헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἔτι οἱ κατὰ δώματ’ ἀκήρατοσ ἠε͂ν ἄκοιτισ ὠδίνων, Μέροποσ Περκωσίου ἐκγεγαυῖα, Κλείτη ἐυπλόκαμοσ, τὴν μὲν νέον ἐξέτι πατρὸσ θεσπεσίοισ ἕδνοισιν ἀνήγαγεν ἀντιπέρηθεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 17:5)
ἢν καὶ πλημμύρῃ τὸ οὖρον, καὶ διατάσιεσ, προθυμίη ἀπουρήσιοσ ὅκωσπερ ὠδίνων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.84)
διὸ δὴ καὶ οὐ θέμισ οὐδέποτε αὐτὴν καταλιπεῖν τὸν πατέρα, ἀλλ’ ἀεὶ πάρεστί τε καὶ συνδιαιτᾶται, καθάπερ συμπεφυκυῖα, ἀναπνεῖ τε εἰσ αὐτὸν καὶ σύνεστι μόνη μόνῳ τῆσ γενέσεωσ μεμνημένη, καὶ τῶν ὠδίνων ἀποδιδοῦσα πρέποντα τὸν μισθόν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀθηνᾶ 1:11)
νῦν δὲ ὥσπερ ὠδίνων καὶ περιβαλλόμενοσ κύκλῳ τὴν ἐπ’ ἐκείνουσ ὁδὸν οὕτωσ ἐπιβούλωσ ἐλθὼν ἐπὶ τοὺσ λόγουσ φαίνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 2:9)
Αὔγη δ’ ἀπαγομένη εἰσ Ναυπλίαν, καὶ γενομένη κατὰ τὸ Παρθένιον ὄροσ, ὑπὸ τῶν ὠδίνων καταβαρουμένη παρῆλθεν εἰσ τὴν πλησίον ὕλην ὡσ ἐπί τινα χρείαν ἀναγκαίαν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 33 9:1)
εἶχε γὰρ ἐκεῖνοσ ὠδίνων τὴν ἀπὸ τοῦ στόματοσ καύχησιν τὴν σοφιστικήν, καθάπερ καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν ἀνδραπόδων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 7:6)
εἰ δέ τι διαφύγοι τὸν ἐκ τῶν ὠδίνων κίνδυνον ἔμπηρον ἢ ἀτελὲσ ἢ δι’ ἄλλην τινὰ τύχην βλαφθὲν τρέφεσθαι χρηστὸν οὐκ ἦν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 23 5:1)
προσωτέρω γὰρ οὐκέτι κυΐσκεται τούτου τοῦ χρόνου γυνή, ἀλλ’ ἔστιν οὗτοσ αὐτὸσ τῶν ὠδίνων ὁ ὁρ́οσ, ὡσ οἱ ταῦτ’ ἐξητακότεσ γράφουσιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 6 8:3)
ἐπὶ δὲ τοῦ τετυφλωμένου Κύκλωποσ τό τε τῆσ ἀλγηδόνοσ μέγεθοσ καὶ τὴν διὰ τῶν χειρῶν βραδεῖαν ἔρευναν τῆσ τοῦ σπηλαίου θύρασ Κύκλωψ δὲ στενάχων τε καὶ ὠδίνων ὀδύνῃσι, χερσὶ ψηλαφόων·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1524)
εἶτ’ αὖθισ ἕτερον στίχου τε ἔλαττον καὶ στίχου μεῖζον ἔνθα μητέρ’ ὠδίνων ἐμὴν ἔλυσεν Εἰλείθυια καὶ τὰ ἑξῆσ τούτοισ παραπλήσια.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2635)
ὅν ποτ’ ἔχουσ’ ἐν ὠδίνων λοχίαισ ἀνάγκαισι πταμένασ Διὸσ βροντᾶσ νη‐ δύοσ ἔκβολον μάτηρ ἔτεκεν, λιποῦσ’ αἰῶ‐ να κεραυνίῳ πληγᾷ·
(에우리피데스, choral, antistrophe 11)
σὲ τὰν ὠδίνων λοχιᾶν ἀνειλείθυιαν, ἐμὰν Ἀθάναν, ἱκετεύω, Προμηθεῖ Τιτᾶνι λοχευ‐ θεῖσαν κατ’ ἀκροτάτασ κορυφᾶσ Διόσ, ὦ μάκαιρα Νίκα, μόλε Πύθιον οἶκον, Ὀλύμπου χρυσέων θαλάμων πταμένα πρὸσ ἀγυιάσ, Φοιβήιοσ ἔνθα γᾶσ μεσσόμφαλοσ ἑστία παρὰ χορευομένῳ τρίποδι μαντεύματα κραίνει, σὺ καὶ παῖσ ἁ Λατογενήσ, δύο θεαὶ δύο παρθένοι, κασίγνηται σεμναὶ Φοίβου.
(에우리피데스, Ion, choral, strophe 11)
ἣ δὲ τὸν ἐμὸν ὠδίνων πόνον μαστοῖσ ὑφεῖτο καὶ πόσιν πείθει τεκεῖν.
(에우리피데스, Phoenissae, episode 1:14)
δεινὸν γυναιξὶν αἱ δι’ ὠδίνων γοναί, καὶ φιλότεκνόν πωσ πᾶν γυναικεῖον γένοσ.
(에우리피데스, Phoenissae, episode, lyric 3:1)
Εὐάν δὲ τοκετοῖσ καὶ ταῖσ ἐξ ὠδίνων ἀλγηδόσιν ἐκόλαζεν, ὅτι τὸν Ἄδαμον οἷσ αὐτὴν ὁ ὄφισ ἐξηπάτησε τούτοισ παρακρουσαμένη συμφοραῖσ περιέβαλεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 59:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION