστὶ δεσποτικὴ καὶ γαμική ἀνώνυμον γὰρ ἡ γυναικὸσ καὶ ἀνδρὸσ σύζευξισ καὶ τρίτον τεκνοποιητική καὶ γὰρ αὕτη οὐκ ὠνόμασται ἰδίῳ ὀνόματι.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 33:1)
Καλλίξεινοσ ὁ Ῥόδιοσ ἐν τοῖσ περὶ Ἀλεξανδρείασ φησὶν ὅτι ποτήριόν ἐστιν ἐπίμηκεσ, συνηγμένον εἰσ μέσον ἐπιεικῶσ, ὦτα ἔχον μέχρι τοῦ πυθμένοσ καθήκοντα, ἐστὶ δὲ ἱκανῶσ ἐπίμηκεσ τὸ ποτήριον τὸ καρχήσιον,1 καὶ τάχα διὰ τὸ ἀνατετάσθαι οὕτωσ ὠνόμασται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 492)
καίτοι καὶ Φαινίου τοῦ Ἐρεσίου ἔννοιαν ἡμῖν διδόντοσ μήποτε ἀπὸ τῆσ κέδρου τὸ κεδρίον ὠνόμασται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 282)
κατ’ εὐφημισμὸν γὰρ τῆσ ἀντιφράσεωσ ὠνόμασται οὐ γὰρ πραεῖά ἐστιν καὶ ἀκαλὴ τῇ ἁφῇ, τραχεῖα δὲ καὶ ἀηδήσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 39 3:2)
καὶ ἴσωσ οὕτωσ ὠνόμασται τὰ κογχύλια παρὰ τὸ κεχηνέναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 44 4:3)
ἄνευ δὲ τοῦ σ λεκτέον παρὰ γὰρ τὸ μαρμαίρειν ὠνόμασται τῷ διαυγὴσ ὑπάρχειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 46 4:5)
Χάρησ δὲ ὁ Μυτιληναῖοσ ἱστορεῖ ὡσ κάλλιστα μῆλα εὑρὼν ὁ Ἀλέξανδροσ περὶ τὴν Βαβυλωνίαν χώραν τούτων τε πληρώσασ τὰ σκάφη μηλομαχίαν ἀπὸ τῶν νεῶν ἐποιήσατο, ὡσ τὴν θέαν ἡδίστην γενέσθαι, οὐκ ἀγνοῶ δὲ ὅτι ὄψον κυρίωσ καλεῖται πᾶν τὸ πυρὶ κατασκευαζόμενον εἰσ ἐδωδὴν ἤτοι γὰρ ἕψον ἐστὶν ἢ παρὰ τὸ ὠπτῆσθαι ὠνόμασται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 4 2:2)
ὠνόμασται γὰρ καὶ οὗτοσ ἀπὸ τοῦ σείειν συνεχῶσ τὴν οὐράν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 27 3:5)
ὠνόμασται δὲ ταὧσ ἀπὸ τῆσ τάσεωσ τῶν πτερῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 57 2:1)
ἡ δὲ μετὰ κάλλουσ καὶ ὡρ́ασ γιγνομένη φιλία δικαίωσ ἔρωσ ὠνόμασται, καὶ δοκεῖ κάλλιστοσ τῶν θεῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 115:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION