헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτα μὲν εἶχεν ἐσ τὸ φανερὸν λέγειν ὁ Ἡρακλείδησ, ἰδίᾳ δὲ πρὸσ Πόπλιον Σκιπίωνα ἔφερε παρ’ Ἀντιόχου χρημάτων τε πολλῶν ὑποσχέσεισ καὶ τοῦ παιδὸσ ἀφέσεισ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 6 2:4)
καὶ οὐ πρὸσ μὲν τὰσ βαρβαρικὰσ ὑποσχέσεισ οὕτωσ ἐχθρῶσ καὶ παρατεταγμένωσ εἶχον, πρὸσ δὲ τὰσ Ἑλληνικὰσ, εἰ προσείη σχῆμα χρείασ, ὑποπεπτωκότωσ, ἢ ὡσ ἐπὶ πλεῖον ἀκοῦσαι λόγου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 55:4)
χρημάτων τοίνυν συντέλειαν καὶ πρὸσ τὰ μέλλοντα ὑποσχέσεισ ἀφ’ ἑκατέρασ τῆσ ἠπείρου καὶ πολλὰσ ἄλλασ φιλανθρωπίασ εἰσ δύναμιν τὴν ἑκάστων γενομένασ τίσ ἂν ἐκπεράνειε διηγούμενοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παλινῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ καὶ τῷ ταύτησ ἀνοικισμῷ 6:3)
καὶ πάλιν ἦσαν ὑποσχέσεισ, ὡσ Γλαβρίωνοσ τοῦ πάνυ συγκαταστήσαντοσ τὸ πᾶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 24:3)
εἰσ ἑώ δ’ ἀπαιτοῦντι τὰσ ὑποσχέσεισ ἀνθ’ ἡδονῆσ ἡδονὴν ἀποδεδωκέναι ἔφη.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 8:1)
οὐδ’ ἀμνημονεῖ τοὺσ λόγουσ οὐδὲ τὰσ ὑποσχέσεισ, ἐφ’ αἷσ τῆσ εἰρήνησ ἔτυχεν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 14:6)
ἦν μὲν οὖν δίκαιον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοὺσ ἐνεγκόντασ τὰσ ὑποσχέσεισ, ἐφ’ αἷσ ἐπείσθητε ποιήσασθαι τὴν εἰρήνην, καλεῖν·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 36:1)
θαυμάζῃ, ἀλλὰ μεμνημένοι τὰσ ὑποσχέσεισ τὰσ τούτων, ἃσ ἐφ’ ἑκάστων ποιούμενοι τῶν καιρῶν ἐξέκλειον λόγου τυγχάνειν τοὺσ ἄλλουσ, καὶ τὴν ἐπαγγελίαν τὴν τούτου ταύτην τὴν καλήν, εἰδῆθ’ ὅτι πρὸσ ἅπασι τοῖσ ἄλλοισ καὶ τοῦτ’ ἠδίκησθ’ ὑπ’ αὐτοῦ, ὅτι τἀληθῆ παραχρῆμα καὶ ἡνίκ’ ἔδει πυνθάνεσθαι διεκωλύθητ’ ἐλπίσι καὶ φενακισμοῖσ καὶ ὑποσχέσεσιν ἐξαπατώμενοι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 33:1)
ἐπειδὰν δὲ τοὺσ καιροὺσ συλλογίσηταί τισ ἐφ’ ὧν ἐγράφη, καὶ τὰσ ὑποσχέσεισ ἃσ οὗτοσ ὑπισχνεῖτο τότε, οὐδὲν ἄλλο φανήσονται πλὴν παραδόντεσ Φιλίππῳ καὶ Θηβαίοισ Φωκέασ, μόνον οὐκ ὀπίσω τὼ χεῖρε δήσαντεσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 63:3)
οἱ μὲν τοίνυν Φωκεῖσ, ὡσ τὰ παρ’ ὑμῶν ἐπύθοντ’ ἐκ τῆσ ἐκκλησίασ καὶ τό τε ψήφισμα τοῦτ’ ἔλαβον τὸ τοῦ Φιλοκράτουσ καὶ τὴν ἀπαγγελίαν ἐπύθοντο τὴν τούτου καὶ τὰσ ὑποσχέσεισ, κατὰ πάντασ τοὺσ τρόπουσ ἀπώλοντο.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 71:1)
ἐπειδὴ δὲ καλῶσ καὶ τὰ δίκαια ποιῶν ὁ δῆμοσ ἅπασ οὕτωσ ὠργίσθη καὶ παρωξύνθη καὶ σφόδρ’ ἐσπούδασεν ἐφ’ οἷσ ἠδικημένῳ μοι συνῄδει, ὥστε πάντα ποιοῦντοσ τούτου καί τινων ἄλλων ὑπὲρ αὐτοῦ, οὐκ ἐπείσθη οὐδ’ ἀπέβλεψεν εἰσ τὰσ οὐσίασ τὰσ τούτων οὐδὲ τὰσ ὑποσχέσεισ, ἀλλὰ μιᾷ γνώμῃ κατεχειροτόνησεν αὐτοῦ, πολλοί μοι προσιόντεσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τῶν ἐν τῷ δικαστηρίῳ νῦν ὄντων ὑμῶν καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν ἠξίουν καὶ παρεκελεύοντ’ ἐπεξελθεῖν καὶ παραδοῦναι τοῦτον εἰσ ὑμᾶσ, ὡσ μὲν ἐμοὶ δοκεῖ, δι’ ἀμφότερ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, νὴ τοὺσ θεούσ, καὶ δεινὰ πεπονθέναι νομίζοντεσ ἐμὲ καὶ δίκην ἅμα βουλόμενοι λαβεῖν ὧν ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐτεθέαντο θρασὺν ὄντα καὶ βδελυρὸν καὶ οὐδὲ καθεκτὸν ἔτι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 3:1)
ὁρᾷ γὰρ ὑμᾶσ τὸν ἅπαντα χρόνον ἐλπίσι κεναῖσ καὶ ψευδέσι λόγοισ ἐξηπατημένουσ ὑφ’ ἑαυτοῦ, καὶ μέχρι τούτου μνημονεύοντασ τὰσ ὑποσχέσεισ μέχρι ἂν ῥηθῶσιν.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 111:2)
τὰσ ὑποσχέσεισ ἡ Τάρπεια τοῖσ μὲν πολεμίοισ ἀνέῳξε τὴν συγκειμένην πυλίδα, τοὺσ δ’ ἐν τῷ χωρίῳ φύλακασ ἀναστήσασα διαταχέων σώζειν ἑαυτοὺσ ἠξίου καθ’ ἑτέρασ ἐξόδουσ τοῖσ πολεμίοισ ἀφανεῖσ, ὡσ κατεχόντων ἤδη τῶν Σαβίνων τὸ φρούριον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 39 3:1)
τοιαύτασ γὰρ αὐτοῖσ ὑπέτεινεν ὁ Ταρκύνιοσ ὑποσχέσεισ ἐξαπατῶν καὶ φενακίζων·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 42 7:1)
πάντα δ’ ἦν ἄρα ταῦτα Λατίνων ὀνείρατα, ὑποσχέσεισ ἔχοντα κενὰσ καὶ ἐλπίδασ ἀτελεῖσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 7 6:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION