헬라어 문장 내 검색 Language

αἴτιον δ’ οὐκ ὠμότησ οὐδ’ ἅ τισ ἂν φαίη τῶν ῥᾳδίωσ εἰωθότων ἐπιτιμᾶν, ἀλλὰ τὸ μὴ ἐξικνεῖσθαι τὰσ φύσεισ ἄχρι τοῦ ἴσου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 80:8)
ἀλλ’ ἥ γε τούτου πικρία καὶ μιαιφονία καὶ ὠμότησ παρῆν καὶ ἐξητάζετο.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 102:1)
ἦν δὲ καὶ ὅμιλοσ περὶ αὐτὴν γυναικῶν οὐδὲν ἐκείναισ ὁμοίων, αἷσ ἔφην εἶναι περὶ τὴν Βασιλείαν, ἀλλ’ Ὠμότησ καὶ Ὕβρισ καὶ Ἀνομία καὶ Στάσισ, αἳ πᾶσαι διέφθειρον αὐτὴν καὶ κάκιστα ἀπώλλυον.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 98:1)
ἡ πρὸσ τοὺσ ταπεινοτέρουσ ὠμότησ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 22 1:3)
ἡ γὰρ βαρβάρων ὠμότησ οὔτε παίδων ἐλευθέρων οὔτε παρθένων φειδομένη δεινὰσ τοῖσ ἠτυχηκόσι παρίστα συμφοράσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 58 2:1)
προσῆν δὲ ταῖσ χρείαισ ὠμότησ τε αὐτοῦ καὶ πρὸσ τὸ γένοσ ὀργή, δι’ ἃ μᾶλλον ἐξερημοῦσθαι συνέβαινε τὴν Ἰδουμαίαν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 605:1)
οὕτωσ ἕπονται παρανόμοισ τραπέζαισ συνουσίαι ἀκρατεῖσ, ἀφροδισίοισ αἰσχροῖσ ἀκροάσεισ ἄμουσοι, μέλεσι καὶ ἀκούσμασιν ἀναισχύντοισ θέατρα ἔκφυλα, θεάμασιν ἀνημέροισ ἀπάθεια πρὸσ ἀνθρώπουσ καὶ ὠμότησ.
(플루타르코스, De esu carnium II, section 2 6:1)
ὡσ δὲ ἦν ἀνήκεστοσ καὶ θηριώδησ καὶ πολλὴ μὲν ὠμότησ αὐτοῦ, πολλὴ δὲ ἀσέλγεια καὶ πλεονεξία κατηγορεῖτο, τραχυνομένου τοῦ Πελοπίδου πρὸσ αὐτὸν καὶ χαλεπαίνοντοσ ἀποδρὰσ ᾤχετο μετὰ τῶν δορυφόρων.
(플루타르코스, Pelopidas, chapter 26 2:2)
Μάριοσ δὴ προσλαμβάνει δημαρχοῦντα Σουλπίκιον, ἄνθρωπον οὐδενὸσ δεύτερον ἐν ταῖσ ἄκραισ κακίαισ, ὥστε μὴ ζητεῖν τίνοσ ἐστὶν ἑτέρου μοχθηρότεροσ, ἀλλὰ πρὸσ τί μοχθηρότατοσ ἑαυτοῦ, καὶ γὰρ ὠμότησ καὶ τόλμα καὶ πλεονεξία περὶ αὐτὸν ἦν ἀπερίσκεπτοσ αἰσχροῦ καὶ παντὸσ κακοῦ, ὅσ γε τὴν Ῥωμαίων πολιτείαν ἐξελευθερικοῖσ καὶ μετοίκοισ πωλῶν ἀναφανδὸν ἠρίθμει τιμὴν διὰ τραπέζησ ἐν ἀγορᾷ κειμένησ, ἔτρεφε δὲ τρισχιλίουσ μαχαιροφόρουσ, καὶ πλῆθοσ ἱππικῶν νεανίσκων πρὸσ ἅπαν ἑτοίμων περὶ αὑτὸν εἶχεν, οὓσ ἀντισύγκλητον ὠνόμαζε.
(플루타르코스, Sulla, chapter 8 1:1)
καίτοι γ’ εἰ μὲν ἡ τῶν πραττόντων ὠμότησ ἦν αἰτία, καὶ τούτουσ εἰκὸσ ἦν πεπονθέναι ταὐτὰ τοῖσ ὑπὸ τὸν αὐτὸν ὑποπεπτωκόσι καιρόν.
(폴리비오스, Histories, book 2, chapter 58 14:1)
δεινὴ γάρ τισ ἡ περὶ τοὺσ θυμοὺσ ὠμότησ γίνεται τῶν κατὰ τὴν Αἴγυπτον ἀνθρώπων.
(폴리비오스, Histories, book 15, chapter 33 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION