헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσαύτωσ Ἀμφισθένησ μαρτυρεῖ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 66 2:1)
Οἱ δ’ ἐν ἄστει ὡσαύτωσ τὴν ναῦν ἰδόντεσ καὶ τῆσ νίκησ περὶ δείλην ἑσπέραν πυθόμενοι ἐσ τὰσ ὁδοὺσ ἐξεπήδων καὶ διενυκτέρευον μετ’ ἀλλήλων, ἡδόμενοι καὶ συμπλεκόμενοι ὡσ ἄρτι μὲν ἐλεύθεροι φόβων γεγονότεσ, ἄρτι δ’ ἄρχοντεσ ἑτέρων ἀσφαλῶσ, ἄρτι δὲ βέβαιον τὴν πόλιν ἔχοντεσ, καὶ νενικηκότεσ οἱάν οὔτινα πρότερον ἄλλην νικην.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 20 2:1)
καὶ ἐπὶ φίλου δὲ ὡσαύτωσ βαρύτησ γίνεται, ἐὰν ἀφαιρῇσ αὐτὸν ἢ συγγνώμησ ἢ φιλανθρωπίασ δικαστῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ βαρύτητοσ. 3:3)
καὶ ἄλλαι δέ εἰσι περὶ λόγουσ, ὡσαύτωσ δὲ καὶ περὶ ποίησιν ἰδέαι, καὶ πόρρω καὶ ἐγγὺσ ἀλλήλων, ἃσ ἅμα μὲν πάσασ λαβεῖν οὐ ῥᾴδιον, μέροσ δὲ ἕκαστοσ ἀποτεμνόμενοσ κατὰ τοῦτο ηὐδοκίμησεν, Ὅμηρον δὲ ποιητὴν ἐξαιρῶ λόγου.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 6:1)
ὥστε οὐ τὰ μὲν πρὸσ ἄρκτον ἂν εἴποι τισ εἶναι τῆσ χώρασ, τὰ δὲ πρὸσ μεσημβρίαν ὀνομάζων, οὐδ’ αὖ τὰ λοιπὰ δύο ὡσαύτωσ, ἀλλ’ ἄνευ τῆσ προσθήκησ ἔξεστιν ὁρίσασθαι τὰ μὲν ἔνθεν αὐτῆσ ἄρκτον εἶναι, τὰ δὲ ἔνθεν μεσημβρίαν ἤδη, ἀνατολάσ τε καὶ δύσεισ ὅσον τὸ ἄνω καὶ κάτω, αὐτὴν δ’ εἶναι πάντων ὡσπερεὶ μεθόριον, κοινόν τινα χῶρον, οὗ πάντα τὰ τμήματα συγκεράννυται, ὑπ’ αὐτὴν, ὡσ εἰπεῖν, τὴν ἀκρόπολιν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὴν τοῦ Διὸσ ἀρχὴν ὡσ ἀληθῶσ γιγνομένην λῆξιν τῆσ Ἀθηνᾶσ καὶ τῶν ταύτησ ἔργων τε καὶ θρεμμάτων τόπον οἰκεῖον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 10:3)
καὶ μὴν τῶν γε δωρεῶν ὡσαύτωσ οὐ ῥᾴδιον τὴν μεγίστην εὑρεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 95:1)
ὡσαύτωσ δὲ καὶ ἡ βουλὴ τὸν δῆμον ὅπωσ μείζω καταστήσῃ σκοποῦσ’ ἀεὶ, τὸ δ’ αὑτῆσ οὐδεπώποτε ἰδίᾳ λογισαμένη, ἀλλὰ ταύτην καὶ καλὴν καὶ γιγνομένην πλεονεξίαν ἑαυτῆσ κρίνουσα, τὸ τῶν πολλῶν ἐπὶ σωτηρίᾳ μετ’ εὐδοξίασ προί̈στασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 103:12)
ὥσπερ γὰρ ὁ πᾶσ οὑτοσὶ κόσμοσ οἶμαι συνέστη μὲν ἐκ τεττάρων, ὡσ ὁ παλαιὸσ λόγοσ, αὐτὸ δ’ ἕκαστον αὖ τούτων μετέχει τῇ φύσει καὶ τῶν λοιπῶν, τῷ δ’ ὑπερβάλλοντι τὴν ἐπωνυμίαν χωρὶσ ἕκαστον εἶδοσ εἴληφεν, οὕτω καὶ τὰσ πολιτείασ, εἰ καὶ ὅτι μάλιστα κεχωρισμέναι τυγχάνουσι, μετέχειν ἁμωσγέπωσ ἀλλήλων εἰκόσ ἐστιν, εἴπερ βασιλείαν ὀρθὴν καὶ δικαίαν ὄψεσθαι μέλλομεν, ἢ τῶν ὀλίγων ὡσαύτωσ δὲ πολλῶν ἀρχήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 104:1)
οὐ γὰρ ἐξ εὐπατριδῶν ἔσεσθαι τὸν ἀεὶ πρῶτον δυνάμενον καὶ δεύτερον τὸν δεύτερον καὶ τὴν ἄλλην τάξιν ὡσαύτωσ, ἧσ ἂν ἕκαστοσ ἀξίασ ᾖ, ταύτην σχήσειν, ἅτε οὐ λόγων, ἀλλ’ ἔργων ἐνταῦθα κρινόντων τοὺσ ἀγαθούσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 24:7)
ἑκάστη γὰρ τῶν ἡμετέρων ἡμερῶν, ὡσαύτωσ δὲ νυκτῶν, ἔχει συγγραφὴν, εἴ τισ παρὼν, ἢ τὰ συμπίπτοντα ἀπογράφειν ἐβούλετο, ἢ τὴν τοῦ θεοῦ πρόνοιαν διηγεῖσθαι, ὧν τὰ μὲν ἐκ τοῦ φανεροῦ παρὼν, τὰ δὲ τῇ πομπῇ τῶν ἐνυπνίων ἐνεδείκνυτο, ὅσα γε δὴ καὶ ὕπνου λαχεῖν ἐξῆν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 2:8)
καὶ χειμὼν ἤδη ἦν καὶ τὰ τῆσ ὑπερώασ παντάπασι δυσχερῶσ εἶχε καὶ τἄλλα ὡσαύτωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 16:9)
καὶ ἐπειδὴ παρῆλθον, ἅπασαν αἰδῶ καὶ παρ’ αὐτοῦ καὶ παρὰ τῶν συνέδρων, ὡσαύτωσ δὲ ῥητόρων τῶν προσεστηκότων καὶ τῶν ἄλλων ὁπόσοι παρῆσαν, καὶ σχῆμα ἐπιδείξεωσ μᾶλλον ἦν ἢ δίκησ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 23:2)
πῶσ γὰρ οὐχ ὡσ ἀληθῶσ ἄτοπον εἰσ μὲν τοὺσ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ λόγουσ πάντασ ἂν ὡσαύτωσ ἔχειν, εἰ δεήσειεν, εἰσ δ’ αὐτὸ τὸ σῶσαι τὴν πατρίδα καὶ τῇ τῶν λόγων εὐφημίᾳ περὶ αὐτῆσ ἔχειν χρῆσθαι μὴ τολμᾶν ταυτὸν φρονῆσαι, ἀλλ’ ἔργῳ μὲν ἀπολλύειν, λόγῳ δὲ κοσμεῖν, καὶ τὴν Κλεομένουσ τοῦ Λακωνικοῦ νίκην ἀναμένειν, ὃσ τὸ αὑτοῦ σῶμα κατεχόρδευσεν ἐκ ποδῶν ἀρξάμενοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 10:11)
τὸν δ’ αὖ Δημόδοκον ὡσαύτωσ τὸν κιθαρῳδὸν ἐπαινῶν ὡσ ἄκρον τὴν μουσικὴν οὕτωσ ποιεῖ τὸν πέρι Μοῦσ’ ἐφίλησε, δίδου δ’ ἀγαθόν τε κακόν τε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 21:10)
προτέρα γὰρ οὖσα τῆσ νομοθετικῆσ κατὰ τὴν ἐκείνησ χρείαν, προτέρα δ’ αὖ καὶ τῆσ δικαστικῆσ, ὅτε κἀκείνησ ἔδει, λαβοῦσα μέσην πρότερον τὴν νομοθετικὴν, εἶτ’ αὖ τὴν δικαστικὴν ὡσαύτωσ διχόθεν περιέχουσα, πρώτη καὶ μέση καὶ τελευταία γίγνεται, ὁμοῦ μὲν ἀμφοῖν αὑτὴν μέσην, ὁμοῦ δ’ ἄμφω μέσασ αὑτῆσ καθιστᾶσα, ὡσ μάλιστ’ ἔμελλον ἅπασαι συμμένειν, ἀντὶ συνδέσμου τῇ ῥητορικῇ χρώμεναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 52:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION