헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πνεῦμα σμικρὸν ἕλκουσι, ἐκπνέουσι μέζον· χροιὴν μελάγχλωροι, μολιβδοειδέεσ· ἀπόσιτοι · ἢν δέ τι προσενέγκωνται φυσώδεεσ τῷ ὑποχονδρίῳ, ἐρεύξιεσ χολώδεεσ , ὀξίζουσαι, βρωμώδεεσ · ναυτίη, διάστασισ κενεὴ, γαστὴρ ἀπολελυμένη τὰ πολλὰ, χολώδεα, γλίσχρα, βραχέα · ἀεὶ δὲ ἐπαυξέα γίγνεται τὰ πάθεα· γνώμη οὐ κάρτα παράφοροσ, νωθρὴ, μετέωροσ, τετυφωμένη , ὄκνοσ πουλὺσ, ψύξισ ἀκρέων, τρόμοι, Ῥίγεα, λὺγξ κενὴ, σπασμώδησ, ἴκτεροσ, χολὴ ἄκρητοσ, χολόβαφοι τὸ πᾶν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.159)
καὶ γὰρ καὶ καύσοισι ἴκελα πάθεα ἐπὶ τοῖσι γίγνεται· πῦρ ὀξὺ καὶ δριμὺ, ἄση, δίψοσ, ἀπορίη, σφυγμὸσ παλμώδησ ἐν ὑποχονδρίῳ ἠδὲ τοῖσι μεταφρένοισι· ἄλλα, ὁκόσα μοι ἐπὶ τοῖσι σημείοισι γεγράφαται .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.254)
Τὸ μέντοι ὀλίγον ἔποξυ ὑγραίνει μὲν τὸ στόμα καὶ φάρυγγα‧ ἀναγωγὸν δὲ πτυέλου ἐστὶ καὶ ἄδιψον‧ ὑποχονδρίῳ δὲ καὶ σπλάγχνοισι καὶ ταύτῃ εὐμενέσ‧ καὶ τὰσ ἀπὸ μέλιτοσ βλάβασ κωλύει‧ τὸ γὰρ χολῶδεσ ἐν μέλιτι κολάζεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 16.5)
Ἄλλωσ δὲ οὔτε δίψαν παύει, ἀλλ’ ἐπιπικραίνει‧ χολῶδεσ γὰρ φύσει χολώδει, καὶ ὑποχονδρίῳ κακόν‧ καὶ κάκιστον ἑωυτοῦ καὶ χολωδέστατον καὶ φιλαδυναμώτατον, ὅταν ἐσ κενεότητα ἐσέλθη‧ καὶ σπληνὸσ δὲ αὐξητικὸν καὶ ἤπατόσ ἐστιν, ὁκόταν πεπυρωμένον ἦ‧ καὶ ἐγκλυδαστικόν τε καὶ ἐπιπολαστικόν‧ βραδύπορόν τε γάρ ἐστι διὰ τὸ ὑπόψυχρον καὶ ἄπεπτον εἶναι‧ καὶ οὔτε διαχωρητικὸν, οὔτε διουρητικόν‧ προσβλάπτει δέ τι καὶ διὰ τόδε, ὅτι ἄκοπρόν ἐστι φύσει‧ ἢν δὲ δὴ καὶ ποδῶν ψυχρῶν ποτε ἐόντων ποθῇ, πάντα ταῦτα πολλαπλασίωσ βλάπτει, ἐσ ὅ τι ἂν αὐτέων ὁρμήσῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 17.3)
Ὁκόταν δὲ ἔρῃ αὐτὸν καὶ διασκέψῃ ταῦτα πάντα, πρῶτον μὲν κεφαλὴν ὅκωσ ἔχει, εἰ ἀνάλγητοσ καὶ μὴ βάροσ ἔχει ἐν ἑωυτῇ‧ ἔπειτα ὑποχόνδρια καὶ πλευρὰ, εἰ ἀνάλγητα‧ ὑποχόνδριον μὲν γὰρ, εἰ ἐπίπονόν ἐστιν ἢ ἐπηρμένον ἢ ἔχει τινὰ σκολιότητα ἢ κόρον, ἢ πλευροῦ ἀλγηδὼν ἐνείη, καὶ ἅμα τῷ ἀλγήματι ἢ βηχίον ἢ στρόφοσ ἢ πόνοσ κοιλίησ‧ ὅταν δέ τι τούτέων παρῇ, ἐν ὑποχονδρίῳ μὲν μάλιστα, λύειν τὴν κοιλίην κλυσμοῖσιν‧ πινέτω δὲ μελίκρητον θερμὸν ἀφηψημένον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 9.3)
Θερινῆσ καὶ μετοπωρινῆσ ὡρ́ησ ἐπὶ τῶν ὀξέων αἵματοσ ἀπόσταξισ ἐξαπίνησ ξυντονίην καὶ πολλὴν θεραπείην κατὰ τὰσ φλέβασ δηλοῖ, καὶ ἐσ τὴν ὑστεραίην λεπτῶν οὔρων ἐπιφάσιασ‧ καὶ ἢν ἀκμάζῃ τῇ ἡλικίῃ καὶ τὸ σῶμα ἐκ γυμνασίων ἢ εὐσαρκώσιοσ ἔχῃ, ἢ μελαγχολικὸσ ᾖ, ἢ ἐκ πόσιοσ χεῖρεσ τρομεραὶ, καλῶσ ἔχει παραφροσύνην προειπεῖν ἢ σπασμόν‧ κἢν μὲν ἐν ἀρτίῃσιν ἐπιγένηται, βέλτιον, ἐν κρισίμῃσι δὲ ὀλέθριον‧ ἢν μὲν πουλὺ ἀλὲσ ἀποσυθὲν αἷμα ἐξόδουσ ποιήσηται, τῆσ πλεονεξίησ κατὰ Ῥῖνασ, ἢ κατὰ ἕδρην ἐμπλησθείσησ, ἀπόστασιν, ἢ πόνουσ ἐν ὑποχονδρίῳ, ἢ ἐσ ὄρχιασ, ἢ ἐσ σκέλεα‧ λυθέντων δὲ τουτέων, ἔξοδοι γίγνονται πτυσμῶν παχέων, οὔρων λείων, λευκῶν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 10.8)
Εἰ δὲ καὶ σφυγμὸσ ἐνείη ἐν τῷ ὑποχονδρίῳ, θόρυβον σημαίνει, ἢ παραφροσύνην‧ ἀλλὰ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἐπικατιδεῖν τῶν τοιουτέων‧ ἢν γὰρ αἱ ὄψιεσ πυκνὰ κινέωνται, μανῆναι τούτουσ ἐλπίσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 7.3)
Οἴδημα δὲ ἐν τῷ ὑποχονδρίῳ σκληρόν τε ἐὸν καὶ ἐπώδυνον, κάκιστον μὲν, εἰ παρ’ ἅπαν εἰή τὸ ὑποχόνδριον‧ εἰ δὲ καὶ εἰή ἐν τῷ ἑτέρῳ μέρει, ἀκινδυνότερόν ἐστιν ἐν τῷ ἐπ’ ἀριστερά.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 7.4)
Τοὺσ δὲ ἐκ τῶν ὑποχονδρίων πόνουσ τε καὶ κυρτώματα, ἢν ᾖ νεαρὰ καὶ μὴ ξὺν φλεγμονῇ, λύει βορβορυγμὸσ ἐγγενόμενοσ ἐν τῷ ὑποχονδρίῳ, καὶ μάλιστα μὲν διεξιὼν ξὺν κόπρῳ τε καὶ οὔρῳ καὶ φύσῃ, ἢν δὲ μὴ, καὶ αὐτὸσ δὴ περαιωθεὶσ ὠφελέει‧ ὠφελέει δὲ καὶ ὑποκαταβὰσ ἐσ τὰ κάτω χωρία.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 11.13)
Οἷσι δ’ ἂν ἐν τοιουτοτρόπῳ πυρετῷ κεφαλὴν ἀλγέουσιν ἀντὶ μὲν τοῦ ὀρφνῶδέσ τι πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν φαίνεσθαι, ἀμβλυωγμὸσ γίγνεται, ἢ μαρμαρυγαὶ προφαίνονται, ἀντὶ δὲ τοῦ καρδιώσσειν, ἐν τῷ ὑποχονδρίῳ ἐπὶ δεξιὰ ἢ ἐπ’ ἀριστερὰ ξυντείνεταί τι μήτε ξὺν ὀδύνῃ μήτε ξὺν φλεγμονῇ, αἷμα διὰ τῶν Ῥινῶν τουτέοισι Ῥυῆναι προσδόκιμον ἀντὶ τοῦ ἐμέτου.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 24.10)

SEARCH

MENU NAVIGATION