헬라어 문장 내 검색 Language

περιαιρουμένων γὰρ τῶν ἄλλων οὐ φαίνεται οὐδὲν ὑπομένον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 23:3)
τὸ δ’ αἱματῶδέσ τε καὶ παχὺ κατὰ τὰσ φλέβασ ὑπομένον ἐμποδὼν στήσεται τῷ κατόπιν ἐπιρρέοντι.
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 1640)
ἐπίστασο δέ, εἰ τούτουσ γε καὶ τὸ ὑπομένον ἐν Σπάρτῃ καταστρέψεαι, ἔστι οὐδὲν ἄλλο ἔθνοσ ἀνθρώπων τὸ σὲ βασιλεῦ ὑπομενέει χεῖρασ ἀνταειρόμενον·
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 209 5:1)
ὑπομένον δὲ καὶ δεξάμενον τὴν σμικρότητα οὐκ ἐθέλειν εἶναι ἕτερον ἢ ὅπερ ἦν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 740:1)
φεύγει γὰρ οὐχ ὑπομένον τὴν τοῦ τόδε καὶ τοῦτο καὶ τὴν τῷδε καὶ πᾶσαν ὅση μόνιμα ὡσ ὄντα αὐτὰ ἐνδείκνυται φάσισ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 205:1)
"ἐκεῖνο δ’ ἤδη σκοπεῖτε κοινῇ προσέχοντεσ, ὅτι τῶν ἀνωτάτω ἀρχῶν, λέγω δὲ τοῦ ἑνὸσ καὶ τῆσ ἀορίστου δυάδοσ, ἡ μὲν ἀμορφίασ πάσησ στοιχεῖον οὖσα καὶ ἀταξίασ ἀπειρία κέκληται ἡ δ’ τοῦ ἑνὸσ φύσισ ὁρίζουσα καὶ καταλαμβάνουσα τῆσ ἀπειρίασ τὸ κενὸν καὶ ἄλογον καὶ ἀόριστον ἔμμορφον παρέχεται, καὶ τὴν ἑπομένην περὶ τὰ αἰσθητὰ δείξει καταγόρευσιν ἁμωσγέπωσ ὑπομένον καὶ δεχόμενον.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 352)
δέ τινοσ ἐν τῷ θώρακι λεπτομεροῦσ ἀεὶ βραχέοσ οὑ̓ γὰρ ἅπαν ἐκκρίνεταἰ, πρὸσ τοῦτο πάλιν τὸ εἴσω ὑπομένον βαρύτητα τοῦ ἐκτὸσ ἀντεπεισφέρεσθαι.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 4, Περὶ ἀναπνοῆσ. 7:1)
ὧν δὲ δὴ μάλιστα δοκῶ ζῴων, ἔφη, ἐζηλωκέναι ἱπποκενταύρουσ, εἰ ἐγένοντο ὥστε προβουλεύεσθαι μὲν ἀνθρώπου φρονήσει, ταῖσ δὲ χερσὶ τὸ δέον παλαμᾶσθαι, ἵππου δὲ τάχοσ ἔχειν καὶ ἰσχύν, ὥστε τὸ μὲν φεῦγον αἱρεῖν, τὸ δ’ ὑπομένον ἀνατρέπειν, οὔκουν πάντα κἀγὼ ταῦτα ἱππεὺσ γενόμενοσ συγκομίζομαι πρὸσ ἐμαυτόν;
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Δ, chapter 3 21:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION