헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ εἴτ’ ἀπήμων εἴτε καὶ τεθηγμένοσ ὠμῇ ξὺν ὀργῇ τόνδ’ ἐπόρνυται στόλον, ἄμεινόν ἐστι παντὸσ εἵνεκ’, ὦ κόραι, πάγον προσίζειν τόνδ’ ἀγωνίων θεῶν.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode 1:5)
Ἢν τῶν σιτίων ἀκρατὴσ ἡ κοιλίη ἐῄ, διαρρέῃ δὲ ἡ τροφὴ ἄπεπτοσ, ἄθρεπτοσ, ὠμὴ, καὶ μηδὲν εἰσ τὸν ὄγκον ἀνίῃ, κοιλιακοὺσ τούσδε κικλήσκομεν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.53)
"βρωτὰ μὲν ἁπαλὰ τῷ περικαρπίῳ σικυὸσ καὶ πέπων ἄνευ τοῦ σπέρματοσ, πεττόμενον δὲ τὸ περικάρπιον μόνον, κολοκύντη δὲ ὠμὴ μὲν ἄβρωτοσ, ἑφθὴ δὲ καὶ ὀπτὴ βρωτή.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 78 1:6)
μοναρχία μὲν ὠμὴ καὶ αὐθάδησ γενηθεῖσα καὶ τυραννικὰ διώκειν ἀρξαμένη ζηλώματα ὑπ’ ἀνδρῶν ὀλίγων καὶ ἀγαθῶν καταλύεται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 55 5:2)
καὶ γὰρ πατὴρ παῖδα ἀπέκτεινε, καὶ ἀπὸ τῶν ἱερῶν ἀπεσπῶντο καὶ πρὸσ αὐτοῖσ ἐκτείνοντο, οἳ δέ τινεσ καὶ περιοικοδομηθέντεσ ἐν τοῦ Διονύσου τῷ ἱερῷ ἀπέθανον οὕτωσ ὠμὴ στάσισ προὐχώρησε, καὶ ἔδοξε μᾶλλον, διότι ἐν τοῖσ πρώτη ἐγένετο·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 28 3:2)
Σπάρτη μὲν ὠμὴ καὶ πεποίκιλται τρόπουσ, τὰ δ’ ἄλλα μικρὰ κἀσθενῆ·
(에우리피데스, Suppliants, episode 2:20)
οὖρα ἢ λεπτὰ καὶ ἄχρω καὶ ἄπεπτα καὶ ὀλίγα ἢ πάχοσ ἔχοντα καὶ σμικρὴν ὑπόστασιν, οὐ καλῶσ καθιστάμενα, ἀλλ’ ὠμῇ τινι καὶ ἀκαίρῳ ὑποστάσει.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα27)
ἔστιν, ὦ φιλτάτη, ὅτι χρησίμη φαρμακίσ, Σύρα τὸ γένοσ, ὠμὴ ἔτι καὶ συμπεπηγυῖα, ἥ μοί ποτε Φανίαν χαλεπαίνοντα κἀκεῖνον εἰκῆ, ὥσπερ Χαρῖνοσ, διήλλαξε μετὰ μῆνασ ὅλουσ τέτταρασ, ὅτε ἐγὼ μὲν ἤδη ἀπεγνώκειν, ὁ δὲ ὑπὸ τῶν ἐπῳδῶν ἧκεν αὖθισ ἐπ̓ ἐμέ.
(루키아노스, Dialogi meretricii, μέλιττα καὶ Βάκχισ. 4:1)
τὸ δὲ δημοσίαισ ἱκεσίαισ καὶ δεήσει πρέσβεων καὶ λιταῖσ ἱερέων ἀπηνῶσ χρησάμενον εἶτα χαρίσασθαι τῇ μητρὶ τὴν ἀναχώρησιν, οὐ τῆσ μητρὸσ ἦν τιμὴ, ἀλλ’ ἀτιμία τῆσ πατρίδοσ, οἴκτῳ καὶ παραιτήσει διὰ μίαν γυναῖκα σῳζομένησ, ὡσ οὐκ ἀξίασ σῴζεσθαι δι’ αὑτήν, ἐπίφθονοσ γὰρ ἡ χάρισ καὶ ὠμὴ καὶ ἀχάριστοσ ἀληθῶσ καὶ πρὸσ οὐδετέρουσ ἔχουσα τὸ εὔγνωμον·
(플루타르코스, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 4 4:1)
καὶ τὴν μέν γε ὕλην, ἔφην ἐγώ, καταβάλλειν, ὡσ αὐαίνηται, ἐπιπολῆσ, τὴν δὲ γῆν στρέφειν, ὡσ ἡ ὠμὴ αὐτῆσ ὀπτᾶται.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 16 16:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION