헬라어 문장 내 검색 Language

ὅταν γὰρ μηθενὸσ ἐνδεεῖσ ὦμεν, τότε τοὺσ συναπλαυσομένουσ ζητοῦσι πάντεσ, καὶ τοὺσ εὖ πεισομένουσ μᾶλλον ἢ τοὺσ ποιήσοντασ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 229:1)
ἐπεὶ δ’ ἡ σκέψισ ἐστὶ πότερον ἔστι τισ παρὰ τὰσ αἰσθητὰσ οὐσίασ ἀκίνητοσ καὶ ἀί̈διοσ ἢ οὐκ ἔστι, καὶ εἰ ἔστι τίσ ἐστι, πρῶτον τὰ παρὰ τῶν ἄλλων λεγόμενα θεωρητέον, ὅπωσ εἴτε τι μὴ καλῶσ λέγουσι, μὴ τοῖσ αὐτοῖσ ἔνοχοι ὦμεν, καὶ εἴ τι δόγμα κοινὸν ἡμῖν κἀκείνοισ, τοῦτ’ ἰδίᾳ μὴ καθ’ ἡμῶν δυσχεραίνωμεν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 4:1)
τὸ μέροσ γ’ ὦ φίλη, ὅπωσ ἂν ὦμεν εὐθὺσ ἀλλήλων φίλαι.
(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 6:20)
ἀνοίγετ’ ἤδη τὰσ θύρασ, ἵνα πρὸσ τὸ φῶσ ὦμεν καταφανεῖσ μᾶλλον, ἐφοδεύων ἐὰν βούληθ’ ὁ γυναικονόμοσ ἀπολαβεῖν τὸν ἀριθμόν,, κατὰ τὸν νόμον τὸν καινὸν ὅπερ εἰώθε δρᾶν, τῶν ἑστιωμένων, ἔδει δὲ τοὔμπαλιν τὰσ τῶν ἀδείπνων ἐξετάζειν οἰκίασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 461)
κἂν τέμαχοσ ἐκκλίνῃσ τι, καὶ τοῦτ’ ἐστὶ σὸν ἑώσ ἂν ἔνδον ὦμεν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 27 1:6)
ἵν’ ἐὰν μὲν δέξωνται ταῦτα καὶ πεισθῶσιν ἡμῖν, καὶ ἃ βουλόμεθ’ ὦμεν διῳκημένοι καὶ μετὰ προσχήματοσ ἀξίου τῆσ πόλεωσ ταῦτα πράξωμεν, ἂν δ’ ἄρα μὴ συμβῇ κατατυχεῖν, ἐκεῖνοι μὲν αὑτοῖσ ἐγκαλῶσιν ἄν τι νῦν ἐξαμαρτάνωσιν, ἡμῖν δὲ μηδὲν αἰσχρὸν μηδὲ ταπεινὸν ᾖ πεπραγμένον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 265:5)
καὶ θεοῖσ μετὰ μέλουσ θύομεν, ἵνα εὔτακτοι καὶ καθεστηκότεσ ὦμεν.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 76:2)
πλὴν εἶχον εὐειδῆ τὰ πρόσωπα καὶ παιδικὰ παρ’ ἡλικίαν τῆσ λάχνησ ταύτησ ἀπηλλαγμένα, εἶτα, τοῦτο λοιπὸν ἔτι, τὰ σκέλη καὶ τὸ στέρνον, ἵνα καὶ τἄλλα ὅμοιοι παισὶν ὦμεν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 81:6)
οὐ μὰ τὸν Δία, ἀλλ̓ ὅπωσ, ἂν ᾖ δυνατόν, μὴ μόνον ἐνθάδε ὦμεν φιλάνθρωποι καὶ φιλάγαθοι, ἀλλ̓ ὁμοίωσ ἐν παντὶ τόπῳ καὶ καιρῷ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΔΙΟΔΩΡΟΝ. 6:3)
χρὴ οὖν ἐπιμελεῖσθαι μάλιστα φρονήσεωσ καὶ παιδείασ, ἵνα ἡμῖν ᾖ ῥᾴδιον περὶ ἁπάντων πραγμάτων βουλεύεσθαι καὶ εἰδέναι τὸ συνοῖσον ἑκάστῃ βουλῇ καὶ μὴ διαμαρτάνειν, ἀλλὰ καθάπερ οἱ μουσικοὶ καὶ οἱ γεωμέτραι καὶ οἱ κυβερνῆται περὶ τῶν ἰδίων ἔργων οὐκ ἀτέχνωσ σκέπτονται καὶ ἅπαντεσ οἱ περί τι δεινοὶ καὶ συνεῖναι περὶ αὐτῶν ἱκανοί εἰσιν, οὕτω δὴ καὶ ἡμεῖσ περὶ τῶν ἰδίων ἱκανοὶ ὦμεν βουλεύεσθαι καὶ λέγειν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΕΣΘΑΙ. 12:3)
τὸ φρικωδέστατον οὖν τῶν κακῶν ὁ θάνατοσ οὐθὲν πρὸσ ἡμᾶσ, ἐπειδή περ ὅταν μὲν ἡμεῖσ ὦμεν, ὁ θάνατοσ οὐ πάρεστιν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 125:4)
ἄγε οὖν τῷ θεῷ πεισθῶμεν, ἵνα μὴ θεοχόλωτοι ὦμεν".
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ καλλωπισμοῦ. 37:1)
ἂν δὲ πρὸσ τῇ πιθανότητι τῇ ἐκείνων καὶ φιλοσοφίαν τινά ποτε ταύτην ἐξευρηκότεσ ὦμεν συνεπωθοῦσαν ἡμᾶσ ἐπ’ αὐτὰ καὶ ἐπιρρωννύουσαν, τί γένηται;
(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τὸν διορθωτὴν τῶν ἐλευθέρων πόλεων Ἐπικούρειον ὄντα. 23:1)
ἐπαινῶ ταῦτα, καὶ ἤδη ὦμεν φίλοι καὶ ξένοι, ἐμοὶ μὲν σὺ ἐνταῦθα ἐπὶ τῆσ Ἑλλάδοσ, ἐγὼ δὲ σοὶ εἴ ποτε ἐσ τὴν Σκυθίαν ἀφίκοιο.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 62:5)
ἀλλὰ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖσ τὸ ἀπόκριμα τοῦ θανάτου ἐσχήκαμεν, ἵνα μὴ πεποιθότεσ ὦμεν ἐφ’ ἑαυτοῖσ ἀλλ’ ἐπὶ τῷ θεῷ τῷ ἐγείροντι τοὺσ νεκρούσ·
(PROS KORINQIOUS B, chapter 1 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION