헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ μὲν γὰρ σῶμα, ὡσ ὕπτιον ἐπὶ λέχουσ, οὐχ ἑωρᾶτο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 20 5:2)
ἐν ᾧ σφίσι μὲν ὕπτιον καὶ εὐπετὲσ ἐσ δίωξιν καὶ ἀναχώρησιν ἦν πεδίον, Ἀρχελάῳ δὲ κρημνοὶ περιέκειντο, οἳ τὸ ἔργον οὐκ εἰών ἐν οὐδενὶ κοινὸν ὅλου τοῦ στρατοῦ γενέσθαι, συστῆναι διὰ τὴν ἀνωμαλίαν οὐκ ἔχοντοσ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 5:4)
ἦν δ’ ἀγασθῆναι τῆσ μὲν συνέσεωσ τὸ μηδαμῆ θρασὺ μηδὲ ἰταμὸν μηδὲ αὔθαδεσ, ἀλλ’ ἐν σχολαίῳ τῷ ἤθει τὸ ἀγχίνουν εἶναι, τῆσ δ’ αὖ σωφροσύνησ τὸ μηδαμῆ νωθρὸν μηδὲ ὕπτιον μηδὲ ναρκῶδεσ, ἀλλ’ ὥσπερ ὡρ́ασ ἠρινῆσ εὖ κεκραμένησ ἐξ ἴσου τὴν ὀξύτητα τῇ πραότητι καθεστάναι, καὶ μήτε τὴν σωφροσύνην μήτε τὴν χάριν εἰσ ἄλληλα βλάπτεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 2:8)
"καὶ ἔτι ἴδιον ἐπιθυμῶν, μόνοσ μοι θάνατοσ οὗτοσ φαίνεται εὐθάνατοσ, ἔχοντα πολλὰσ χολλάδασ κεῖσθαι παχὺν ὕπτιον, μόλισ λαλοῦντα καὶ τὸ πνεῦμ’ ἔχοντ’ ἄνω, ἐσθίοντα καὶ λέγοντα ’ σήπομ’ ὑπὸ τῆσ ἡδονῆσ ἀπέθανεν δὲ βιώσασ ἔτη πέντε πρὸσ τοῖσ πεντήκοντα, ὧν ἐτυράννησεν τρία καὶ τριάκοντα, ἁπάντων τῶν πρὸ αὐτοῦ τυράννων πρᾳότητι καὶ ἐπιεικείᾳ διενηνοχώσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 72 1:9)
Ἔφοροσ δὲ πολλὴν μὲν ἱστορίαν παραδίδωσι, τὸ δὲ ὕπτιον καὶ ἀνειμένον τῆσ ἀπαγγελίασ σοι οὐκ ἐπιτήδειον.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΟΓΟΥ ΑΣΚΗΣΕΩΣ. 19:3)
πρὸσ ἑκάτερον δὲ μέροσ πλησιάσαντεσ, οἱ μὲν πιέζουσιν, οἱ δ’ ἐξαίρουσιν, ἑώσ ἂν ὕπτιον γένηται τὸ ζῷον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 21 3:2)
τὸ μὲν οὖν ὕπτιον καὶ ἀναβεβλημένον τῆσ ἀγωγῆσ καὶ τῶν περιόδων ὁ χαριεντισμὸσ ἔνεστι κἀν τούτοισ, τὰ δὲ θεατρικὰ τῶν σχημάτων τεταμιευμένωσ παρείληπται.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 152)
ἀνέθηκε δὲ καὶ ἐν τοῖσι ἄλλοισι ἱροῖσι ὁ Ἄμασισ πᾶσι τοῖσι ἐλλογίμοισι ἔργα τὸ μέγαθοσ ἀξιοθέητα, ἐν δὲ καὶ ἐν Μέμφι τὸν ὕπτιον κείμενον κολοσσὸν τοῦ Ἡφαιστείου ἔμπροσθε, τοῦ πόδεσ πέντε καὶ ἑβδομήκοντα εἰσὶ τὸ μῆκοσ·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 176 2:1)
ἁψῖδοσ δὲ ἥμισυ ἐπὶ δύο ξύλα στήσαντεσ ὕπτιον καὶ τὸ ἕτερον ἥμισυ τῆσ ἁψῖδοσ ἐπ’ ἕτερα δύο, καταπήξαντεσ τρόπῳ τοιούτῳ πολλὰ ταῦτα, ἔπειτα τῶν ἵππων κατὰ τὰ μήκεα ξύλα παχέα διελάσαντεσ μέχρι τῶν τραχήλων ἀναβιβάζουσι αὐτοὺσ ἐπὶ τὰσ ἁψῖδασ·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 72 3:1)
Προκαθήρασ δὴ φαρμάκῳ τῇ πρότερον, αὐτῇ δὲ ᾗ ἂν ἐπιχειρέῃσ καῦσαι, ἀνακλίνασ τὸν ἄνθρωπον ὕπτιον, καὶ προσκεφάλαιον ὑπὸ τὴν ὀσφὺν ὑποθεὶσ, ἐξαναγκάζειν ὡσ μάλιστα τοῖσι δακτύλοισι τὴν ἕδρην ἔξω, ποιέειν δὲ καὶ διαφανέα τὰ σιδήρια, καὶ καίειν ἑώσ ἂν ἀποξηράνῃσ, καὶ ὅκωσ μὴ ὑπαλείψῃσ‧ καίειν δὲ καὶ μηδεμίην ἐᾶσαι ἄκαυστον τῶν αἱμοῤῬοί̈δων, ἀλλὰ πάσασ ἀποκαύσεισ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΩΝ., 2.4)
Ἢν δὲ νοσέοντα ἤδη τὴν σύριγγα παραλάβῃσ, λαβὼν σκορόδου φύσιγγα νεαρὴν, ἀνακλίνασ τὸν ἄνθρωπον ὕπτιον, τὰ σκέλεα διαγαγὼν τὸ μὲν ἔνθα, τὸ δὲ ἔνθα, τὴν φύσιγγα καθιέναι ἔστ’ ἂν προσκόψῃ, μετρῆσαί τε τὸ βάθοσ τῆσ συρίγγοσ τῇ φύσιγγι, καὶ σεσέλιοσ δὲ Ῥίζαν κόψασ ὡσ λεπτοτάτην, ὕδωρ ἐπιχέασ, βρέχειν τέσσαρασ ἡμέρασ‧ καὶ προνηστεύσασ πινέτω μέλιτι παραμίσγων τὸ ὕδωρ κατὰ τρεῖσ κυάθουσ‧ ἐν τούτῳ κάθαιρε καὶ τὰσ ἀσκαρίδασ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΓΓΩΝ., 3.1)
Οἱ δὲ τῇ πτέρνῃ πειρώμενοι ἐμβάλλειν, ἐγγύσ τι τοῦ κατὰ φύσιν ἀναγκάζουσιν‧ χρὴ δὲ τὸν μὲν ἄνθρωπον χαμαὶ κατακλῖναι ὕπτιον, τὸν δὲ ἐμβάλλοντα χαμαὶ ἵζεσθαι ἐφ’ ὁκότερα ἂν τὸ ἄρθρον ἐκπεπτώκῃ‧ ἔπειτα λαβόμενον τῇσι χερσὶ τῇσιν ἑωυτέου τῆσ χειρὸσ τῆσ σιναρῆσ, κατατείνειν αὐτὴν, τὴν δὲ πτέρνην ἐσ τὴν μασχάλην ἐμβάλλοντα ἀντωθέειν, τῇ μὲν δεξιῇ ἐσ τὴν δεξιὴν, τῇ δὲ ἀριστερῇ ἐσ τὴν ἀριστερήν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 3.1)
Τὰσ δὲ κατορθώσιασ, ἀπάγοντα ὅτι πλεῖστον, ὡσ μὴ ψαύῃ τῆσ κορώνησ ἡ κεφαλὴ, μετέωρον περιάγειν, καὶ περικάμπτειν, καὶ μὴ ἐσ εὐθὺ βιάζεσθαι, ἅμα δὲ ὠθέειν τἀναντία ἐφ’ ἑκάτερα, καὶ παρωθέειν ἐσ χώρην‧ ξυνωφελοίη δ’ ἂν καὶ ἐπίστρεψισ ἀγκῶνοσ ἐν τουτέοισιν, ἐν τῷ μὲν ἐσ τὸ ὕπτιον, ἐν τῷ δὲ ἐσ τὸ πρηνέσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 18.3)
Ἀσφαλέστερον δὲ χειρίζειν ἐστὶν ὕπτιον κατακλίναντα τὸν ἄνθρωπον, ἐρείσαντα τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐπὶ σκυτίνου ὑποκεφαλαίου ὡσ πληρεστάτου, ἵνα ὡσ ἥκιστα ὑπείκῃ‧ προσκατέχειν δέ τινα χρὴ τὴν κεφαλὴν τοῦ τετρωμένου.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 30.12)
Ἐπειρήθην δὲ δή ποτε, ὕπτιον τὸν ἄνθρωπον κατατείνασ, ἀσκὸν ἀφύσητον ὑποθεῖναι ὑπὸ τὸ ὕβωμα, κἄπειτα αὐλῷ ἐκ χαλκείου ἐσ τὸν ἀσκὸν τὸν ὑποκείμενον ἐνιέναι φῦσαν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 47.19)

SEARCH

MENU NAVIGATION