헬라어 문장 내 검색 Language

αἴτιον δ’ ἦν, ὅτι καὶ οἱ στρατηγοὶ ἀχειροτόνητοι ἦσαν οἱ πλείουσ ὡσ ἐν ἐμφυλίοισ καὶ οἱ στρατοὶ αὐτῶν οὐ τοῖσ πατρίοισ ἔθεσιν ἐκ καταλόγου συνήγοντο οὐδ’ ἐπὶ χρείᾳ τῆσ πατρίδοσ, οὐδὲ τῷ δημοσίῳ στρατευόμενοι μᾶλλον ἢ τοῖσ συνάγουσιν αὐτοὺσ μόνοισ, οὐδὲ τούτοισ ὑπὸ ἀνάγκῃ νόμων, ἀλλ’ ὑποσχέσεσιν ἰδίαισ, οὐδὲ ἐπὶ πολεμίουσ κοινούσ, ἀλλὰ ἰδίουσ ἐχθρούσ, οὐδὲ ἐπὶ ξένουσ, ἀλλὰ πολίτασ καὶ ὁμοτίμουσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 2 6:2)
Αὐτὸσ δὲ ὁ Ἀννίβασ τοὺσ συστρατευομένουσ οἱ τῶν Ἰταλῶν εἰδὼσ εὖ γεγυμνασμένουσ, ἔπειθε πολλαῖσ ὑποσχέσεσιν ἐσ τὴν Λιβύην αὑτῷ συστρατεῦσαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 5:1)
παρελθὼν δ’ ἐγὼ πάντα τἀληθῆ πρὸσ τὴν βουλὴν ἀπήγγειλα, καὶ κατηγόρησα τούτων, καὶ ἀνηριθμησάμην ἀπὸ τῶν πρώτων ἐλπίδων ἐκείνων ὧν ὁ Κτησιφῶν καὶ ὁ Ἀριστόδημοσ ἀπήγγειλαν πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ μετὰ ταῦτα, ὅτε τὴν εἰρήνην ἐποιεῖσθε, ἃ οὗτοσ ἐδημηγόρησε καὶ εἰσ ἃ προήχασι τὴν πόλιν, καὶ περὶ τῶν ὑπολοίπων ταῦτα δ’ ἦν Φωκεῖσ καὶ Πύλαι μὴ προέσθαι συνεβούλευον, μηδὲ ταὐτὰ παθεῖν, μηδ’ ἀναρτωμένουσ ἐλπίσιν ἐξ ἐλπίδων καὶ ὑποσχέσεσιν εἰσ τοὔσχατον ἐλθεῖν τὰ πράγματ’ ἐᾶσαι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 24:1)
θαυμάζῃ, ἀλλὰ μεμνημένοι τὰσ ὑποσχέσεισ τὰσ τούτων, ἃσ ἐφ’ ἑκάστων ποιούμενοι τῶν καιρῶν ἐξέκλειον λόγου τυγχάνειν τοὺσ ἄλλουσ, καὶ τὴν ἐπαγγελίαν τὴν τούτου ταύτην τὴν καλήν, εἰδῆθ’ ὅτι πρὸσ ἅπασι τοῖσ ἄλλοισ καὶ τοῦτ’ ἠδίκησθ’ ὑπ’ αὐτοῦ, ὅτι τἀληθῆ παραχρῆμα καὶ ἡνίκ’ ἔδει πυνθάνεσθαι διεκωλύθητ’ ἐλπίσι καὶ φενακισμοῖσ καὶ ὑποσχέσεσιν ἐξαπατώμενοι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 33:1)
τοῦτο τοίνυν οὐδέποθ’ ὑμεῖσ ὑπεμείνατ’ ἂν ὕστερον προσγράψαι πρὸσ τὴν εἰρήνην, τὸ καὶ τοῖσ ἐγγόνοισ, εἰ μὴ ταῖσ παρ’ Αἰσχίνου ῥηθείσαισ ὑποσχέσεσιν τότ’ ἐπιστεύσατε, αἷσπερ οἱ Φωκεῖσ πιστεύσαντεσ ἀπώλοντο.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 74:1)
ἐπέδειξ’ αἴτιον γεγενημένον τοῦ μὴ ’θέλειν ὑμᾶσ ἀκούειν ἐμοῦ τἀληθῆ ταῖσ ὑποσχέσεσιν καὶ τοῖσ ἐπαγγέλμασι τοῖσ τούτου καταληφθέντασ τότε, πάντα τἀναντία συμβουλεύσαντ’ ἢ ἔδει, καὶ τῇ μὲν τῶν συμμάχων ἀντειπόντ’ εἰρήνῃ, τῇ δὲ Φιλοκράτουσ συνηγορήσαντα, τοὺσ χρόνουσ κατατρίψαντα, ἵνα μηδ’ εἰ βούλοισθε δύναισθ’ ἐξελθεῖν εἰσ Φωκέασ, καὶ ἄλλ’ ἐπὶ τῆσ ἀποδημίασ πολλὰ καὶ δείν’ εἰργασμένον, προδεδωκότα πάντα, πεπρακότα, δῶρ’ ἔχοντα, οὐδὲν ἐλλελοιπότα μοχθηρίασ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 235:1)
αἱρουμένων εἰκότωσ ὑμῶν τοὺσ ὀφείλοντασ εἰσπράττειν, ταῖσ ὑποσχέσεσιν κατέχων καὶ διὰ τὸν καιρὸν ὃσ ἦν τότ’ ἔχων ἐξουσίαν, τοῖσ μὲν κειμένοισ νόμοισ περὶ τούτων οὐκ ᾤετο δεῖν χρῆσθαι, οὐδ’, εἰ μὴ τούτουσ ἐνόμιζ’ ἱκανούσ, ἑτέρουσ τιθέναι, ψηφίσματα δ’ εἶπεν ἐν ὑμῖν δεινὰ καὶ παράνομα, δι’ ὧν ἠργολάβει καὶ πολλὰ τῶν ὑμετέρων κέκλοφεν, τοὺσ ἕνδεκα γράψασ ἀκολουθεῖν μεθ’ ἑαυτοῦ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 63:1)
δημηγορίαν δ’ ἐπὶ τούτοισ ποιούμενοσ, ὡσ ἔστι τριῶν αἱρ́εσισ, ἢ τὰ πομπεῖα κατακόπτειν ἢ πάλιν εἰσφέρειν ἢ τοὺσ ὀφείλοντασ εἰσπράττειν, αἱρουμένων εἰκότωσ ὑμῶν τοὺσ ὀφείλοντασ εἰσπράττειν, ταῖσ ὑποσχέσεσιν κατέχων καὶ διὰ τὸν καιρὸν ὃσ ἦν τότ’ ἔχων ἐξουσίαν, τοῖσ μὲν κειμένοισ νόμοισ περὶ τούτων οὐκ ᾤετο δεῖν χρῆσθαι, οὐδ’, εἰ μὴ τούτουσ ἐνόμιζ’ ἱκανούσ, ἑτέρουσ τιθέναι, ψηφίσματα δ’ εἶπεν ἐν ὑμῖν δεινὰ καὶ παράνομα, δι’ ὧν ἠργολάβει, προσαγωγεῖ τούτῳ χρώμενοσ τῶν λημμάτων.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 229:1)
ἔργον δ’ οὐδὲν ἐγίνετο ταῖσ ὑποσχέσεσιν ὅμοιον, ἀλλὰ μέχρι λόγων αἱ περὶ τῆσ συμμαχίασ ἐλπίδεσ ἐχώρουν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 59 4:2)
τοῦ δὲ Λατίνων τὸ πλέον ἀπρόθυμον καὶ ὑπ’ ἀνάγκησ κατειργόμενον, τῶν μὲν δυναστευόντων ἐν ταῖσ πόλεσιν ὀλίγου δεῖν πάντων δωρεαῖσ τε καὶ ὑποσχέσεσιν ὑπὸ Ταρκυνίου τε καὶ Μαμιλίου διεφθαρμένων, τῶν δὲ δημοτικῶν, ὅσοισ οὐκ ἦν βουλομένοισ ὁ πόλεμοσ, ἀπελαυνομένων ἀπὸ τῆσ περὶ τῶν κοινῶν φροντίδοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 2 1:3)
τοῦ δὲ Σαναβαλλέτου μὴ μόνον τηρήσειν αὐτῷ τὴν ἱερωσύνην, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀρχιερατικὴν παρέξειν δύναμιν καὶ τιμὴν ὑπισχνουμένου καὶ πάντων ἀποδείξειν ὧν αὐτὸσ ἐπῆρχεν τόπων ἡγεμόνα βουλόμενον συνοικεῖν αὐτοῦ τῇ θυγατρί, καὶ λέγοντοσ οἰκοδομήσειν ναὸν ὅμοιον ὄντα τῷ ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ ἐπὶ τοῦ Γαριζεὶν ὄρουσ, ὃ τῶν κατὰ τὴν Σαμάρειαν ὀρῶν ἐστιν ὑψηλότατον, καὶ ταῦτα ποιήσειν ἐπαγγελλομένου μετὰ τῆσ Δαρείου γνώμησ τοῦ βασιλέωσ, ἐπαρθεὶσ ταῖσ ὑποσχέσεσιν ὁ Μανασσῆσ παρέμενεν τῷ Σαναβαλλέτῃ τὴν ἀρχιερωσύνην οἰόμενοσ ἕξειν Δαρείου δόντοσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 367:1)
καὶ ἦν γὰρ ὄνομα Ἴδη πατρῷοσ ἀπελευθέρα τῷ Μούνδῳ παντοίων ἴδρισ κακῶν, δεινῶσ φέρουσα τοῦ νεανίσκου τῷ ψηφίσματι τοῦ θανεῖν, οὐ γὰρ ἀφανὴσ ἦν ἀπολούμενοσ, ἀνεγείρει τε αὐτὸν ἀφικομένη διὰ λόγου πιθανή τε ἦν ἐλπίδων τινῶν ὑποσχέσεσιν, ὡσ διαπραχθησομένων ὁμιλιῶν πρὸσ τὴν Παυλῖναν αὐτῷ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 87:1)
Σαβίνῳ δ’ ἀγαπητὸν μὲν ἦν ὑπεξελθεῖν, ἠπίστει δὲ ταῖσ ὑποσχέσεσιν καὶ τὸ πρᾷον αὐτῶν δέλεαρ εἰσ ἐνέδραν ὑπώπτευεν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 71:1)
ὁ δ’ ὑπακούσασ αὐτῶν ταῖσ ὑποσχέσεσιν ἠθέλησεν ἐπιπεσεῖν ἡμῖν ἀνετοίμοισ καὶ μηδὲν προγινώσκουσιν.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 128:1)
οὔτε γὰρ ἱκεσίαισ οἱ φονευόμενοι καὶ χρημάτων ὑποσχέσεσιν ἐχρῶντο, τάχα μέν που μὴ πείσειν διὰ τὸ ἔχθοσ ἀπεγνωκότεσ, τὸ δὲ πλεῖστον ἀπαξιοῦντεσ ὡσ οὐ τὰ πρότερά γε κακιοῦσιν·
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 8 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION