헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Μετὰ δὲ τοῦτο Ῥωμαίοισ μὲν καὶ Καρχηδονίοισ εἰρηναῖα ἦν ἐσ ἀλλήλουσ, Λίβυεσ, δ’ ὅσοι Καρχηδονίων ὄντεσ ὑπήκοοι συνεμεμαχήκεσαν αὐτοῖσ ἐπὶ Σικελίαν, καὶ Κελτῶν ὅσοι ἐμεμισθοφορήκεσαν, ἐγκλήματά τινα μισθῶν καὶ ὑποσχέσεων ἐσ τοὺσ Καρχηδονίουσ ἔχοντεσ ἐπολέμουν αὐτοῖσ μάλα καρτερῶσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 5:1)
περὶ δὲ τῶν ὑποσχέσεων ὧν ὑμῖν διατελεῖ ὑπισχνούμενοσ ὡσ μεγάλα ὑμᾶσ εὐεργετήσων, καταψεύδεσθαί μέ φησιν αὐτοῦ διαβάλλοντα πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ Ἁλοννήσου 42:1)
τήν τε γὰρ εἰρήνην οὐχὶ δυνηθέντων ὡσ ἐπεχείρησαν οὗτοι, πλὴν Ἁλέων καὶ Φωκέων, γράψαι, ἀλλ’ ἀναγκασθέντοσ ὑφ’ ὑμῶν τοῦ Φιλοκράτουσ ταῦτ’ ἀπαλεῖψαι, γράψαι δ’ ἄντικρυσ, Ἀθηναίουσ καὶ τοὺσ Ἀθηναίων συμμάχουσ, οὐκ ἐβούλετο τοῦτον ὀμωμοκέναι τὸν ὁρ́κον οὐδένα τῶν αὑτοῦ συμμάχων οὐ γὰρ αὐτῷ συστρατεύσειν ἐφ’ ἃ νῦν ἔχει τῶν ὑμετέρων ἔμελλον, ἀλλ’ ἕξειν πρόφασιν τοὺσ ὁρ́κουσ, οὔτε μάρτυρασ γενέσθαι τῶν ὑποσχέσεων, ἐφ’ αἷσ εὑρίσκετο τὴν εἰρήνην, οὐδὲ τοῦτο δειχθῆναι πᾶσιν, ὅτι οὐκ ἄρ’ ἡ πόλισ ἡ τῶν Ἀθηναίων ἥττητο τῷ πολέμῳ, ἀλλὰ Φίλιππόσ ἐστιν ὁ τῆσ εἰρήνησ ἐπιθυμῶν καὶ ὁ πόλλ’ ὑπισχνούμενοσ τοῖσ Ἀθηναίοισ ἂν τύχῃ τῆσ εἰρήνησ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 206:2)
ἡτοίμαστο δ’ αὐτοῖσ τοῦτο τὸ προβούλευμα καὶ προδιῴκητο, ἵν’ εἰ πεισθείητ’ ἐκ τῶν ὑποσχέσεων καὶ τῶν ἐλπίδων ἃσ ὑπέτειν’ ὁ Ἀριστόμαχοσ, εὐθὺσ ἐπικυρώσειεν ὁ δῆμοσ καὶ μηδὲν ἐμποδὼν εἰή.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 17:1)
ὅταν δ’ ὑπὸ τῶν τοῦδ’ ὑποσχέσεων ὑπάγεσθαι φῇ, μέμνησθ’ ὅτι μάρτυρασ ὑμῖν παρεσχήμεθα, οἳ χρόνον πολὺν τοῦδ’ ἀπηλλαγμένου μισθωταὶ τούτοισ ἐγίγνοντο τῆσ τραπέζησ καὶ τοῦ ἀσπιδοπηγείου.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 53:1)
κἀγὼ προσέμεινα οὐκ ἀηδῶσ, ἐνθυμούμενοσ ἅμα τῶν πλουσίων ὁποῖά ἐστι τά τε ἄλλα καὶ τὰ περὶ τοὺσ γάμουσ, προμνηστριῶν τε πέρι καὶ ἐξετάσεων οὐσιῶν τε καὶ γένουσ, προικῶν τε καὶ ἕδνων καὶ ὑποσχέσεων καὶἀπατῶν, ὁμολογιῶν τε καὶ συγγραφῶν, καὶ τελευταῖον πολλάκισ ἐν αὐτοῖσ τοῖσ γάμοισ λοιδοριῶν καὶ ἀπεχθειῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 96:1)
ἐπεὶ δὲ πάντασ εἶδεν ἐπὶ τῆσ αὐτῆσ γνώμησ ὄντασ οὐ λόγων ἔφη δεῖν οὐδ’ ὑποσχέσεων, ἀλλ’ ἔργων, εἴ τι τῶν δεόντων μέλλει γενήσεσθαι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 70 5:4)
καὶ γὰρ εἰ τὴν ἐξουσίαν παρ’ αὐτῆσ ἔχομεν, ὅπωσ ἂν βουλώμεθα, ποιήσασθαι τὰσ διαλλαγὰσ αὐτοκράτορεσ ὄντεσ τῶν ὑποσχέσεων, αὐτοί γέ τοι λαβεῖν τοῦτ’ οὐ δικαιοῦμεν, ἀλλ’ ἐπειδὴ παρὰ δόξαν ἡμῖν ἀπήντηται πρᾶγμα καινόν, ἀφελόμενοι τὴν ἰδίαν ἐξουσίαν τῷ συνεδρίῳ φέροντεσ ἀναθήσομεν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 88 3:3)
ἀλλ’ οἱ μὲν ἄποροι δοκοῦντέσ τι περιττὸν ἐξευρηκέναι τὸν Βροῦτον καὶ οὐκ εἰκῆ ὑποσχέσθαι πρᾶγμα τηλικοῦτον, οἱ δὲ πατρίκιοι περιφρονοῦντεσ τὴν κουφότητα τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῶν ὑποσχέσεων τὴν τόλμαν ἑώσ λόγου χωρήσειν οἰόμενοι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 17 1:2)
τοιαῦτα τοῦ Μηνυκίου διεξελθόντοσ ὁρῶντεσ οἱ δήμαρχοι τῇ τε μετριότητι τῶν λόγων καὶ τῇ φιλανθρωπίᾳ τῶν ὑποσχέσεων ἐπαγόμενον τὸ πλῆθοσ ἤχθοντο καὶ χαλεπῶσ ἔφερον, μάλιστα δὲ Γάιοσ Σικίννιοσ Βελλοῦτοσ, ὁ πείσασ τοὺσ πένητασ ἀποστῆναι τῶν πατρικίων καὶ στρατηγὸσ ἀποδειχθεὶσ ὑπ’ αὐτῶν, ἑώσ ἦσαν ἐν τοῖσ ὅπλοισ, ἔχθιστοσ ἀνὴρ ἀριστοκρατίᾳ καὶ διὰ τοῦτο προηγμένοσ ὑπὸ τῶν πολλῶν εἰσ ἐπιφάνειαν τήν τε δημαρχικὴν ἐξουσίαν δεύτερον ἤδη παρειληφώσ, ἁπάντων ἥκιστα τῶν δημαγωγῶν ἑαυτῷ συμφέρειν ὁμονοῆσαι οἰόμενοσ τὴν πόλιν καὶ τὸν ἀρχαῖον ἀναλαβεῖν κόσμον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 33 1:1)
καὶ οὐδεμίαν ἐψεύσατο τῶν ὑποσχέσεων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 2 2:3)
τούτων μέντοι τῶν ὑποσχέσεων ἡμεῖσ ἐγγυηταὶ πασῶν ἐσμεν ὡσ αὐτίκα μάλα γενησομένων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 25 7:3)
ἐγγυητὴσ δὲ αὐτοῦ τῶν ὑποσχέσεων ἐγὼ γίνο μαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 28:4)
Τούτων αὐτῷ τῶν ὑποσχέσεων γενομένων ὁ Ἀρέτασ ἐστράτευσεν ἐπὶ τὸν Ἀριστόβουλον μετὰ πέντε μυριάδων ἱππέων ἅμα καὶ πεζῆσ στρατιᾶσ, καὶ νικᾷ τῇ μάχῃ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 26:1)
ἐπεκλήθη δὲ Δώσων ὡσ ἐπαγγελτικὸσ, οὐ τελεσιουργὸσ δὲ τῶν ὑποσχέσεων, μετὰ τοῦτον βασιλεύσασ ὁ Φίλιπποσ ἤνθησεν ἐν τοῖσ μάλιστα τῶν βασιλέων ἔτι μειράκιον ὢν, καὶ δόξαν ἔσχεν ὡσ ἀναστήσων Μακεδονίαν εἰσ τὸ παλαιὸν ἀξίωμα καὶ μόνοσ ἐπὶ πάντασ ἤδη τὴν Ῥωμαίων δύναμιν αἰρομένην καθέξων.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 8 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION