헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅπωσ δὲ αὐτοὺσ ὑπηγάγοντο Ῥωμαῖοι, ὡμολόγησα μὲν καὶ περὶ Κρήτησ λέγων οὐχ εὑρεῖν τὰσ ἀκριβεῖσ τῶν πολέμων ἀρχάσ τε καὶ προφάσεισ, καὶ ἐσ τοῦτο τοὺσ δυναμένουσ τι πλέον εἰπεῖν παρεκάλουν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 5:2)
ἐκ τριῶν δέ, ἄνδρεσ δικασταί, μάλιστα μὲν εἵνεκα τοῦ νομίζειν συμφέρειν λελύσθαι τὸν νόμον, εἶτα καὶ τοῦ παιδὸσ εἵνεκα τοῦ Χαβρίου ὡμολόγησα τούτοισ ὡσ ἂν οἱο͂́σ τε ὦ συνερεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 4:2)
τόν τε οὖν ἀγῶνα ὑπέστην καὶ προϊόντοσ αὐτοῦ κατασχεῖν οὐκ ἠδυνήθην, ἀλλ’ ὡμολόγησα τοῦ θεοῦ τὴν πρόρρησιν, καὶ ὅτι ἥκοιμι παρεσκευασμένοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 9:11)
ἄνδρεσ δικασταί, μάλιστα μὲν εἵνεκα τοῦ νομίζειν συμφέρειν τῇ πόλει λελύσθαι τὸν νόμον, εἶτα καὶ τοῦ παιδὸσ εἵνεκα τοῦ Χαβρίου ὡμολόγησα τούτοισ, ὡσ ἂν οἱο͂́σ τ’ ὦ, συνερεῖν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 2:1)
πρὸσ μὲν δὴ τοὺσ βασιλέασ οὐχ ὡμολόγησα τὴν πρᾶξιν, ἐπιστάμενοσ τὴν τοῦ ἀνδρὸσ ἔχθραν, ᾧ γε αὐτὸσ αἴτιοσ ἐγενόμην καταλειφθῆναι, ὅτε δηχθεὶσ ἔτυχεν ὑπὸ χαλεπῆσ καὶ ἀνιάτου ἐχίδνησ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ 5:1)
ὡμολόγησα γάρ.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ β 8:7)
ἐγὼ γάρ που, ἦ δ’ ὅσ, τοῦθ’ ὡμολόγηκα, ὡσ οἱ τὰ τῶν ἄλλων πράττοντεσ σωφρονοῦσιν, εἰ τοὺσ ποιοῦντασ ὡμολόγησα.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 206:1)
ἐγὼ δ’ ἥξειν ὡμολόγησα ἐπὶ τούτοισ τοῖσ λόγοισ.
(플라톤, Epistles, Letter 7 97:1)
" καὶ ὃσ ἐμβλέψασ μοι καὶ μάλα τυραννικῶσ, "σοί," ἔφη, "ἐγὼ οὔτε τι σμικρὸν οὔτε μέγα ὡμολόγησα.
(플라톤, Epistles, Letter 7 167:2)
ὡμολόγησα, ἔφην, ἀλλὰ συγγνώμην μοι ἔχε.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 398:6)
ἔγωγε ἐρωτηθεὶσ ὑπὸ σοῦ εἰ οἱ ἀνδρεῖοι θαρραλέοι εἰσίν, ὡμολόγησα·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 338:2)
εἰ δὲ καὶ οἱ θαρραλέοι ἀνδρεῖοι, οὐκ ἠρωτήθην ‐ εἰ γάρ με τότε ἤρου, εἶπον ἂν ὅτι οὐ πάντεσ ‐ τοὺσ δὲ ἀνδρείουσ ὡσ οὐ θαρραλέοι εἰσίν, τὸ ἐμὸν ὁμολόγημα οὐδαμοῦ ἐπέδειξασ ὡσ οὐκ ὀρθῶσ ὡμολόγησα.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 338:3)
σὺ οὖν, ὥσπερ ἤρξω νουθετεῖν με, μὴ ἀποστῇσ, ἀλλ’ ἱκανῶσ μοι ἔνδειξαι τί ἔστιν τοῦτο ὃ ἐπιτηδευτέον μοι, καὶ τίνα τρόπον κτησαίμην ἂν αὐτό, καὶ ἐάν με λάβῃσ νῦν μέν σοι ὁμολογήσαντα, ἐν δὲ τῷ ὑστέρῳ χρόνῳ μὴ ταὐτὰ πράττοντα ἅπερ ὡμολόγησα, πάνυ με ἡγοῦ βλᾶκα εἶναι καὶ μηκέτι ποτέ με νουθετήσῃσ ὕστερον, ὡσ μηδενὸσ ἄξιον ὄντα.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 250:2)
ὡμολόγησα δ’ εἰσ τήμερον παρέσεσθαι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 15:3)
ἀλλὰ γὰρ ἐγὼ οὐκ ᾔδη ἄρα τὸν τρόπον τοῦ ἐπαίνου, οὐ δ’ εἰδὼσ ὑμῖν ὡμολόγησα καὶ αὐτὸσ ἐν τῷ μέρει ἐπαινέσεσθαι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 223:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION