헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ταυτὶ λέγειν ἔφη οὐκ εἰκάζων, ἀλλ’ ἀκριβῶσ εἰδώσ, ὅτι αἵματόσ ἐστιν ἡ ἀρετὴ ὠνία, αὐτὸσ οὐκ ἔχων αἷμα, καὶ θεωρῶν τὸν Ἀλέξανδρον οὐκ ἐκ τῆσ Αλεξάνδρου φύσεωσ, ἀλλ’ ἐκ τῆσ ἑαυτοῦ ἀνανδρίασ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 160 1:3)
πολὺσ δὲ καὶ ἄλλοσ ἀστῶν τε καὶ ξένων ἐγίγνετο φόνοσ, οὐ προβεβουλευμένοσ, ἀλλ’ οἱο͂σ ἐκ θορύβου πολιτικοῦ καὶ ἀγνωσίασ τῶν ἐπιλαβόντων, οἵ τε γὰρ μονομάχοι, ὡπλισμένοι ἑώθεν ὡσ ἐπὶ δή τινα θέασ ἐπίδειξιν, ἐκ τοῦ θεάτρου διέθεον ἐσ τὰ τοῦ βουλευτηρίου παραφράγματα, καὶ τὸ θέατρον ὑπὸ ἐκπλήξεωσ σὺν φόβῳ καὶ δρόμῳ διελύετο, τά τε ὤνια ἡρπάζετο·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 17 1:2)
Ὅτι Βομίλχασ κατηγορούμενοσ ἔφυγε πρὸ δίκησ, καὶ Ιὀγόρθασ σὺν αὐτῷ, τοῦτο δὴ τὸ περιφερόμενον ἐσ τοὺσ δωροδοκοῦντασ εἰπών, ὅτι Ῥωμαίων ἡ πόλισ ἐστὶν ὠνία πᾶσα, εἴ τισ ὠνητὴσ αὐτῆσ εὑρεθείη.
(아피아노스, The Foreign Wars, EK THS NOMADIKHS 1:1)
τὸ νόμισμα λέγω ποῖον καὶ πότε τίμιον ἢ εὐώνον ποιητέον, περὶ δὲ τὰ ἐξαγώγιμα καὶ εἰσαγώγιμα πότε καὶ τίνα παρὰ τῶν σατραπῶν ἐν τῇ ταγῇ ἐκλαβόντι αὐτῷ λυσιτελήσει διατίθεσθαι, περὶ δὲ τὰ ἀναλώματα τίνα περιαιρετέον καὶ πότε, καὶ πότερον δοτέον νόμισμα εἰσ τὰσ δαπάνασ ἢ ἃ τῷ νομίσματι ὤνια.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 8:4)
τοῖσ δ’ ἐμπόροισ προεῖπεν, ὃν ἄν τισ λάβῃ χαλκόν, τούτου πάλιν ἀγοράζειν τά τ’ ἐκ τῆσ χώρασ ὤνια καὶ τὰ ἐκ τῶν λειῶν ἀγόμενα·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 84:3)
ὁ δὲ πλοῦτοσ οἱο͂ν τιμή τισ τῆσ ἀξίασ τῶν ἄλλων, διὸ φαίνεται ὤνια ἅπαντα εἶναι αὐτοῦ, καὶ τρυφεροὶ καὶ σαλάκωνεσ, τρυφεροὶ μὲν διὰ τὴν τροφὴν καὶ τὴν ἔνδειξιν τῆσ εὐδαιμονίασ, σαλάκωνεσ δὲ καὶ σόλοικοι διὰ τὸ πάντασ εἰωθέναι διατρίβειν περὶ τὸ ἐρώμενον καὶ θαυμαζόμενον ὑπ’ αὐτῶν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 16 1:3)
πρῶτοσ μὲν οἶδεν εἰ χιών ἐστ’ ὠνία·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 97 3:4)
"σμικρᾶσ δὲ πάνυ τῆσ δαπάνησ ὑπαρχούσησ διὰ τὸ τοὺσ παρανομοῦντασ καὶ ἀφειδῶσ ἀναλίσκοντασ ἀνατετιμηκέναι τὰ ὥνια πρὸσ τὸ ἐλευθεριώτερον νομίμωσ προήρχοντο·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 10437)
καὶ Θεόφιλοσ τοίνυν πολλὰ ἔχων καὶ μεγάλα ἔνδον ὤνια παρ’ αὑτῷ ταῦτα, συνειδὼσ ὑμῖν τὴν ἐσχάτην ἀπορίαν, οὐ χρημάτων, ἀλλὰ νοῦ καὶ συνέσεωσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 130:1)
ὥστε τά τε ὤνια τοὺσ ἔχοντασ πλείστησ ἀποδίδοσθαι τιμῆσ καὶ μηδὲν ἀργὸν εἶναι τῆσ πόλεωσ, μήτε τὰ ζεύγη μήτε τὰσ οἰκίασ μήτε τὰσ γυναῖκασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 20:1)
ἦν δὲ τἄλλα τῷ τρόπῳ κοινὸσ καὶ φιλάνθρωποσ, καὶ παρεῖχεν αὑτὸν τοῖσ βουλομένοισ προσιέναι καὶ διαλέγεσθαι, περί τε τὴν ἀγορὰν τὰ πολλὰ διατρίβων καὶ εἰσ τὰσ παλαίστρασ εἰσιὼν καὶ πρὸσ ταῖσ τραπέζαισ καθεζόμενοσ ὡ̔́σπερ οἱ τὰ ὤνια τὰ φαῦλα δεικνύντεσ ἐν τῇ ἀγορᾷ καὶ περιφέροντεσ ἐπὶ τὰσ θύρασ̓ εἴ τισ ἄρα ἐθελήσει πυθέσθαι τι καὶ ἀκοῦσαι τῶν νεωτέρων ἢ τῶν πρεσβυτέρων.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 5:1)
πολλοὶ δὲ ὤνια κομίζοντεσ παντοδαπά, ἀγοραῖοσ ὄχλοσ, οἱ δέ τινεσ ἑαυτῶν ἐπιδειξόμενοι τέχνασ καὶ δημιουργίασ, ἄλλοι δὲ σοφίαν τινὰ αὑτῶν ἐκφαίνοντεσ, πολλοὶ μὲν ποιήματα ἐπιδεικνύντεσ τραγῳδίασ τε καὶ ἐπῶν, πολλοὶ δὲ καταλογάδην συγγράμματα, τὸν σχολῆσ ἕνεκεν ἥκοντα καὶ ῥᾳθυμεῖν βουλόμενον ἐνοχλοῦντεσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΣΥΜΠΟΣΙΩΙ. 9:4)
τάσ τ’ οὖν ἀγορὰσ διὰ φυλακῆσ ἔχετε, καὶ τῆσ τιμῆσ τῶν ὠνίων μηθὲν ἀνίετε, ἀλλ’ ὅσου πλείστου ποτὲ ἦν τὰ ὤνια, τοσούτου καὶ νῦν αὐτὰ πωλεῖν ψηφίσασθε δικαίασ ἀφορμὰσ ἔχοντεσ καὶ προφάσεισ εὐλόγουσ τήν τ’ ἀχάριστον τοῦ δήμου καταβοήν, ὡσ ὐφ’ ἡμῶν κατασκευασθείσησ τῆσ σιτοδείασ, ἣ διὰ τὴν ἀπόστασιν τὴν ἐκείνων ἐγένετο καὶ τὴν καταφθοράν, ἣν ἐποιήσαντο, τῆσ γῆσ, ἄγοντεσ αὐτὴν καὶ φέροντεσ ὥσπερ πολεμίαν, καὶ τὰσ ἐξαιρεθείσασ ἐκ τοῦ δημοσίου δαπάνασ εἰσ τοὺσ ἀποσταλέντασ ἐπὶ τὴν σιτωνίαν ἄνδρασ, καὶ ἄλλα πολλά τιν’, ἃ ἠδίκησθε ὑπ’ αὐτῶν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 24 3:1)
εἰκάζειν δὲ χρὴ πολλὰ εἶναι ἀλεκτρυόνοσ καὶ στεφάνου καὶ λιβανωτοῦ μόνου παρ’ αὐτοῖσ ὤνια.
(루키아노스, De sacrificiis, (no name) 2:4)
οὐ μὴν ἀλλὰ τῶν πρέσβεων ἀκούσαντεσ, Ἀριστείδου ψήφισμα γράψαντοσ, ἀπεκρίναντο θαυμαστὴν ἀπόκρισιν, τοῖσ μὲν πολεμίοισ συγγνώμην ἔχειν φάσκοντεσ, εἰ πάντα πλούτου καὶ χρημάτων ὤνια νομίζοιεν, ὧν κρεῖττον οὐδὲν ἴσασιν, ὀργίζεσθαι δὲ Λακεδαιμονίοισ, ὅτι τὴν πενίαν καὶ τὴν ἀπορίαν τὴν νῦν παροῦσαν Ἀθηναίοισ μόνον ὁρῶσι, τῆσ δ’ ἀρετῆσ καὶ τῆσ φιλοτιμίασ ἀμνημονοῦσιν ἐπὶ σιτίοισ ὑπὲρ τῆσ Ἑλλάδοσ ἀγωνίζεσθαι παρακαλοῦντεσ.
(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 10 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION