헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ῥήξασ δ’ αὐτὴν ὑπὸ τόλμησ ἐπὶ τὸ διατείχισμα ὡρ́μα, τὸ μεταξὺ τοῦ τε ἕλουσ καὶ τοῦ στρατοπέδου, τόν τε χάρακα ἀνασπῶν καὶ τὴν τάφρον ἐγχωννὺσ καὶ τὸ οἰκοδόμημα ὑπορύσσων καὶ τοὺσ ἐν ταῖσ πύλαισ καταφονεύων καὶ τὰ ἐπιπίπτοντα ἐκ τοῦ τείχουσ ὑπομένων, ἑώσ αὐτὸσ μὲν ἐσήλατο διὰ τῶν πυλῶν ἔνδον, ἕτεροι δὲ ταῖσ ὑπωρυχίαισ ἐσῆλθον, οἱ δὲ καὶ τοῖσ πεπτωκόσιν ἐπανέβαινον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 14 5:2)
ἔτι δ’ ὁ μὲν μηδεμίαν ὑπομένων λύπην, μηδ’ εἰ βέλτιον, τρυφερόσ, ὁ δὲ πᾶσαν ὁμοίωσ ὡσ μὲν ἁπλῶσ εἰπεῖν ἀνώνυμοσ, μεταφορᾷ δὲ λέγεται σκληρὸσ καὶ ταλαίπωροσ καὶ κακοπαθητικόσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 60:3)
διὸ καὶ ὁ μὴ διὰ τοῦτο ὑπομένων αὐτά, οὗτοσ ἤτοι ἐξέστηκεν ἢ θρασύσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 20:3)
ἀλλ’ αἴτιοσ οὐχ ὁ ἀποδεικνὺσ ἀλλ’ ὁ ὑπομένων·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 67:1)
ὅ τε γὰρ πάντα φεύγων καὶ φοβούμενοσ καὶ μηδὲν ὑπομένων δειλὸσ γίνεται, ὅ τε μηδὲν ὅλωσ φοβούμενοσ ἀλλὰ πρὸσ πάντα βαδίζων θρασύσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 19:1)
ὁ μὲν γὰρ ἀπεχόμενοσ τῶν σωματικῶν ἡδονῶν καὶ αὐτῷ τούτῳ χαίρων σώφρων, ὁ δ’ ἀχθόμενοσ ἀκόλαστοσ, καὶ ὁ μὲν ὑπομένων τὰ δεινὰ καὶ χαίρων ἢ μὴ λυπούμενόσ γε ἀνδρεῖοσ, ὁ δὲ λυπούμενοσ δειλόσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 25:1)
ὁ μὲν οὖν ἃ δεῖ καὶ οὗ ἕνεκα ὑπομένων καὶ φοβούμενοσ, καὶ ὡσ δεῖ καὶ ὅτε, ὁμοίωσ δὲ καὶ θαρρῶν, ἀνδρεῖοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 97:3)
"τοὺσ Θεσσαλούσ, φησίν, εἰδὼσ ὁ Φίλιπποσ ἀκολάστουσ ὄντασ καὶ περὶ τὸν βίον ἀσελγεῖσ συνουσίασ αὐτῶν κατεσκεύαζε καὶ πάντα τρόπον ἀρέσκειν αὐτοῖσ ἐπειρᾶτο, ὀρχούμενοσ καὶ κωμάζων καὶ πᾶσαν ἀκολασίαν ὑπομένων ἦν δὲ καὶ φύσει βωμολόχοσ καὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν μεθυσκόμενοσ καὶ χαίρων τῶν ἐπιτηδευμάτων τοῖσ πρὸσ ταῦτα συντείνουσι καὶ τῶν ἀνθρώπων τοῖσ εὐφυέσι κάλουμένοισ καὶ τὰ γέλοια λέγουσι καὶ ποιοῦσι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 76 2:1)
ὁ τοιοῦτοσ, ὦ Δημόσθενεσ, πολίτησ, ὃσ δικαίωσ ἂν καὶ συγγνώμησ καὶ χάριτοσ ἐτύγχανε παρὰ τῶν ἐν ἐκείνοισ τοῖσ χρόνοισ συμπεπολιτευμένων, οὐ λόγοισ ἀλλ’ ἔργοισ μεγάλα τὴν πόλιν ἀγαθὰ ποιήσασ, καὶ διαμείνασ ἐπὶ τῆσ <αὐτῆσ> πολιτείασ καὶ οὐκ ἄνω καὶ κάτω μεταβαλόμενοσ ὥσπερ σύ, ἐτελεύτησεν οὐ τηλικαύτασ τὸν δῆμον αἰτήσασ δωρεὰσ ὥστε τῶν νόμων εἶναι κρείττων, οὐδ’ οἰόμενοσ δεῖν τοὺσ ὀμωμοκότασ κατὰ τοὺσ νόμουσ οἴσειν τὴν ψῆφον ἄλλο τι προὐργιαίτερον ποιεῖσθαι τῆσ εὐσεβείασ, ἀλλ’ ὑπομένων καὶ κρίνεσθαι, εἰ δόξειε τοῖσ δικασταῖσ, καὶ οὐ καιροὺσ λέγων, οὐδ’ ἕτερα φρονῶν καὶ δημηγορῶν.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 21:1)
καὶ πολλοὺσ πόνουσ καὶ κινδύνουσ ἀμηχάνουσ ὑπομένων, ὕστερον δὲ ἠλᾶτο καὶ οὐχ οἱο͂́σ τ’ ἦν δίχα μυρίων κακῶν οἴκαδ’ ἀφικέσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 116:5)
ἃ παρῄνεσεν ἀνύεσθαι, ἐπιτίθεται αὐτῷ καὶ, οἱο͂ν δὴ πέφυκε τὸ τῶν γυναικῶν αἱμύλον καὶ πανοῦργον, οὐ πρότερον ἀνῆκε πρὶν ἢ ἔπεισεν αὐτὸν τὰ μὲν παραμυθουμένη καὶ φάσκουσα ἐκείνου κήδεσθαι ὅπωσ μὴ κακοπαθῇ γυμνὸσ τοῦ χειμῶνοσ καὶ τοῦ θέρουσ ὁμοίωσ ὑπομένων ἐν τῷ δέρματι τοῦ λέοντοσ, τὸ μὲν δέρμα ἀποθέσθαι, στολὴν δὲ ἀναλαβεῖν ὁμοίαν τοῖσ ἄλλοισ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΝΕΣΣΟΣ Η ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ. 10:1)
κἀκεῖνοσ μὲν πολὺ πρὸ τῆσ Σικελίασ ἀγωνισάμενοσ τοὺσ ἐν ταῖσ πόλεσιν ὄντασ συμμάχουσ οὐδὲ ἰδεῖν τοὺσ πολεμίουσ ἐποίησεν, ὁ δ’ ἀπὸ Μοτύησ διὰ πάσησ τῆσ νήσου φυγὼν συγκέκλεικεν ἑαυτὸν ἐντὸσ τῶν τειχῶν, πρὸσ μὲν τοὺσ πολίτασ θρασυνόμενοσ, τοὺσ δὲ πολεμίουσ οὐδὲ κατ’ ὄψιν ἰδεῖν ὑπομένων.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 65 8:1)
ἐπεὶ δ’ οὗτοσ πάντα κίνδυνον ὑπομένων οὐκ ἠδύνατο βιάσασθαι τοὺσ ἀνθεστηκότασ, ἡρωικῶσ δὲ μαχόμενοσ καὶ πολλοῖσ τραύμασι περιπεσὼν ἐτελεύτησε, τότε συνδρομῆσ γενομένησ περὶ τοῦ πτώματοσ νεκρῶν πλῆθοσ ἐσωρεύθη.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 55 6:2)
χωρίῳ καὶ τίθεται τὸν χάρακα κατὰ κεφαλῆσ τῶν πολεμίων ἐν ὑψηλῷ λόφῳ καὶ δυσβάτῳ, ἔνθ’ ὑπομένων πολλὰ πλεονεκτήσειν ἔμελλεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 3 5:1)
ἐπισημήναντοσ δὲ τοῦ πλήθουσ ὡσ τὰ πράτιστα ὑποθεμένῳ καὶ καταλύειν ἐκ τοῦ νόμου τὸ ποιοῦν διχοστασίαν μέροσ ἀξιοῦντοσ, ἀπορῶν, ὅ τι χρὴ πράττειν, ὁ Κάσσιοσ καὶ οὔτ’ ἀναθέσθαι τὴν γνώμην προαιρούμενοσ οὔτε μένειν ἐπ’ αὐτῆσ ἀντιπραττόντων τῶν δημάρχων δυνάμενοσ, τότε μὲν διέλυσε τὴν ἐκκλησίαν, ταῖσ δ’ ἑξῆσ ἡμέραισ ἀρρωστίαν σκηπτόμενοσ οὐκέτι κατέβαινεν εἰσ τὴν ἀγοράν, ἀλλ’ ὑπομένων ἔνδον ἐπραγματεύετο βίᾳ καὶ χειροκρασίᾳ κυρῶσαι τὸν νόμον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 72 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION