헬라어 문장 내 검색 Language

ἐμοῦ γοῦν Θούκριτοσ πόσα κατέφαγεν ἀεὶ τεθνήξεσθαι δοκῶν καὶ ὁπότε ἐσίοιμι ὑποστένων καὶ μύχιόν τι καθάπερ ἐξ ᾠοῦ νεοττὸσ ἀτελὴσ ὑποκρώζων, ὥστ̓ ἔγωγε ὅσον αὐτίκα οἰόμενοσ ἐπιβήσειν αὐτὸν τῆσ σοροῦ ἔπεμπόν τε πολλά, ὡσ μὴ ὑπερβάλλοιντό με οἱ ἀντερασταὶ τῇ μεγαλοδωρεᾷ, καὶ τὰ πολλὰ ὑπὸ φροντίδων ἄγρυπνοσ ἐκείμην ἀριθμῶν ἕκαστα καὶ διατάττων.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Τερψίων καὶ Πλούτων. 11:2)
ἤρα δέ, ὦ Χρυσί, ἐπιπόλαιόν τινα ἔρωτα οὔτε ὑποστένων οὔτε δακρύων οὔτε ἀωρὶ παραγιγνόμενοσ ἐπὶ τὰσ θύρασ, ἀλλ̓ αὐτὸ μόνον συνεκάθευδέ μοι ἐνίοτε, καὶ τοῦτο διὰ μακροῦ.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Ἀμπελὶσ καὶ Χρυσίσ. 2:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION