헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

κάλλουσ τε καὶ τοῦ νοῦ καὶ ῥώμησ καὶ σωφροσύνησ ὅλωσ μετέχοντασ τοὺσ λόγουσ ἀποδεῖξαι τῇ πυκνότητι τῶν ἐνθυμημάτων, τῇ συμμετρίᾳ τῶν ῥημάτων, ταῖσ ἁρμονίαισ, τῇ περινοίᾳ, τοῖσ σχήμασι, ταῖσ χάρισι τῶν κεφαλαίων, τοῦ βουλήματοσ, τῶν ὑποθέσεων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 7:6)
διόπερ τἄλλα πάντα ἀφεὶσ, ἃ τοῖσ προοιμιαζομένοισ λέγειν ἔθοσ ἐστὶ καὶ προφασίζεσθαι, τοῖσ μὲν τὸ μέγεθοσ τῶν πεπραγμένων, τοῖσ δὲ τὸν χρόνον ὀλίγον ὄντα τῶν λόγων, οὐ προσδεηθεὶσ δὲ οὐδὲ τῶν Μουσῶν, ὥσπερ τινὲσ τῶν ποιητῶν, οὐδ’ ἄλλησ οὐδεμιᾶσ ἔξωθεν βοηθείασ, ἐπ’ αὐτὸν τρέψομαι τοῦ βασιλέωσ τὸν ἔπαινον, οὐχ ὑπ’ αὐθαδείασ οὐδὲ καταφρονῶν τοῦ πράγματοσ, ἀλλ’ ὁρῶν τοὺσ ἐν ἀρχῇ καταπραύ̈νοντασ καὶ παραιτουμένουσ τρόπον τινὰ αὐτοὺσ καταφρονοῦντασ τῶν ὑποθέσεων ἃσ ποιοῦνται τῶν λόγων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 2:1)
εἰσ ταῦτά τισ ἀποβλέπων τὰ τοῦ καλοῦ Ξενοφῶντοσ ἐπιγινώσκειν δυνήσεται ἣν εἶχε πρὸσ αὐτὸν ὁ λαμπρότατοσ Πλάτων ζηλοτυπίαν, ἢ τάχα φιλονίκωσ εἶχον ἀρχῆθεν πρὸσ ἑαυτοὺσ οἱ ἄνδρεσ οὗτοι, αἰσθόμενοι τῆσ ἰδίασ ἑκάτεροσ ἀρετῆσ, καὶ ἴσωσ καὶ περὶ πρωτείων διεφέροντο, οὐ μόνον ἐξ ὧν περὶ Κύρου εἰρήκασι τεκμαιρομένοισ ἡμῖν, ἀλλὰ κἀκ τῶν αὐτῶν ὑποθέσεων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 112 1:1)
ἢ γὰρ πολλῶν εἰρημένων εὐστόχωσ καὶ καλῶσ οὐ παραλειπτέον δι’ ὀλιγωρίαν τὰ μνήμησ ἄξια καὶ τῇ ἱστορίᾳ κεκραμένην ἔχοντα τὴν ὠφέλειαν, ἢ μεγάλων καὶ λαμπρῶν τῶν ὑποθέσεων οὐσῶν οὐ περιορατέον ἐλάττονα τῶν ἔργων φανῆναι τὸν λόγον·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 2 2:2)
Περὶ ὑποθέσεων πρὸσ Μελέαγρον γ’.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. z'. XRGSIPPOS 18:4)
ἀλλὰ γὰρ ὅτι μὲν οὔτε τὴν ἐλαχίστην τῶν ὑποθέσεων προῄρημαι, καθάπερ ἔφην, οὔτε περὶ φαύλασ καὶ ἀσήμουσ πράξεισ ἔγνωκα διατρίβειν, ἀλλὰ περί τε πόλεωσ γράφω τῆσ περιφανεστάτησ καὶ περὶ πράξεων ὧν οὐκ ἂν ἔχοι τισ ἑτέρασ ἐπιδείξασθαι λαμπροτέρασ, οὐκ οἶδ’ ὅ,τι δεῖ πλείω λέγειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 3 10:1)
καὶ πάνυ ταπεινὰσ τὰσ πρώτασ ἀφορμὰσ λαβούσησ καὶ οὐκ ἀξίασ ἱστορικῆσ ἀναγραφῆσ, οὐ πολλαῖσ δὲ γενεαῖσ πρότερον εἰσ ἐπιφάνειαν καὶ δόξαν ἀφιγμένησ, ἐξ οὗ τάσ τε Μακεδονικὰσ καθεῖλε δυναστείασ καὶ τοὺσ Φοινικικοὺσ κατώρθωσε πολέμουσ, ἐξόν μοι τῶν ἐνδόξων τινὰ λαβεῖν αὐτῆσ ὑποθέσεων, ἐπὶ τὴν οὐδὲν ἔχουσαν ἐπιφανὲσ ἀρχαιολογίαν ἀπέκλινα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 4 2:1)
τῷ δὲ ἧττον ἢ μᾶλλον αὐτοῖσ κεχρῆσθαι τὸν ἄνδρα πρὸσ τὰσ φύσεισ ἀποβλέποντα τῶν ὑποθέσεων καὶ τὰσ ἀξιώσεισ τῶν προσώπων πλανηθήσεταί τισ·
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 9 6:8)
συνελόντι δ’ εἰπεῖν, οὐ μόνον παρὰ τὰσ ἰδιότητασ τῶν λόγων καὶ τὰσ παραλλαγὰσ τῶν ὑποθέσεων διαφόρουσ ᾤετο δεῖν ποιεῖσθαι τὰσ κράσεισ τῶν ἐν τῇ συνθέσει χαρακτήρων, ἀλλὰ καὶ παρ’ αὐτὰ τὰ γένη τῶν ἐπιχειρημάτων τὰ συμπληρωτικὰ μέρη διαφόρουσ ἔχοντα τὰσ φύσεισ ὁρῶν διαλλαττούσαισ κατασκευαῖσ τῆσ ἁρμονίασ ἐπειρᾶτο κοσμεῖν, ἄλλωσ μὲν τὰσ γνωμολογίασ συντιθείσ, ἄλλωσ δὲ τὰ ἐνθυμήματα, διαφόρωσ δὲ τὰ παραδείγματα.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 461)
ὁ γὰρ ἀνὴρ ἐν μὲν ταῖσ δημηγορίαισ καὶ τοῖσ δημοσίοισ ἀγῶσι πρὸσ τὸ μέγεθοσ καὶ τὸ ἀξίωμα τῶν ὑποθέσεων ἀποβλέπων κέχρηται τῇ τοιαύτῃ κατασκευῇ πολλάκισ, ἐν δὲ τοῖσ ἰδιωτικοῖσ λόγοισ, οὓσ περὶ μικρῶν συμβολαίων ἰδιώταισ ἀνθρώποισ γέγραφε, τὴν κοινὴν καὶ συνήθη λέξιν ἐπιτηδεύει, σπανίωσ δέ ποτε τὴν περιττὴν καὶ οὐδὲ ταύτην ἐπ’ αὐτοφώρῳ, ἀλλ’ ὥστε λαθεῖν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 565)
τάξισ δὲ καὶ μερισμοὶ τῶν πραγμάτων καὶ ἡ κατ’ ἐπιχείρημα ἐξεργασία καὶ τὸ διαλαμβάνεσθαι τὴν ὁμοείδειαν ἰδίαισ μεταβολαῖσ καὶ ξένοισ ἐπεισοδίοισ τά τε ἄλλα ὅσα περὶ τὴν πραγματικὴν οἰκονομίαν ἔστιν ἀγαθὰ πολλῷ μείζονά ἐστι παρ’ Ἰσοκράτει καὶ κρείττονα, μάλιστα δ’ ἡ προαίρεσισ ἡ τῶν λόγων, περὶ οὓσ ἐσπούδαζε, καὶ τῶν ὑποθέσεων τὸ κάλλοσ, ἐν αἷσ ἐποιεῖτο τὰσ διατριβάσ.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 44)
τῇ δὲ τάξει τῶν ἐνθυμημάτων καὶ τοῖσ μερισμοῖσ τῶν ἐπιχειρημάτων καὶ τῇ καθ’ ἕκαστον εἶδοσ ἐξεργασίᾳ τοῖσ τε ἄλλοισ ἅπασι τοῖσ ἐν τῷ πραγματικῷ τόπῳ θεωρήμασι παρὰ πολὺ προτερεῖν ἡγούμην Ἰσοκράτην Λυσίου, κατὰ δὲ τὴν λαμπρότητα τῶν ὑποθέσεων καὶ τὸ φιλόσοφον τῆσ προαιρέσεωσ πλεῖον διαφέρειν ἢ παιδὸσ ἄνδρα, ὡσ ὁ Πλάτων εἴρηκεν, εἰ δὲ χρὴ τἀληθὲσ εἰπεῖν, καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων ῥητόρων, ὅσοι φιλοσόφωσ τοῦ μαθήματοσ τούτου προέστησαν.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 12 1:1)
οὗτοι προαιρέσει τε ὁμοίᾳ ἐχρήσαντο περὶ τὴν ἐκλογὴν τῶν ὑποθέσεων καὶ δυνάμεισ οὐ πολύ τι διαφερούσασ ἔσχον ἀλλήλων, οἳ μὲν τὰσ Ἑλληνικὰσ ἀναγράφοντεσ ἱστορίασ, οἳ δὲ τὰσ βαρβαρικάσ, αὐτάσ τε ταύτασ οὐ συνάπτοντεσ ἀλλήλαισ, ἀλλὰ κατ’ ἔθνη καὶ κατὰ πόλεισ διαιροῦντεσ καὶ χωρὶσ ἀλλήλων ἐκφέροντεσ, ἕνα καὶ τὸν αὐτὸν φυλάττοντεσ σκοπόν, ὅσαι διεσῴζοντο παρὰ τοῖσ ἐπιχωρίοισ μνῆμαι κατὰ ἔθνη τε καὶ κατὰ πόλεισ, εἴ τ’ ἐν ἱεροῖσ εἴ τ’ ἐν βεβήλοισ ἀποκείμεναι γραφαί, ταύτασ εἰσ τὴν κοινὴν ἁπάντων γνῶσιν ἐξενεγκεῖν, οἱάσ παρέλαβον, μήτε προστιθέντεσ αὐταῖσ τι μήτε ἀφαιροῦντεσ·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 5 1:3)
οὐ μόνον δὲ τῶν ὑποθέσεων χάριν ἄξιοσ ἐπαινεῖσθαι , ἀλλὰ καὶ τῆσ οἰκονομίασ·
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 4 2:1)
Καὶ τὸ αὐτὸ ἐπί τε τῶν ὑποθέσεων καὶ τῶν ὑποθετικῶν λόγων.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ τῆσ χρείασ τῶν μεταπιπτόντων καὶ ὑποθετικῶν καὶ τῶν ὁμοίων. 21:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION